alihanay

Bir yoldu, Hepimizin gitmesi gereken. Bir uçurum... Daha atlamaya niyetin olmadan, altından kayıp giden. Muazzam kudretiyle ve gizemli karanlıklarıyla dönen bir kâinatın En gerçek yansımasıydı hayat. En

Nerede başladı bütün bu karmaşa ? Hiçten zerreler Yoktan benlikler Sıfırdan birler doğdu baştan başa Bu, Sonsuz ve derin sessizliğin içinden Her nefesle çoğalan bir öyküdür Bu, Dingin çöllerin ortasında

(kynk:pinterest) Değişiyor her şey içimde ve sil baştan yapılanıyor. Yerde ararken gökte buluyorum kendimi. En sağlam sandığım temellerimden yıkılıp tuzla buz oluyorum birden bire. Kusmak istiyorum. Bütün

Tutunduğun şeyin ne önemi var biraz geç biraz erken biraz yorulmuş biraz kırılmış örselenmiş ve çepeçevre duvar örülmüş bir elmanın parlaklığına begonvilin canlılığına ya da hayallerinin gerçekleşme ihtimaline

     Duyulduğunda aniden dumura uğratan sesi ve bağlamayı kullanışıyla ozanların arasında başka bir yere sahip olan bir garip ve aşık, Yaşar Kemal'in deyimiyle ''Bozkırın Tezenesi''

Kırmızı sonbahar ormanlarında rastlamıştım sana Güneşten biçilmiş saçların Meşhur kalabalıkların Çokça sevişlerin, ince bileklerin vardı. Benimse kırık gülüşlerim, iç çekişlerim Ufuğa uzanmıştı Ne çok

      Baktım aynaya, sen. “Dur !” dedim. “Gitme. Gidersen yok olurum.” dedim, kapattım gözlerimi. Yaşayabileceğim bütün hayatlardan vazgeçmek, devam edebilmemin tek yoluydu. 

   Anadolu'nun cömert yüreğinden yola çıkıp tüm Anadolu'yu avuç avuç yüreğinde misafir eden bir dost, bir ağabey, bir sanatçı, bir öğretmen.      Haluk Levent'in

Aşkın ne olup olmadığıyla ilgili her gün en az bir cümle duyarız. Yüz yıllardır üstüne tartışılan ve tartışıldıkça da zenginleşen bir kavram, duygu, hormonal tepki, felsefe... Ne derseniz artık. Hemen

 - Her shot bir itiraf tamam mı ? - Tamam. Baksır giymeyi bıraktım. - Böyle itiraf mı olur ya ? - Kural koyduğunu hatırlamıyorum. - Tamam sıra bende. Zaman gelir de benimle sadece basit cinsel ilişkiler

          Baktım aynaya, ben. “Senin orada olma sebebin benim” dedim. “Gidersem yok olursun” dedim. Dinlemedi. Çektim gittim. Herkesin daha önce aşk acısı yaşadığı,

  Sol kolundan vurdular adaleti...  Kırık rüzgarlar esti sonra.  Simsiyah karlar yağdı.  Kirli ellere hapsolmasaydı,  Karlar beyaz yağacaktı…  Çocuklar vardı... 

    12 Ekim 1934 yılında doğan Oğuz Atay'ın, geçtiğimiz günlerde 84. yaşını kutladık. Aslında bu bir kutlama gibi değildi. Hepimiz onu, buruk bir tebessümle bize bıraktığı o muazzam

      (kynk:pinterest)      Öncelikle tüm âleme merhaba. Adım Ali Han. 21 yıllık hayatımda en büyük acım, anlaşılamamazlık oldu. Ama sonra Mevlana ile