สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาว Steemit ที่น่ารักทุกท่าน ยาวมาถึงตอนจบแล้วค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบขอบคุณทุกท่านมากๆที่ให้กำลังใจและติดตามเสมอมานะคะ กลัวว่าตอนจบจะยาว!!! เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าค่ะ
หลังจากไปถือศีล ปฏิบัติธรรมกันมาครบสามวันสามคืนแล้ว เรากับเพื่อนก็พากันกลับกทม.ค่ะ พอถึงต่างคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองเพราะร้านของเราสามคนไม่มีอีกแล้ว แต่เราก็ยังติดต่อกันตลอด เราเริ่มงานใหม่ในอีกไม่นานค่ะ คือเป็นพนักงานของร้านขายกาแฟนมสด เจ้าของร้านทั้งเก่งและใจดีมาก สอนทุกอย่างตั้งแต่ เทนมสดตั้งไฟ ชงกาแฟ ชงเครื่องดื่มต่างๆ ปิ้งขนมปังแสนอร่อย มีหน้าขนมปังถึง 20 กว่าหน้า พาไปเลี้ยงข้าว ทำกับข้าวมาให้ทาน พาไปวัดทำบุญ เลี้ยงขนมแจกของเล่นน้องๆผู้ด้อยโอกาส ฯลฯ (เยอะจนจำไม่หมดค่ะ)
ร้านกาแฟนมสดขายในห้างใกล้ๆกับสำนักงานหนังสือเดินทาง บางนา ที่ร้านขายดีในช่วงวันจันทร์ถึงศุกร์ ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นคนมาทำพาสปอร์ต ส่วนเสาร์ อาทิตย์ จะเงียบหน่อยๆค่ะ นอกจากจะมีงานในสเตเดียม ไม่ว่าจะเป็นงานประกวดหนูน้อยนักเต้น งานน้องหมา น้องแมว มีงานแบบนี้เมื่อไหร่ มือพันกันเป็นระวิงเลยค่ะ ปิ้งขนมปัง ชงกาแฟสนุกสนานกันเลยทีเดียว นอกเหนือจากมิตรภาพที่ดีที่ทางเจ้าของร้านมอบให้แล้ว สิ่งหนึ่งที่ยังจำมาถึงทุกวันนี้ก็คืน คำชมของลูกค้าค่ะ "ขอเป็นคนนี้ได้ไหม(ชี้มาทางเรา) ที่ชงกาแฟให้ รสชาติอร่อยมาก ถูกใจ ติดใจเลยต้องแวะมาอีก" หน้าเรานิบานเป็นจานเชิงเลยค่ะ ตัวนิเบาหวิว 555 ประทับใจมากๆค่ะกับความทรงจำดีๆแบบนี้
เราทำงานที่นี่ได้แค่สองปีเราก็ลาออกไปทำงานกับพ่อของเด็กๆแต่ท้ายที่สุดชะตาฟ้าลิขิตทำให้เราได้พบกันและอยู่ด้วยกันเพียงเท่านี้ เราจึงพาลูกๆกลับมาอยู่ที่ที่เราจากมา กลับมาหาพ่อกับแม่ กลับมาอยู่และดูแลครอบครัวที่แสนอบอุ่นของเราที่บ้านนอก
ต้องขอบคุณเวลาที่นำพาให้เรามาพบกับสิ่งต่างๆมากมายสอนให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ต่อจากนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้าเราก็พร้อมที่จะสู้และตั้งรับกับมันเพราะว่าวันนี้เราได้ทำดีที่สุดแล้ว
วันนี้ขอฝากไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ วันใหม่มีเรื่องราวใหม่ๆมาให้ติดตามกันอีกค่ะ ฝากเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกการติดตาม อัพโหวต คอมเม้นท์นะคะ
ไอริน