ณ ป่าแห่งหนึ่งมีราชสีห์เป็นเจ้าป่า ทุกครั้งที่ราชสีห์ออกไปหาอาการก็จะหามาแบ่งให้กับบริวารด้วยเสมอ ต่อมาพวกบริวารได้หารือกันว่าเนื้อสัตว์อื่นๆ พวกเราก็ได้ลิ้มรสมาหมดแล้วจะเหลือเพียงแต่เนื้อของราชสีห์เท่านั้นที่ยังไม่รู้รส เราต้องหาทางเอาเนื้อราชสีห์มากินให้ได้
วันหนึ่งเหล่าสัตว์บริวารไปพากันเข้าไปหาราชสีห์แล้วแต่งเรื่องอุบายเพื่อหลอกราชสีห์ หมาจิ้งจองตัวหนึ่งพูดขึ้นว่า "ท่านผู้ยิ่งใหญ่แห่งป่าที่นี่ท่านเป็นนายของพวกข้า ท่านดูแลพวกข้าให้มีความสุขมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ในป่าแห่งนี้มีผู้ที่ยิ่งใหญ่กว่าท่าน ท่าทางเหมือนท่านทุกอย่าง สง่างาม และมีบริวารจำนวนเท่าๆ ท่าน
เมื่อราชสีห์ได้ยินแบบนั้นก็เลยให้บริวารพาไปดู พวกบริวารจึงพาราชสีห์ไปที่บ่อลึก ที่บ่อลึกก้นบ่มีน้ำใสสะอาดราชสีห์จึงไปยืนที่ปากบ่อก็เห็นราชสีห์อีกตนในบ่อ โดยไม่คิดว่านั่นคือเงาของตนจึงได้แยกเขี้ยวและกระโดดลงไปในบ่อเพื่อต่อสู้ พอเหล่าบริวารเห็นราชสีห์โดดลงไปแล้วก็ได้โดดตามลงไปเพื่อหวังกินเนื้อของราชสีห์ สุดท้ายก็ต้องตายในบ่อลึกตามราชสีห์เช่นกัน
เรื่องนี้ได้เตือนให้รู้ว่า ไม่ควรหูเบาเชื่อคำยุแยงของผู้อื่นจนขาดสติไม่คิดให้รอบคอบ อันเป็นเหตุทำให้ตนได้รับอันตราย และการนำภัยมาสู่ผู้อื่นตนก็อาจได้รับผลจากสิ่งที่ทำด้วย คือแพ้ภัยตนเอง
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้กันนะคะ 😄
