📜📜

" စိတ္သံုးမ်ဳိး "

မိမိတို႔မွာစိတ္ျဖစ္ေနတာက သံုးမ်ဳိးပဲရွိတယ္ေနာ္။
ကုသုိလ္စိတ္၊ အကုသုိလ္စိတ္၊ ၀ိပါက္ကိရိယာဆိုတဲ့
အဗ်ာကတစိတ္၊ အခ်ိန္ရွိသမွ် အဲဒီသံုးမ်ဳိးပဲရွိတယ္။
ဘယ္ေလာက္ႀကီးက်ယ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ျဖစ္...
ကုသုိလ္ျဖစ္မယ္၊ သုိ႔မဟုတ္ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္
သို႔မဟုတ္ ၀ိပါက္ ကိရိယာျဖစ္မယ္။ ဘယ္ေလာက္
ေသးသိမ္တဲ့ ကေလးေလးျဖစ္ျဖစ္၊ တိရစၧာန္သတၱ၀ါ
ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသုိလ္ျဖစ္မယ္၊ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္၊
၀ိပါက္ျဖစ္မယ္၊ ကိရိယာဆိုတဲ့ အဗ်ာကတျဖစ္မယ္။
အင္မတန္ေသခ်ာတယ္။ အင္မတန္ေသခ်ာတယ္။
အကုသုိလ္စိတ္- ျဖစ္တိုင္းျဖစ္တိုင္းအာ႐ုံပါရမယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အကုသုိလ္ဆိုတာ ဘယ္လိုတရားပါတုန္းလို႔
ဆိုရင္- ျဖစ္ေသာ္ညစ္ေထး၊ အျပစ္ေဘးႏွင့္၊ က်ဳိးေပးဒုကၡ၊
ဆယ့္ႏွစ္၀ မုခ် အကုသုိလ္ေခၚ တဲ့... ။
အျပစ္ေတြျဖစ္တုန္းက ေဒါသရင္လဲပါေနၿပီ။ ဣႆာ
မစၧရိယရင္လဲပါေနၿပီ။ မာနရင္လဲ ပါေနၿပီ။ ျဖစ္တုန္း
က အဲဒီအညစ္အေၾကးေတြပါေနတယ္။ အကုသုိလ္
ျဖစ္တုန္းက အညစ္အေၾကးေတြပါေနမွေတာ့ အျပစ္
မကင္းဘူး။ ေနာက္အက်ဳိးေပးရင္ မေကာင္းက်ဳိးကို
ေပးမယ္။ ေကာင္းက်ဳိးကိုမေပးဘူး။ ဒီအကုသုိလ္က
ခုဘ၀ ျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္ဘ၀ ျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းက်ဳိးကို
ေပးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အကုသုိလ္ဆိုတာ ဘယ္လိုဘာ
လိမ့္မတုန္းဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ကုိယ္ စဥ္းစားၾကည့္
ျဖစ္ေသာ္ညစ္ေထး အျပစ္ေဘးႏွင့္ က်ဳိးေပးဒုကၡ
ဆယ့္ႏွစ္၀ မုခ်အကုသုိလ္ေခၚ၊ ျဖစ္တယ္ေနာ္။
ေလာဘရင္လဲပါမယ္။ ေဒါသရင္လဲပါမယ္။ ဒါအျပစ္
ပဲ။ မာနရင္လဲပါမယ္။ ဒါအျပစ္ပဲ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္
ေယာက္ မနာလိုတဲ့ ဣႆာရင္လဲပါမယ္။ ဒါအျပစ္
ပဲ။ သူတစ္ပါးကို မႀကီးပြားေစလိုတဲ့ မစၧရိယရင္လဲ
ပါမယ္။ ဒါအျပစ္ပဲ။ အိပ္ခ်င္မူးတူး ငိုက္မ်ည္းေနတဲ့
ထိနမိဒၶရင္လဲပါမယ္။ ဒါအျပစ္ပဲ။ ဘုရားကိုဟုတ္မွ
ဟုတ္ပါ့မလားလို႔ ဘုရားအစစ္ကို ယံုမွားေနတဲ့၀ိစိ
ကိစၧာရင္လဲပါမယ္။ ဒါအျပစ္ပဲ။ ျဖစ္တုန္းကအျပစ္
တစ္ခုခုနဲ႔ ညစ္ေပေနတဲ့တရားတစ္မ်ဳိး ဒါအကုသုိလ္
ေခၚတယ္။ ေနာင္အက်ဳိးေပးရင္လဲ မေကာင္းက်ဳိးကို
ေပးမွာပဲ။
ကုသုိလ္စိတ္- ကိုယ့္စိတ္ဟာ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာ
သိပ္ၿပီးေတာ့ေလ့လာဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အဲ တစ္ခါ
ကုသုိလ္က ဘယ္လိုပါလိမ့္မတုန္းဆိုေတာ့...
ျဖစ္ေသာ္သန္႔ရွင္း၊ အျပစ္ကင္း၍၊ ေကာင္းျခင္းသုခ၊
က်ဳိးေပးက၊ ကုသလလို႔ေခၚတဲ့... ။
ျဖစ္တုန္းက သန္႔ရွင္းလိုက္တာ။ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ေနာ္။
ေမတၱာစစ္စစ္နဲ႔ ခ်မ္းသာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ျဖစ္တုန္း
ကတယ္သန္႔ရွင္းတယ္။ သိပ္သန္႔ရွင္းတယ္။ တစ္ခါ
