Mój wewnętrzny książkoholik został usatysfakcjonowany do granic możliwości! To był naprawdę niesamowity dzień! Targi Książki to naprawdę świetne wydarzenie! Spotkałam tu sporo ciekawych ludzi i nowych

9 maja odbyło się moje pierwsze spotkanie autorskie! To było dla mnie niesamowite przeżycie! Kiedy tylko wspomnę to wydarzenie, od razu mam uśmiech na twarzy. Frekwencja myślę, że dopisała, a całe wydarzenie

Siemka ludziska! Naprawdę mega się cieszę, bo już 30.03.2023 będzie miała premierę moja pierwsza książka! Nadal nie mogę uwierzyć w to, że to się właśnie dzieje i moje marzenia się spełniają! Tak więc,

Ostatnio większość moich opowiadań powstaje w telefonie. Kiedy tylko mam wolną chwilę, piszę to, co mi siedzi w głowie. Obojętnie, gdzie jestem. W trakcie jazdy busem, na przerwie w pracy, nawet w

Pierwszy etap wydawniczy już za mną, prace idą do przodu i mega się cieszę! Moja niesamowita przygoda trwa, a ja nie mogę się wręcz powstrzymać od pisania! Pomysły gromadzą mi się w głowie i aż nie ma

Dawno, dawno temu mała Marysia wpadła na pomysł... Właściwie to nie pamiętam dokładnego tamtego momentu, ale na pewno w podstawówce w drugiej klasie. Za to bardzo dobrze pamiętam, jak siedziałam z siostrą

Też tak czasami macie? W LUSTRZE Lustereczko, lustereczko Powiedz mi, Kim tak naprawdę jestem... Tylko ty znasz wszystkie moje sekrety, Moje radości i smutki, Moje szczęścia i żale... Lustereczko, lustereczko

Szczerze pisząc, długo zwlekałam z tym postem (dwa tygodnie aż), ale przed publikacją, chciałam mieć pewność i teraz już mam! W kopercie umowa z wydawnictwem, więc moje historie wreszcie ujrzą światło

Jak to jest z Wami? Też tak czasem macie, że boicie się zanurzyć w studnię swoich uczuć lub myśli? Macie taką obawę przed tym, co może Was tam wciągnąć w nieznaną głębinę? STUDNIA Patrzę w studnię, Spoglądam

Jeśli kiedyś czuliście się niepewnie w swoim życiu i w ogóle tak, jakbyście nie powinni w nim być, to nie jesteście sami... TRWANIE Aniołowie płaczą nade mną, Bo nie należę do tego świata, Już dawno nie

Tym razem trochę na odwrót, to nie zdjęcie robione do wiersza, a wiersz napisany do zdjęcia... KROPLA ROSY Wody, potrzebuję wody, Choć jednej jej kropli... Niech odrobina wody, Co mieści się w dłoni, Zwilży

Ten wiersz chciałam dedykować wszystkim moim bliskim zmarłym, jedni odeszli już dawno, innych obecność wciąż jeszcze czuć wśród nas... Niech spoczywają w pokoju... [*] CMENTARZ Szare niebo, ciężkie chmury,

Bo ja już dobrze wiem, jak to jest... PUSTYNIA Gorący piasek, Jak rozsypane szkoło Rani i sprawia ból... Trzeba jednak iść dalej, Tak trzeba... A to życie, niczym ruchome pisaki, Ciągnie mnie Ku swojej

Wiecie, czasami mam takie wrażenie, że tak to właśnie jest, że większość ludzi tak naprawdę wcale mnie nie zna, a to, co widzą, to tylko jakaś forma, maska, którą przyjmuję, by nie wyróżniać się za bardzo

Ktoś coś? Jakaś rada może? Cokolwiek? NIE WIEM Nie wiem... Nie mam pojęcia... Nie wiem jak żyć na tym świecie... Nie umiem tego świata... Nie nauczyłam się go. Nie nauczyła mnie go szkoła, Nie nauczyli

Motylek

Niestety w tamtą niedzielę nic nie opublikowałam, ale to nie dlatego, że zapomniałam, czy mi się po prostu nie chciało... Od soboty byłam na wyjeździe na Mazury i wróciłam dopiero dziś o 3 w nocy... Dziś

Jestem niedoskonałym dzieckiem, nie tylko wobec naszego Ojca w niebie... Jestem też niedoskonałym dzieckiem moich rodziców tu na ziemi... Nie jestem w stanie zmienić ani jednego, ani drugiego... NIEDOSKONAŁE

Takie wiersze powstają pod wpływem bardzo inspirującej muzyki :-) OCEAN Twoje nieprzebrane oceanu wody, Spienione, wzburzone fale... Głębią błękitu nieogarnione. Tak wielki wszechświecie W tak małym świecie.

Hej, chciałam się dziś w Wami podzielić moim pewnym przeżyciem, jakie miałam, kiedy skończyłam pisać jedno opowiadanie i które właściwie dalej mam za każdym razem, jak o nim pomyślę... Ogólnie to sytuacja