Kafamda herkesten gizli, Kurumuş ağaçlardan, Dökülmüş yapraklardan bir bahçe; Durmadan bahara şiir okuyorum içinde, Her sabah Çiğsi düşmüş suyu verilmiş bahçemin kokusu burnumda, Ne ağaçların ne yaprakların ölü olduğu umrumda...