Marcus, drawn by my friend @ruen .
The wind picks up a leaf that has started to dry on the ground and starts to blow it away. The leaf is crushed under the feet of a man walking amidst the tink-tink sounds of blacksmiths, furnaces, and tink-tink-sounds, as the leaf flies at the level of people's legs in the lower part of a dusty and gray mountainside mining city. Next to this black-haired man in his 20s, a few of his friends are spitting on the ground, wiping their beer-soaked lips. The vagrant-like types are walking with a couple of tough-looking women with scratch marks on their cheeks. One of the women came to this handsome young man and said; "this is the house bro" and they kicked the door of the house together and dive inside...
The mud they step on splashes down, wetting the face of a small stray puppy.
A scream is heard from inside the house for a second... and by the time the guards guarding the city arrive, it's already too late... The blood dripping on the ground turns into a campfire.
As we get closer, we see the group sitting around the campfire again.
A few gold coins are in their hands, and they're laughing. The handsome young man is thoughtful but finds a few pieces of paper and reads them as if looking for clues, he stubbornly examines the papers and when he realizes that he can't find anything, he throws them into the fire, the others are not so much, they are just looking for fun.
After a few days of travel, we see the people of a small town fleeing. It's evening, the sun has set...
A few militias guarding this small fishing town have already thrown their lousy swords aside and surrendered.
The young handsome man descends to the lower floor of the church as the group begins to loot the area. To a place where he always finds wine. While his sister was looking outside in the direction he was going, a few minutes later a light was seen inside the church. Her brother, Marcus, walks through this light, which is high enough to illuminate the whole town, is Marcus... He tells everyone to stop by walking outward like a sailboat that controls the wind as if his firm steps are firmly on the ground.
Days turn into weeks, weeks into months. A piece of copper that Marcus gave to the beggar on the side of the road with his determined and clean hands gives hope to this poor beggar.
We see that this person, who spent his days in the church decorated with sun symbols, no longer sees his sister, but goes to pray and to people whom the church knows need help. His new faith had changed his spirit, too.
Marcus, who spends most of his time running from right to left to help people, from small town to town, while looking for something, reminds himself of his oath in the hope of finding what he is looking for.
On one of his journeys, being drawn into the lands and mists of Barovia, he now sits inside a huge enchanted mansion and discusses with his friends the plan of how to get out of here...
Marcus, drawn by my friend @ruen .
Thanks for reading...
TR
Marcus, @ruen tarafından çizilmiştir.
Rüzgar, yerde kurumaya başlamış bir yaprağı alıp uçurmaya başlıyor. Yaprak, tozlu ve gri bir dağ kenarı madenci şehrinin alt kısmında insanların bacaklarının seviyesinde uçuşurken, demircilerin, fırınların, tink-tink seslerinin arasında yürüyen bir adamın ayakları altında eziliyor. Siyah saçlı, yirmili yaşlarındaki bu kişinin yanında bir kaç arkadaşı, biralarla ıslanmış dudaklarını silerek yere tükürüyorlar. Serseri benzeri tipler, yanaklarında çizik izi olan bir iki sert görünüşlü kadınla birlikte yürüyorlar. Kadınlardan bir tanesi, bu yakışıklı gencin yanına gelerek; ‘’bu ev abi’’ diyor ve birlikte evin kapısını tekmeleyerek içeriye dalıyorlar...
Bastıkları çamurlar sıçrayarak küçük bir sokak köpeği yavrusunun yüzünü ıslatıyor.
Evin içerisinden bir saniyeliğine çığlık sesi duyuluyor... ve şehrin güvenliğini sağlayan korumalar oraya geldiği zaman iş işten çoktan geçmiş... Yere damlayan kan, bir kamp ateşine dönüşüyor.
Yaklaştıkça kamp ateşinin etrafında oturmuş gurubu görüyoruz tekrardan.
Ellerinde bir kaç altın ve gülüşüyorlar. Yakışıklı genç adam düşünceli fakat, bir kaç parça kağıt bulmuş ve okuyor, ip ucu arıyormuş gibi inatla kağıtları inceleyip bir şey bulamadığını anlayınca ateşe atıyor, diğerleri pek de öyle değil, eğlencesine bakıyorlar.
Bir kaç gün yolculuktan sonra küçük bir kasabanın insanlarının kaçıştığını görüyoruz. Akşam saatleri gelmiş, güneş batmış...
Bu küçük balıkçı kasabasını koruyan bir kaç milita ise çoktan ellerindeki dandik kılıçlarını kenara atmış, teslim olmuşlar.
Grup, etrafı yağmalamaya başlarken, genç yakışıklı adam kilisenin alt katına iniyor. Her zaman şarap bulduğu bir yere doğru. Kız kardeşi ise dışarıda onun gittiği yöne doğru bakarken, bir kaç dakika sonra kilisenin içinde bir ışık görülüyor. Kasabanın tamamını aydınlatacak derecede yüksek olan bu ışığın içinden yürüyen abisi ise, Marcus... Kararlı adımları yere daha sağlam basarcasına, hedefi ve amaçları netleşmiş, rüzgarı kontrol eden bir yelkenli gibi dışarıya doğru yürüyerek herkese durmasını söylüyor...
Günler haftalara, haftalar ise aylara karışıyor. Marcus’un kararlı ve temiz elleri ile yolun kenarındaki dilenciye verdiği bir bakır parçası, bu fakir dilenciye ümit oluyor.
Güneş sembolleri ile süslenmiş kilisede günlerini geçiren bu kişinin, kardeşi ile artık görüşmediğini, dua etmeye ve kilisenin yardıma ihtiyacı olduğunu bildiği insanların yanına gittiğini görüyoruz.
Zamanının çoğunu, sağdan sola, bir oraya bir buraya insanların yardımına, küçük kasabadan kasabaya koşuşturarak geçiren ve bir yandan da bir şeyler arayan Marcus, aradığı şeyleri bulabilme umudu ile yeminini hatırlatıyor kendisine.
Bir yolculuğunda, Barovia topraklarının ve sisilerinin içine çekilerek, şu anda devasa bir büyülü köşkün içerisinde oturuyor ve buradan nasıl çıkacağının planını arkadaşları ile konuşuyor...
Marcus, @ruen tarafından çizilmiştir.
Okuduğunuz için teşekkürler...
