ေမးခြန္း
အတန္းထဲကို ဆရာကဝင္လာတယ္။
ဂီတသင္ခန္းစာေတြပို႔ခ်တယ္။ လက္ေတြ႔လည္း စႏၵရားကို တီးခတ္ျပေနတယ္။ တပည့္ေတြအားလံုး ဆရာရဲ႕ ဂီတမွာ နစ္ေျမာသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ခုပ္ၾသဘာေပးလိုက္တယ္။
“မင္းတို႔ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးခ်င္တယ္”
ေက်ာင္းသားေတြက လက္ေတြ႔စစ္ေဆးမယ္ထင္ၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြ တက္ႂကြေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာက
“အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္။ သူ႔မွာ ကေလး ၈ ေယာက္လည္းရွိတယ္။ ၃ ေယာက္က နားမၾကား၊ ၂ ေယာက္က မ်က္စိမျမင္၊ တစ္ေယာက္က ဉာဏ္ရည္မမီ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးႀကီး ကိုယ္တိုင္မွာ ကာလသားေရာဂါကလည္း ျဖစ္ေနေသးတယ္”
ဆရာက စကားကို ေခတၱျဖတ္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြက စိတ္ဝင္စားလြန္းလို႔ မ်က္လံုးေလးေတြ ျပဴးေနၾကတယ္။
“ကဲ … မင္းတို႔ ေျဖၾကည့္ၾကစမ္းပါ။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ သူလြယ္ထားရတဲ့ ကိုယ္ဝန္ကို ေမြးသင့္ သလား၊ ဖ်က္ခ်သင့္လား”
ေက်ာင္းသားေတြၾကားထဲမွာ မုန္တိုင္းတစ္ခုျဖစ္သြားတယ္။
“ဟာ … သနားပါတယ္ … ဖ်က္ခ်သင့္တာေပါ့”
“ကေလးေတြအမ်ားႀကီးပဲ … တစ္ေယာက္မွလည္း အေကာင္းမရွိဘူး။ ေနာက္ေမြးလာတာလည္း တစ္ခုခု ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ မေမြးသင့္ဘူး”
ေက်ာင္းသားေတြ ဆူညံေနၿပီ။ အမ်ားစုက အဲဒီကေလးကို မေမြးသင့္ဘူး၊ ဖ်က္ခ်သင့္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဝိုင္းေဆြးေႏြးၾကတယ္။
ဆရာကၿပံဳးလိုက္တယ္။
“ေစာေစာက ဆရာတီးလိုက္တဲ့ ေတးသြားေတြကို ဘယ္သူေရးစပ္ခဲ့တာလား သိၾကသလား”
“ဘီီသိုဗင္ပါဆရာ”
“ငါ့တပည့္ေတြ ေတာ္လိုက္တာ။ ဘီသိုဗင္ကိုႀကိဳက္သလား”
“အရမ္းႀကိဳက္”
“ဘာေၾကာင့္ႀကိဳက္”
“သူ႔လို ပါရမီရွင္ဟာ တစ္ေခတ္တစ္ေယာက္။ ေနာက္ထပ္ေပၚထြန္းဖို႔မလြယ္”
“ကဲ … ဆရာ မင္းတို႔ကို ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းကို ကိုယ္တိုင္ပဲ ေျဖေပးသြားမယ္။ မင္းတို႔ ေစာေစာက ဒုကၡေပါင္းစံု ေရာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ဝန္ကို ဖ်က္ခ်သင့္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ပါတယ္။ မယူသင့္ပါဘူး”
“ေအး … မင္းတို႔လို စိတ္ထားရွိရင္ ဘီသိုဗင္ဆိုတဲ့ ပါရမီရွင္ႀကီးဟာ ေပၚထြက္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းေတာင္ မရွိဘူး။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေမြးခဲ့လို႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့လို႔ ဘီသိုဗင္ဆိုတာ ျဖစ္လာတာ။ ခုငါတို႔ ခံစား တီးခတ္ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြ ဂီတေတြကို သူဖန္တီးခဲ့တာေပါ့”
(Ethical Question)
တင္ညြန္႔
photo : google
