Ho Dio vere malsana, la malsanoj, kiujn vi lasas al via letarga servisto "malrapide dum daŭre tajpas mian labortablon, tiom eble plej rapide mi solvos ĉi tiun doloron kaj aspektos bone antaŭ miaj amikoj, por ke neniu sciu, ke mi" Mi luktas kontraŭ ĉi tiu doloro. Mia nomo estas Naima, nun mi laboras en unu eldonejo kiel unu el la plej talentaj verkistoj.
Subite la telefono apud mi limigas, jes ĝi estis mia administranto, kiu nomis min tuj spacie. Sed en miaj paŝoj iel ŝajnas peza kaj malfacila por mi movi, ĝis finfine mi falos, se ne Zaskia, kiu tenas ĉi tiun ĉiam pli malfortan korpon, "MasyaAllah, Nai. Via vizaĝo estas tre pala" li maltrankviliĝis "Mi fartas, Zas. Sukron jes," mi diris, kiam mi reiris. Tamen mia doloro revenis sur mian kapon, kiu fine faris min preskaŭ kriante doloron, subite ĉio mallumiĝis kaj mi ne povas memori kio okazis poste. Ankoraŭ mi malfermis miajn okulojn, trabo de lumo eniris tra mia kornuso.
La atmosfero de ĉi tiu ĉambro estas konata, jes ĉi tiu hospitalo, mi vidis Zaskion kun puŝa vizaĝo, ke mi scias, ke li nur kriis. Mi salutis lin, sed liaj larmoj rompis. Mi ankaŭ provas konsoli kaj fortigi mian amikon, kara, mi amas ĉi tion. Kaj petante lin, ke li ne rakontu al mi pri mia malsano al iu ajn, inkluzive de miaj gepatroj kaj mia fratino, pri kiu mi ne tiel zorgis pri tio, kaj Zaskio nur kapjesis konsentite. Per malrapida movado mi frapis mian pordon. Mi profunde spiras kaj pretas, reprenu la paĉjon de Paŭlo. Sed la nokto ŝajnis malsama, la domo ŝajnis esti plenigita, ĝis la tria fojo mi frapis la pordon malfermitan de Lia, mia fratino. Li ridetis min ridetante, ke mi tre paŝis.
Mi ankaŭ diras saluton kaj poste iru, pasĉambro Papa tuj leviĝis kiam li vidis min. Li estis tiel trankvila, ne signo, ke li riproĉos min. "Kiel venos malfrue, filo?" Ŝi demandis mallaŭte "Naima ... Nai ĵus finis ngerangkum-romanon al-5, Pa. Tial Nai estas malfrue," mi mensogis. Paĉjo ankoraŭ aspektas trankvila kaj ridetas "La sekvantan tempon, amu novan sciigon, filo. Ho jes, ĉi tiu estas familio de paĉjo de malnova juna amiko Paĉjo.
Ili proponis vian fratinon, "Paĉjo diris: mi nur eksciis, kial Paĉjo estas tiel trankvila, mi turnis sin kaj surprizis vidi la homon. Jes, li estas Kak Yusril, la figuro de mia pasinteco, ĝis nun mi ne povas forgesi. estis tiel ŝokita kiel mi, ruliĝinte mian kapon kaj fermante Miajn manojn por saluti ilin. "Jen Naima, jes, Tante ne scias, ke vi ankaŭ estas filino de sinjoro Anwar" diris Onklino Mia. Mi neniam paŝis, li ankoraŭ memoras min "Vi aspektas pli bela, jes, kara" li laŭdis "Naima, ĉu vi aspektas pale, ĉu?" Mama riproĉis. "Naima estas bone, MA" mi sentas ion, kio fandus, mi tuŝas mian nazon kaj timis, ĉar mi ricevis Mi fermis mian kalkulon kaj iris mian ĉambron al la banĉambro. Post kiam mi malfermis mian vualon, mi tuj flustris mian varman kapon. Mi aŭdis, ke la banĉambro frapis, kaj ĝi estis Mama. Unufoje certe la sango ne plu eliros, mi volas anstataŭigu mian malseka vesto per banita kostumo, kiun mi pendis ĉe la pordo de la bano.