ความรักที่เรากำหนดได้ คือความรักในใจเรา เพราะรักจากคนอื่นนั้น เรากำหนดไม่ได้ แม้เราบังคับเขาให้ทำอะไรที่เราต้องการได้บ้างแต่เราไม่สามารถบังคับให้ใครรักเราได้เลย เพราะความรักเป็นคำนามนับไม่ได้ เราจึงไม่สามารถวัดเป็นตัวเลขได้เลยว่ามีมาก หรือมีน้อย ดังนั้นเราต้องเลือกความรักให้ดีๆ อย่าเลือกใครเพราะความรวย หรือเพราะเขาดูดี แต่ต้องเลือก เพราะความทุมเทความรักให้เรา แม้จะลำบากแต่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม นั้นก็คงมีแต่ความสุข แต่ถ้าเลือกเพราะความรวยหรือเพราะความสบาย แล้วรักนั้นแต่ต้องประกอบด้วยน้ำตาหรือความไม่สบายใจ ก็คงเรียกได้ว่าเป็นความสบายดกายแต่เหนื่อยใจ และคงรอวันเลิกลา
คนเรานั้นไม่เคยมีใครตายเพราะขาดความรักจากคนรักหรอกนะที่เราเห็นมีข่าวฆ่าตัวตายมากมานนั้น เพราะเขาขาดความรักตัวเอง ต้องทำความเข้าใจว่ากันมากแค่ไหน ก็เก็บเอาไว้กับเราตลอดไปไม่ได้ ที่เก็บไว้ได้นั้นไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีให้กัน
ความรักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรานั้น ไม่ได้ผ่านมาเพื่อให้เราครอบครอง แต่ผ่านมาเพื่อให้เราเรียนรู้ ว่าการได้รับความรักนั้นมีความสุขเป็นเพียงใด และเรียนรู้ว่าการให้ไปด้วยความเต็มใจนั้นมีความสุขเพียงใด และสุดท้ายแล้วความรักจะสอนเราคือการปล่อยวาง แม้เราจะพยายามอย่างไรก็ตามแต่ ความรักก็ต้องจากไปอยู่ดี ดังนั้นอย่ามัวแต่กลัวว่ารักจะจากไปหรืออย่าคิดถึงแต่อดีตที่รักได้เดินจากไปแล้ว เพราะเราบังคับไม่ได้ สิ่งเดียวที่เราทำได้คือ รักในวันที่รักยังอยู่ และ รักตัวเองให้เป็นเมื่อรักจากคนอื่นไม่อยู่แล้ว
