Büyük şehirden uzakta yaşamanın güzel yanlarından birisi de bu işte.
Onların doğasında yaşadığınızı bildiğiniz zaman sizden kaçmak şöyle dursun, o anı fotoğraflamanız için size izin veriyorlar. Tabii ki sadece fotoğrafını çekmekle olmuyor, bu arkadaş kimdir, nedir öğrenmek icap ediyor.
Kendisi ile teşrik-i mesaimiz bu gün öğlen saatlerinde gerçekleşti. Güzelliği dikkatimi çekince yaklaştım kendisine, ürkeceğini düşünerek çok yavaş hareketlerle telefonu çıkarıp uzaktan fotoğrafını çekmeye başladım. Yavaş yavaş, yaklaşa yaklaşa derken onlarca fotoğraf olmuş. Bir o kadar da bu yakınlığa geldikten sonra çektim...
Hiiiç istifini bozmadı sağ olsun, rüzgar bir kaç kez kanatlarını kapattı ama o -hadi gel çek der gibi usulca tekrar açtı.
O kadar sakindi ki, bir ara elime alıp bir de öyle mi çeksem diye düşündüm ama sonra o kadar yüz göz olmak istemeyeceğine ve buna hakkım olmadığına kanaat getirdim.
İşte o güzellik...
Kendisi "Erik Kırlangıçkuyruk" adı ile tanınıyormuş.
Kanat açıklığı erkeklerde 76 - 82 mm, dişilerde 80 - 86 mm
Yaygın bir tür. 1758'de literatüre girip isimlendirilmiş.
Latince adı "Iphiclides podalirius"
"Scarce Swallowtail" olarak da biliniyor.
Rivayet odur ki , çakal eriğinin olduğu bölgelerde ve meyve bahçelerinde çokça bulunurmuş.
Benim de bunları öğrenmem gerekiyormuş :)
Okuduğunuz için teşekkürler..