หนูชื่อ “แพนด้า” จ๊ะ
แพนด้า เป็นสุนัขพันทาง อยู่ข้างถนน ซึ่งมอเตอร์ไซด์วินเลี้ยงไว้ ฉันมักเอาขนมให้แพนด้ากินตั้งแต่เล็กๆ แพนด้าจึงค่อนข้างจะติดฉัน เมื่อไหร่ที่เห็นฉัน แพนด้าจะวิ่งตามมาเพื่อขอขนม แม้ขณะนั้น มอเตอร์ไซด์วินกำลังจะให้ข้าวกิน แพนด้าก็ไม่สนใจ
ฉันสอนให้แพนด้าให้มือก่อนทุกครั้ง ที่จะขอขนม แพนด้าไม่ชอบให้ส่งขนมให้ทั้งอัน เธอชอบให้แบ่งให้เธอทีละนิดๆ ฉันคิดว่า เป็นเพราะเธอรู้สึกดีเมื่อฉันส่งขนมให้เธอหลายๆครั้ง มากกว่าการส่งให้ครั้งเดียวแล้วจบ
สิ่งที่เธอชอบอีกอย่างคือ เธอชอบให้ลูบหัวเธอมาก คงเพราะเธอเป็นสุนัขข้างถนน ความอบอุ่นย่อมน้อยกว่าสุนัขบ้าน หากฉันไม่ลูบหัว เธอก็จะมุดหัวมาอยู่ใต้มือฉันเอง และวิธีขอบคุณของแพนด้า คือ กัดแขนฉันเบาๆ ... อืม ขอบใจนะ แม่นางแพนด้า
คนแถวนั้น ใครๆ ก็รักแพนด้า เรื่องความ Friendly แพนด้ามีอยู่เต็มเปี่ยม อย่างกับนางงามมิตรภาพ เธอมักจะพาเพื่อนมาแนะนำให้ฉันรู้จักเสมอ ในภาพนี้ คือ “น้ำหวาน” และตอนนี้ น้ำหวาน ก็ติดขอขนมกับฉันไปอีกตัวหนึ่งแล้ว
ถึงแม้แพนด้าจะเป็นสุนัขข้างถนน แต่ฉันก็รักเธอมากพอๆกับ หมูตอน