ဥပုသ္ေန႔ မေရာက္မွီ အေဝးဖိတ္ အနီးဖိတ္
ဆိုသည့္ရက္မ်ားရိွပါသည္။ ယေန႔ အေဝးဖိတ္
ေန ့ျဖစ္ပါသည္။ အေဝးဖိတ္ အနီးဖိတ္ေန ့မ်ားတြင္
သီလ႐ွင္ ဆရာေလးမ်ားကဆြမ္းဆန္အလွဴခံေလ့ရိွ ပါသည္။ စစ္ကိုင္းေတာင္မွ ဆရာေလးမ်ားႏွင့္ မႏၱေလး ၿမိဳ ့အနီးဝန္းက်င္မွ ဆရာေလးမ်ားသည္ ကားမ်ားျဖင့္ စုရပ္ထားရိွၿပီး ဆြမ္းဆန္အလွဴခံၾက
သည္။
ဥပုသ္ေန ့မသိပါက ဆရာေလးမ်ား အလွဴခံလာျခင္းကို ၾကည့္ၿပီး သိရိွႏိုင္ပါသည္။
ယေန ့အေဝးဖိတ္လား အနီးဖိတ္လား
တြက္ခ်က္ႏိုင္ပါသည္။ အလွဴခံလာသည့္
ဆရာေလးမ်ားမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္
ငယ္ရြယ္သူ အရြယ္ေကာင္းသူမ်ားျဖစ္သည္။
အသက္အရြယ္ ႀကီးေသာဆရာျကီးမ်ား
အလွဴခံ မႈနည္းပါးသြားသည္ကို ေတြ႔ရိွရပါသည္။
သီလ႐ွင္မ်ားဆန္ အလွဴခံ ရာတြင္ ၃ ႏွစ္ အရြယ္
ဆရာေလးမ်ားပါ ပါရိွသည္ကိုေတြ ့ရပါသည္။
အရြယ္ငယ္ေလးမ်ား မ်ားစြာပါတတ္ပါသည္။
ဆရာေလးမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဖြဲ ့လိုက္
အစုလိုက္ ဆန္အလွဴခံၾကသည္။ တစ္ဦးစ
ႏွစ္ဦးစ အလွဴခံ သည္မွာ အေတြ ့ရနည္းပါသည္။
သီလ႐ွင္အုပ္စု ငယ္ငယ္မူလတန္းအရြယ္ေလးမ်ား
အား ဆန္ေလာင္းလွဴလွ်င္ အသံစာစာမ်ားျဖင့္
ဆုေပးသံကို ငေထြးအေမက လြန္စြာသေဘာက်
ပါသည္။ အထက္တန္းအရြယ္ ဆရာေလးမ်ားအား
ဆန္ေလာင္းလွဴလွ်င္ အေမကေျပာမၿပီးေတာ့ပါ။
”ဆရာေလးေတြနဲ ့ေအ ဆုေပးတာမ်ား
ကပ္ေစးနည္းခ်က္ က်ယ္က်ယ္နဲ ့
ၾကာၾကာေလးမ်ားဆိုေပးၾကပါေတာ့လား
ခုေတာ့ ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့အတိုင္း
ဆိုတာလဲ ႏုတ္ကမပြင့္တပြင့္အားမရခ်က္ေအ”
ငေထြးအေမႏွင့္ ဆရာေလးမ်ား အဲ့မွာစေတြ ့ ့ၾကပါၿပီ။ ငေထြး တို ့တိုက္တန္းမ်ားက
အထပ္ငါးထပ္ ၁၂ တိုက္ ဒီေတာ့ ပညာရိွဆရာေလးမ်ားက သူ႐ို ့အဖြဲ ့ကို အဖြဲ ့
