Yazarak rahatlayan bir insan oldum ben genelde. O yüzden şimdi okuyacaklarınız da tamamen kendimi rahatlatmak amaçlı. Çünkü bayağı kötü bir haber aldım bugün.
-Alo
+Efendim moruk?
-Napıyon?
+İyi işteyim çalışıyorum sen napıyon?
-Evdeyim ben de. Kötü haberim var. Annemi kaybettik.
...
...
...
Hiçbir şey diyemedim. Çay alıyordum tam ofiste. Mal gibi kalakaldım arkamda bir kaç kişilik sıra oluşmuş. Kanser olduğunu biliyorduk ama durumunun böyle olduğunu hiç bilmiyorduk. Bir anda olunca iyi bir yumruk yemiş gibi oldum. En yakınlarım dediğiniz, en yakınlarını kaybedince çok farklı şeyler oluyor. Gerçekten çok garip.
Umarım en kısa sürede atlatacaktır.