บทความบทนี้ไม่มีอะไรจะเล่าแล้ว วันนี้เราไปดูเจ้าตัวนี้กันนะคะ กิ้งก่าและวันนี้ไม่ใช่กิ้งก่าตัวเล็กด้วยนะ มันตัวใหญ่ใช่ได้เลยที่เดียว แต่ไม่รู้ว่ามันมาจากไหนแถวนี้เป็นเมืองไม่น่าจะมีป่าหรือที่พักพิงของมันหรอก หรือว่ามันอยู่รู อิอิ ก็เรื่องมันมีอยู่ว่าวันหนึ่งฉันกำลังจะออกไปข้างนอกกัน แล้วตรงข้างบ้านมันจะมีแปลงดินว่างอยู่นิดหนึ่งซึ่งเราก็ปลูกผักที่เราจะเอาไว้ใช้สำหรับปรุงอาหารเอาไว้ แล้วทุกวันเดินผ่านมันก็ปกติไม่มีอะไร แต่วันนี้มันกลับมีสิ่งที่มีชีวติดสิ่งหนึ่งที่ไปอาศัยด้วยการเกาะกิ่งผักที่เราปลูกอยู่นั้นเอง
แล้วกิ่งที่มันเลือกเกาะก็นะ กิ่งนิดเดียวเองมันเกาะทีกิ่งมันก็เอียงไปข้างหนึ่งเลยเพราะว่าตัวมันใหญ่กว่ากิ่งไม้นั้นเอง ตอนแรกที่เห็นก็ไม่คิดว่าจะถ่ายรูปมันเพราะว่ากลัว และคิดว่ามันก็กลัวเราเหมือนกัน แต่ว่าคิดแล้วเราลองถ่ายดูสิว่าถ้ามันกระโดดหนีไปก็แล้วไป แต่กลับตรงกันข้ามคือว่ามันกลับอยู่นิ่งๆไม่ขยับไปไหนเลย ฉันก็เลยค่อยๆเข้าไปใกล้ๆมันแล้วรีบถ่ายรูป เพราะว่าสงสารกิ่งไมที่จะต้องทนรับน้ำหนักของมันอีกนานเลยทีเดียว
ตอนที่ถ่ายรูปมันก็ให้สังเกตุดูสายตาที่มันมองดูเราสิว่า มนุษย์นี้จะถ่ายรูปถ่ายฉันอีกนานไหมเนี้ย ฉันเก๊กท่านานแล้วนะ ฉันเกร็งจนตัวแข็งไปหมดแล้ว ฮ่าๆๆๆ ถ้ามันพูดภาษามนุษย์ได้นะคะ
ขอบคุณสำหรับการกดโหวตและกดติดตามและหมวยหวังว่าทุกคนจะสนุกกับการอ่านโพสต์ของหมวยนะคะ