Dün lisans bitirme tezimin son teslim günüydü ve aksiliklerin üst üste geldiği berbat bir gün geçirdim. Uzun zamandır bu kadar aksilik yaşamamıştım. Sanırım hepsi toplandı ve dün geldi. Neyse ki günün sonunda problemsiz bir şekilde işlerimi halledebildim. Önemli olan da buydu ama gerçekten çok yıprandım.
İlk olarak sabah istediğim saatte uyanamadım. Daha sonra alelacele hazırlanıp çantamı sırtıma takıp okula doğru yola çıkacaktım ki... Dış kapı kilitliydi. @dunham benden önce evden çıktığı için anahtarı almıştı ve dış kapı ortak giriş olduğu için üst katta oturan ev sahibi beni de çıktım zannedip evlerde hiç kimse yok diyerek kapıyı kilitlemiş dışarıdan. Resmen içeride kapalı kaldım. Ara ara ulaşamadım da. Yaklaşık bir saat kadar bekledikten sonra ev sahibi geldi neyse ki ve okula doğru koşturmaya başladım. Tez çıktısını da okulda alırım diyerek Beşiktaş'ta hiç durmadım. Direkt okula geçtim.
Okulda fotokopiciye bir girdim ki of of of. Böyle bir sıra yok. Sanırsınız bedava ekmek dağıtıyorlar. Bekle bekle halledemedim işimi. Arabası olan arkadaşım @monsieurwolfgang 'ı aradım ve okul çevresinde çıktı alabileceğimiz bir yerlere gitmeye karar verdik. Sonra okul çevresinde oturan bir arkadaşa sorduk o da bilmiyormuş. O zaman okul içindeki ikinci alternatifi değerlendirelim dedik o da renkli çıktı veremiyormuş. Tez de grafikler olduğu için renkli çıktı almam gerekiyordu.
En son ilk girdiğim yere gidip sıra neyse beklemeyi göze aldık ve boş bilgisayar bulup sıraya girdik. O kadar karışıktı ki kafam saçma sapan kararlar alıyordum. Neyse ki @monsieurwolfgang vardı yanımda sakinleştirdi biraz. Orada da türlü türlü aksilikle karşılaştıktan sonra en son tezi teslim aldım. Bu arada @dunham yeni işe başladığı için onun tezini de ben çıkarttırıp teslim edeceğim hocaya. O sorumluluğun stresi apayrı zaten. Bir aksilik olsa sadece benim değil onun da başı ağrıyacak.
Neyse ki son teslim saati 16.00 olmadan tez çıktılarını alıp hocanın yanına gittim. O da ne? Hoca odasında yok. Halbuki bir arkadaşıma sordurmuştum ve saat 16.00'a kadar okulda olacağını söylemişti danışmanım. Küçük çaplı bir kalp krizinin ardından başka bir hocaya danışmanımı görüp görmediğini sordum. Bilmiyormuş ama soruyu duyan bir arkadaş "Hoca bir dakika önce buradan geçti." dedi. Allah'ım bu nasıl bir koşuş. Usain Bolt'musun sen yav. Tam dönemeci dönerken arkamdan birinin geldiğini gördüm. Bir baktım danışman hocam. Öyle bir rahatlama geldi ki gerçekten anlatamam. Mümkün değil yani kelimelere dökmek.
Saat 16.00 olmadan tez bitirme formunu danışmanıma imzalatıp verdim bölüm başkanlığına. Böyle bir mutluluk, rahatlama, huzur yok. Beraber tez yazdığımız @dunham, ben ve diğer arkadaşımız tezi sonunda teslim ettik. Küçük hatalar, eksikler tabi ki var ama bizi mezun etmeye yeter diye düşünüyoruz. Bakalım doğru mu düşünüyoruz yoksa kendimizi mi avutuyoruz. En fazla 15 gün sonra belli olur.
Bu arada aksilikler bugün de devam etti ve işe tam 2 saat geç kaldım. Uyanma ile ilgili problemim hep vardı ama bu aralar tadımı kaçıracak seviyede nüksediyor.