สวัสดีปีใหม่จ้าาาา.... เพื่อนๆ ทุกคน

ตอนแรกก็ว่าจะหยุดเขียนยาวๆ..... คือมันหมดไฟที่จะเขียนแล้วค่ะ แต่พอไฟมันจะมอดจริงๆ ก็เหมือนมีลมพัดมาให้ไฟติดๆ ดับๆ อีกครั้ง แฮร่....แฮร่.... ก็สวัสดีปีใหม่กันอีกครั้ง สวัสดีปีฉลู หรือปีวัว หวังว่าปีนี้คงไม่เป็นปีวัวดุนร้าาาา.... เพราะทั่วโลกก็บอบช้ำมามากจากปีที่แล้ว ปีใหม่นี้บัวก็ขออวยพรให้เพื่อนๆ ทุกคน มีแต่ความสุข ความเจริญ ปลอดโรคภัย มีกะตังค์ใช้กันเยอะ

ช่วงก่อนที่จะเข้าสู่ปีใหม่ บัวกับลูกชายคนเล็กก็ได้เดินทางไปเยี่ยมแม่ น้องสาว และหลานๆ ที่อำเภอพบพระ จังหวัดตาก ก็ไปแบบปัจจุบันทันด่วน คือแม่ไม่สบาย อันที่จริงบัวไม่ได้มีแพลนจะเดินทางไปไหนในช่วงปีใหม่ เพราะคุณสามีจะให้แม่ยาย น้องๆ แล้วก็หลานๆ เดินทางมาเที่ยวที่จังหวัดภูเก็ตในช่วงปิดเทอมเดือนเมษายน พอแม่ไม่สบายบัวก็เลยต้องกลับไปเยี่ยมที่ต่างจังหวัดในช่วงรอยต่อระหว่างปลายปีกับปีใหม่ ไปตอนโควิดระลอก 2 กำลังมาแรง ไปแล้วก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหนอยู่แต่บ้าน ตั้งใจจะไปพบปะเพื่อนฝูงสมัยเรียน ที่ไม่ได้เจอกันนาน ก็ไม่ได้ไปเลย เอาไว้โควิดดีขึ้นคงได้พบกับเพื่อนๆ

บัวนั่งเครื่องจากภูเก็ต-กรุงเทพฯ วันที่ 27 ธันวาคม 2563 ตอนบ่าย แล้วก็ต่อรถทัวร์จากกรุงเทพฯ-แม่สอด วันเดียวกันประมาณสองทุ่ม ตอนไปรอรถก็เสียวๆ โควิดเหมือนกัน แต่ทางขนส่งหมอชิต เขาก็ตรวจวัดไข้ ก่อนขึ้นรถก็วัดไข้ กว่าจะได้ออกเดินทางก็วัดกันหลายรอบเลยทีเดียว ถึงจุดหมายปลายทางประมาณตี 3 ก็นั่งรอนอนรอให้น้องสาวมารับ คือที่จังหวัดตากหนาวมาก กลับถึงบ้านแม่ที่ป่วยก็ดีขึ้น สงสัยจะได้ยาดี เพราะลูกๆ หลานๆ มากันเกือบครบทุกคน ยกเว้นลูกชายคนโตของบัวที่ต้องเรียนออนไลน์อยู่บ้าน

เช้าวันสิ้นปีก็ทำอาหารไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัด ตอนเช้าบัวกับน้องๆ ตื่นกันตั้งแต่ตี 3 เพราะต้องลุกมาเตรียมของที่จะไปวัด ประมาณ 6 โมงเช้า ก็เรียบร้อยขึ้นรถเตรียมตัวไปวัด

ใช้เวลา 20 นาที ก็ถึงวัดอันที่จริงก็ไม่ใช่วัดหรอกค่ะ แต่เป็นสำนักสงฆ์ สำนักสงฆ์นี้สร้างมา 10 กว่าปีแล้ว ตั้งแต่บัวเปิดร้านเกมส์ จำได้ว่าตอนนั้นยังเอาไอศครีมเป็นกล่องๆ มาถวายที่วัดนี้เลย ผ่านมา 10 กว่าปี สำนักสงฆ์ก็พัฒนามีศาลาหลังใหญ่ แต่ส่วนอื่นๆ ก็ไม่ค่อยพัฒนา อาจจะเพราะชาวบ้านไปวัดที่ตัวเองศรัทธามากกว่า

น้องสาวกำลังตักบาตร

เมื่อตักบาตรเสร็จก็มานั่ง ซึ่งคนมาวัดน้อยมาก ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นคนสูงอายุเพียงไม่กี่คน เด็กวัยรุ่นๆ ไม่มีเลยส่วนพระก็มีเพียง 4 รูป

หลานสาวจอมแสบ ไม่อยู่นิ่ง นางทั้งวิ่งเล่น ทั้งคลานอยู่บนศาลา จนแม่นางต้องอุ้มออกไปเล่นนอกศาลา เพื่อไม่ให้รบกวนคนที่มาวัด แต่ก็ไม่มีใครถือสาหาความกับเด็ก เพราะยังไม่รู้ประสีประสา เสร็จจากวัดประมาณ 9 โมงเช้า บัวก็ต้องรีบไปช่วยน้องสาวซื้อของที่แม่สอด คือช่วงที่ไปอยู่บ้านน้องสาวบัวไปช่วยซื้อของทุกวัน น้องสาวได้ออเดอร์สั่งของเยอะมาก ก็ถือว่ายังมีโอกาสในวิกฤตโควิด

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กันเสมอมา
แล้วเจอกันโพสต์หน้าจ้า เลิฟนะยู้วววว....