Aforizmatik sözler de söyleyebilirdim aslında. Ama Ellul'un fısıltılari... - "En açık şekilde ifade edilen söz bile beni kaçınılmaz şekilde muammaya sürükler. Karşımdaki kişinin sözü bende sadece kişiliğinin yankısını verir, onun söylediği şeyi iyi anlamadığım için, bütünüyle anlayamadığım için, spontan olarak onu tanırken hissettiğim muammadır. Anlayamadığımın farkında olduğumdan bu anlayamayışımda bir muamma vardır “nasıl bir cevap verebilirim?” cevabımdan emin değilimdir.
Konuşmamızın çevresinde hep bir sınır vardır. Ben konuşurum ama konuştuklarımı değiştirecek hangi yorumların ortaya çıkacağını bilemem." - hâlâ kulaklarımda çınlarken afallayıșıma engel olamazdım ya. Derin bir korku birikiyor içimde, eyvah! söz düşmüştü.
Dün ÖLDÜM!
Bugün doğum günüm
Saçmalık bu ya
Ölünün doğumu olur muydu ?
Hiç!
Ya ne diye toplaşmıştı şu güzide insanlar ?
Ne diye sıkışmıştı ambalajlara bergüzarlar?
Ne sacmalıyorum ben!
Kapayalım bu konuyu
SANIRIM HÂLÂ YAŞIYORUM.