ခြဲကာဆန္အလွဴခံၾကပါသည္။ ၂ပါးစီ ၃ပါးစီ ခြဲကာျဖင့္ အိမ္ေပါက္ေစ့ အလွဴခံႏိုင္ေအာင္
သူ႐ို ့အတြက္လဲသက္သာ ဆန္လဲရေအာင္စီမံၾက ပါသည္။
အိမ္ေပါက္ေရာက္ရိွလာေသာ ဆရာေလး၂ပါး
သည္ ”ဒါနဆန္ပါ႐ွင္” အလွဴခံရာ အေမက
ႏို႔ဆီ ခြက္ထဲမွဆန္ကို ဇြန္းျဖင့္ခပ္ယူလွဴရာတြင္
ဆရာေလးမွ ”ဒကာမႀကီး ခုုႏွစ္ ပါး”
ဟုဆိုရာ အေမသည္ မည္သို႔မွ်မေျပာ
ႏို႔ဆီ ခြက္အတြင္းမွ ပထမ ၂ဇြန္းကို ဇြန္းအျပည့္
ေလာင္းၿပီး ေနာက္အပါးမ်ားအတြက္
ဇြန္းအဖ်ားေလးတြင္ ဆန္ကိုပါယုံမွ်ေလာင္း
ေလသည္။
ငေထြးလည္း အေမအေျခအေနကို အသာေလး ၾကည့္ေနပါသည္။ ေနာက္တစ္ခါ ဆရာေလး၃ပါး
ဆက္လက္၍ အလွဴခံလာျပန္ပါသည္။
”ဒကာမႀကီး ၁၂ပါး”
ဟုေျပာရာ
”ဆရာေလးတို ့ တပည့္ေတာ္က
ဆရာေလးတို ့အားၾကည္ညိဳၿပီး
လွဴခ်င္တာပါ က်န္တဲ့ဆရာေလးမ်ားလဲ
ၾကည္ညိဳခ်င္လို ့လာၿပီး အလွဴခံၾကပါေစ”
ေျပာၾကားေလသည္။
ငေထြးမွာ အေမ့ကို ေမးရပါေတာ့သည္
အေမကလည္း ေစာေစာက ဆရာေလးေတြ
လို ဇြန္းနဲ ့နည္းနည္းေလွ်ာ့မေလာင္းေတာ့ဘူးလား
”မေလာင္းေတာ့ဘူး သူတို ့အတြက္နဲ ့
အသက္ႀကီးမွ
ငါ
ကုသိုလ္မရ ငရဲရေနမွာ စိုးရသေဟ့”
ျပန္ေျပာေလသည္။
ခဏေန တစ္ဖြဲ ့ေရာက္လာသည္ အေမ အိမ္ထဲဝင္ခိုက္ငေထြးေလာင္းလိုက္သည္။ ၅ႏွစ္အရြယ္ ဆရာေလးဦးေဆာင္လာၿပီး
ဒကာႀကီး ၅ပါးေျပာေလသည္။
က်န္တဲ့ ၃ပါး ဘယ္ႂကြလဲဆရာေလး ေမးလိုက္ရာ
”ဆရာေလးသုံးပါးက အျခားတိုက္အလွဴခံႂကြတယ္ ဆရာေလးတို ့ကေတာ့ ဒကာႀကီး တို ့တိုက္နဲ ့ဟိုဖက္ကတိုက္ကိုႂကြဖို ့ခြဲၿပီးအလွဴခံတာ ႏို႔မို ဒကာႀကီးတို ့တိုက္ေတြအကုန္လုံးကို အလွဴခံျပီးရင္
ညက် ဆရာေလးတို ့ေျခေထာက္ေတြ ခဲဆြဲထားသလိုႀကီး ျဖစ္ေနတာ”
ေျပာ၍ထြက္ခြာသြားၾကေလသည္။
ဆရာေလးေျပာသံကို အိမ္ထဲမွ
အေမမ်ား ၾကားမလားေပါ့ေနာ္...။
”အေမ့ၾကားသလားဗ်…”
”ေအး…ျကားသား” တဲ ့ဗ်။