ျပည္သူေတြ ေရေဘးဒုကၡခံၾကရတယ္။
လူကယ္ဖို႔အတြက္ ဇီးရိုးဘတ္ဂ်က္တဲ့။
ပြင့္လင္းလိုက္တာမ်ား ဆိုတာေလ။
ဘယ္ေလာက္ၾကည္ၿငိဳဖို႔ေကာင္းသလဲ။
တိုက္ပြဲေတြျဖစ္တယ္။ စစ္ေဘးေရွာင္ၾကရ။
ဒုကၡေတြ ေရာက္ၾကတာေပါ့ေလ။
တပ္မေတာ္နဲ႔ အေစးမကပ္လို႔ပဲ မကူသလိုလို။
ၾကားေနပါလိုလိုနဲ႔ တစ္ခ်က္ကေလးမွ မကူညီဘူး။
ၾကည္ၿငိဳရျပန္ေရာ။
ျပည္တြင္းတိုင္းရင္းသားေတြ က်ဳးအျဖစ္ေနၾကရတယ္။
စကားလံုးအရ တိုက္ေပၚတင္ေပးမယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ျပလိုက္တယ္။
တိုက္ခန္းတန္ဘိုးကို သိန္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီးသတ္မွတ္ေပးလိုက္တယ္။
ဘယ္ဆင္းရဲသားမွ မကပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေဟာ။ ၾကည္ၿငိဳရတဲ့ အခ်က္တစ္ခုတိုး။
ရခိုင္မွာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဟိႏၵဴေတြကို သားေရႀကိဳးတစ္ျပားေတြက အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္သတ္လိုက္တယ္။
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲေလ။ တစ္ခြန္းမွ မေျပာဘူး။
ဦးခ်တဲ့အဆင့္မေရာက္ေသးရင္ေတာင္ ၾကည္ၿငိဳမွဳက ဒီေရအလားပဲ။
သားေရႀကိဳးတစ္ျပားေတြကို လုပ္ထံုးအမွားနဲ႔ တီးလိုက္တယ္။
ေထာင္ေတြခ်တယ္။
အံမယ္။
ႀကိဳဆိုပါတယ္ေတာင္ ထုတ္ေျပာလိုက္ေသးတာရယ္။
အနည္းဆံုးအဆင့္ ကန္ေတာ့ဖို႔အတြက္ ပုဆစ္တုပ္လိုက္မိၿပီေလ။
ေဟာ။
အခုဆိုရင္ သားေရႀကိဳးေတြ တစ္ႏိုင္ငံလံုး လြတ္လြတ္လပ္လပ္
သြားလာခြင့္ျပဳေတာ့မယ္။
ေနရာထိုင္ခင္းအတြက္ေတာင္ ေထာက္ပ့ံေပးဦးမွာ။
ဘယ္လိုေတြေတာင္လားလို႔ အ့ံၾသစြာနဲ႔ ၾကည္ၿငိဳရတာက
ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ပဲေလ။
ကိုင္း။
ေနာက္ကေန ညီညီေလး လိုက္ဆိုၾကစမ္းေဟ့။
အစိုးရမင္းမ်ားကို ၾကည္ၿငိဳပါ၏။
အစိုးရမင္းမ်ားကို ၾကည္ၿငိဳပါ၏။
အစိုးရမင္းမ်ားကို ၾကည္ၿငိဳပါ၏။
