ပန္းမ်ားပြင့္ေစ…
ဆရာေတြက ေက်ာင္းသားေတြကို အဖြဲ႕လိုက္အုပ္စုလိုက္ပူးေပါင္းၿပီး သုေတသနလုပ္ခိုင္းတယ္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ရႏိုင္တဲ့ ရင္းျမစ္ေတြကို ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္အသုံးျပဳႏိုင္တယ္ဆိုတာ ရည္ၫႊန္း (reference site) နဲ႔ ပိုင္းျဖတ္တဲ့ အလုပ္ေတြကို သူတို႔လုပ္ေနၾကၿပီ။ ဒါဟာ ေလ့လာမႈ အဝန္းအဝိုင္းကို တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္သေလာက္၊ တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ ေအာင္ ကေလးေတြကို ေျခလွမ္းခ်ဲ႕ခိုင္းထားတာပါ။
ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အသိပညာရယ္၊ ကၽြမ္းက်င္မႈရယ္ ေပါင္းစပ္ေပးႏိုင္မွ အနာဂတ္ပညာေရးကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ေဈးကြက္မွာ အလုပ္ရွာပညာေရးမ်ိဳး၊ စီးပြားေရးနဲ႔ပညာေရး ဆက္စပ္တဲ့ အသိမ်ိဳးေတြကို ေပးလိုက္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို Customer ေတြလို႔ သေဘာထားရင္ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က လိုအပ္ခ်က္ႏွစ္မ်ိဳး ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ရမယ္
ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အရည္အေသြးကို ထက္ျမက္ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္။ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ပါသြားေအာင္ ႀကံေဆာင္ေပးႏိုင္ရမယ္
အနာဂတ္မွာ လူထဲသူထဲေရာက္ရင္ လူမေၾကာက္တဲ့သူမ်ိဳးေတြဖန္တီးေပးရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ရွိၿပီး ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးထက္ျမက္သူေတြ ေျပာရဲ၊ ဆိုရဲ၊ ေဝဖန္အႀကံျပဳရဲသူေတြ ျဖစ္ရမယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ေတာ့ ေခတ္သစ္လူ႕ေဘာင္နဲ႔ အံဝင္ေအာင္ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြ ေျပာင္းလဲ ျမႇင့္တင္ေပးလိုက္ဖို႔လိုတယ္။
တင္ညြန္႔
photo : facebook
