က်ေနာ္ အညာသား စက္ဆရာ သုံးေယာက္သား စက္တဲဆီ သြားၾကတယ္။
စက္ဆရာ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ အညာသား စက္တဲမွာ ေနခဲ့တယ္။
အဲဒီမွာ အင္ဝိုင္းလဲ့ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ႐ွိတယ္။
သူတို႔ရြာက အမ်ိဳးသမီးေတြလဲပါတယ္။
အညာသားစက္တဲမွာ စားဖိုေဆာင္လဲ႐ွိေတာ့ အဲဒီမွာ ထမင္းစားမွာ။
အင္ဝိုင္းသမေတြက ေန႔စားနဲ႔လွဲ႔တာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထမင္းဘူးနဲ႔ကိုယ္ စားၾကတယ္။
စားဖိုေဆာင္က လခစားနဲ႔ အစုစားေတြကိုပဲ ထမင္းေကြၽးတာ။
က်ေနာ္တို႔ စက္တဲေရာက္ေတာ့ တစ္ပတ္လိုက္ၾကည့္တယ္။
ျပင္ရမွာေတြ ဝယ္ရမွာေတြ စာရင္းမွတ္တယ္။
ႀကိတ္စက္ ႏွစ္လံုးကို တစ္လုံးပဲျပင္သုံးမယ္။
စာရင္းလုပ္ၿပီးသား၊ အင္ဂ်င္ႏွစ္လံုးအတြက္ စာရင္းထပ္လုပ္တယ္။
အိုဗာေဟာ လုပ္ရမွာဆိုေတာ့ အင္ဂ်င္ဝိုင္လဲ ဝယ္ရမယ္။
ေနာ္ဇယ္ ပလန္ဂ်ာ ပစၥတင္ရင္း ဘယ္ရင္ ဂတ္စကက္ စတာေတြ လဲရမယ္။
အရင္ထိုင္ထားတဲ့ အင္ဂ်င္က ၂၅ေကာင္၊ သူ႔ကိုျဖဳတ္ခ်မယ္။
၃၃ေကာင္ အင္ဂ်င္လဲတင္မွာ ဆိုေတာ့ အထိုင္ျပန္ခ်ရမယ္။
အထိုင္မူလီေပါက္ေတြ ျပင္ေဖာက္ရမယ္။
အထိုင္မူလီေတြလဲဖို႔ ထပ္ဝယ္ရမယ္။
ႀကိတ္စက္က ျဗဳန္းေတြကို ဒီအတိုင္းႀကိတ္လို႔ရတယ္။
အေျခာက္ႀကိတ္တယ္ ေခၚတယ္။
ေရပိုက္နဲ႔ထိုးၿပီးလဲႀကိတ္တယ္။
အစိုႀကိတ္တာေပါ့။