အလွဴဒါနေပးေနရင္ အင္း ငါ့အလွဴအေၾကာင္းျပဳၿပီး
ေတာ့ စားၾကပါေစ။ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းရင္ပဲ ေမတၱာက
ပါေနတယ္။ သန႔္ရွင္းတယ္။ သိပ္သန္႔ရွင္းတယ္။
ေၾသာ္ မိမိတို႔ အလွဴဒါနအေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့သာသနာ
ေတာ္ႀကီး တိုးတက္ပါေစ၊ တည္တံ့ပါေစ၊ ခိုင္ၿမဲပါေစ။
အဲဒီလိုျဖစ္တုန္းကလဲ ကုသုိလ္စိတ္ေတြထပ္ျဖစ္တယ္။
ေနာက္ဆံုးကိုယ့္သားကေလး သမီးကေလးကို
မိခင္အျဖစ္နဲ႔ တကတဲ က်မ္းမာေစခ်င္လြန္းလို႔
၀ေစခ်င္လြန္းလို႔ ႏို႔တိုက္ၿပီးေတာ့ေနတယ္။ ခ်စ္ေနတဲ့
ေလာဘက အကုသုိလ္ေလး၊ ကေလးက်န္းမာ
ေစခ်င္တာ၊ ၀ၿဖိဳးေစခ်င္တာက ကုသုိလ္၊ ေစတနာ
ေမတၱာက ကုသုိလ္၊ ကုသုိလ္နဲ႔ အကုသုိလ္က ကပ္
ေနတာပဲ ကပ္ေနတာပဲ။ သားကေလးခ်စ္လြန္းလို႔
ဒါက အကုသုိလ္။ က်န္းမာေစခ်င္လြန္းလို႔ ၀ၿဖိဳးေစ
ခ်င္လြန္းလို႔ ႏို႔တိုက္ၿပီးေနတာက ဒါက ကုသုိလ္။
ျဖစ္ေနတုန္းမွာေလ အညစ္အေၾကးလံုးလံုးမပါတဲ့
အပိုင္းက ကုသုိလ္ပဲ။ အက်ဳိးေပးမွာ ျဖစ္ေသာ္သန္႔ရွင္း
အျပစ္ကင္း၍၊ ေကာင္းျခင္းသုခ၊ က်ဳိးေပးက ကုသလ
ဟုေခၚ။
အဗ်ာကတစိတ္- အဗ်ာကတဆိုတာက ဘယ္လို
စိတ္တုန္းဆိုေတာ့ ၀ိပါက္၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ ႐ုပ္တရားေတြ
လဲ အဗ်ာကတ ေခၚတယ္။ သူျဖစ္ေတာ့လဲ ညစ္ေထး
တာလဲ မဟုတ္ဘူး။ သန္႔ရွင္းတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔
ကို ကုသိုလ္လို႔လဲ မဆိုရဘူး။ အကုသုိလ္လို႔လဲ မဆိုရ
ဘူး။ ႐ုပ္တရားေတြဟာ အဗ်ာကတ၊ ခုနကစိတ္ေတြ
ေစတသိက္ေတြထဲမွာလဲပဲ ၀ိပါက္စိတ္ေတြ ဘုရား
ရဟႏၱာမွာျဖစ္တဲ့ ကိရိယာစိတ္ေတြ၊ အဲဒါေတြက အဗ်ာ
ကတ၊ ဘုရားရဟႏၱာမွာ ေမတၱာမပြားဘူးလား။ ေမတၱာ
ပြားလုိ႔ရွိရင္လဲ ကုသုိလ္မေခၚဘူး။ ကိရိယာအဗ်ာကတ
ေခၚတယ္။ ဘုရားရဟႏၱာေတြက သတၱ၀ါေတြခ်မ္းသာ
ေအာင္လို႔ တရားေဟာတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာတရားေဟာ
ေတာ္မူတယ္။ ကုသုိလ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါက ကိရိယာ
အဗ်ာကတလို႔ ေခၚတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔တုန္း ေနာက္
အက်ဳိးမေပးဘူးေလ။ ကုသုိလ္ဆိုရင္ ပဋိသေႏၶအက်ဳိး
ကိုေပးမယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာမွာ ေနာက္ဘ၀သံသရာအက်ဳိး
မရွိေတာ့ဘူး။ ဘ၀သံသရာအက်ဳိးမရွိလို႔ အက်ဳိးမေပး
လို႔ ေကာင္းတာလုပ္လဲပဲ ကိရိယာအဗ်ာကတ၊ မေကာင္း
တာက်ေတာ့ လုပ္ကိုမလုပ္ဘူး။ တစ္ခါ ၀ိပါက္စိတ္ေတြ
ဘုန္းႀကီးတို႔မွာ ျဖစ္ေနတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။
၀ိပါက္စိတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ၀ိပါက္စိတ္ျဖစ္ေနေတာ့ခုနက
ဟိတ္ေတြမပါဘူးလား။ ပါတယ္။ ဒါျဖင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
အခါျဖစ္တဲ့စိ္တ္ဟာ ဘာေခၚတုန္း ၀ိပါက္အဗ်ာကတ
ေခၚတယ္။ ခုလိုရွင္းလြန္းလို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔တရားေတာ္က
ရွင္းလြန္းလို႔။ ကဲ ဒါ နားလည္ၿပီေနာ္ ................. ။

အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
အေျချပဳပ႒ာန္းတရားေတာ္။

@flay