Kırmızı sonbahar ormanlarında rastlamıştım sana
Güneşten biçilmiş saçların
Meşhur kalabalıkların
Çokça sevişlerin, ince bileklerin vardı.
Benimse kırık gülüşlerim, iç çekişlerim
Ufuğa uzanmıştı
Ne çok yürümüştük ormanda ne de
bulabilmişti bizi hüzün
Bir çam dalı uzatmıştım sana
Alıp gökyüzüne bir delik açmıştın
Dünyayı savurmuştun evrenin
Öteki köşesine
Hatırlıyorum...
Gümüş küpelerini takmıştın
Boynuna da nefesimi sarmıştın
Cebimde kalan son parayla da sana
İkinci el umutlar almıştım.
Deniz kenarında soyunmuştuk,
Giyinmeyi de unutmuştuk...
Ne çok yürümüştük sahilde ne de
Bulabilmişti bizi hüzün.
(Foto kaynak: Pinterest)