🌹Hello steemit friends🌹
ทุกวันสักบ่าย 3 โมง ดิฉันจะเห็นตาคนนึงอายุซัก80กว่า เข็นรถซาเล้งเก่าๆผ่านมาทุกวันวันนั้นดิฉันไปรับลูกกลับจากโรงเรียนก็เห็นแกผ่านมาพอดี แกนั่งพักเหนื่อยข้างบ้านดิฉัน ดิฉันเพิ่งจะเห็นแกใกล้ก็วันนี้แหละ ดิฉันเลยเข้าไปคุยกับตา ตาพักอยู่ที่ไหนทำไมแก่แล้วยังมาทำงานอยู่อีก วัยแกน่าจะพักผ่อนอยู่กับลูกกับหลานได้แล้ว แกได้แต่ยิ้มแต่ก็ไม่พูดอะไร ดิฉันจึงไปหาน้ำมาให้แกกิน แกรับพร้อมขอบใจดิฉันรู้สึกสงสารตามากไม่รู้จะช่วยอย่างไร ดิฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าดิฉันเก็บขวดพลาสติกที่ลูกๆกินน้ำอัดลมและกระป๋องเบียร์ของสามีอยู่ถุงใหญ่ ดิฉันบอกตาว่าอย่าเพิ่งไป ดิฉันกับลูกชายเลยช่วยกันยกของมาให้แก แกบอกขอบคุณเป็นการใหญ่ แค่นี้ดิฉันก็รู้สึกดีแล้ว ต่อไปนี้ดิฉันจะเก็บขวดพลาสติกเอาไว้ให้แก ต่อมาดิฉันไปทำธุระในซอยถัดไปเจอคนรู้จักเลยแวะถามทุกข์สุขกัน พอดีตาผ่านมาดิฉันก็บอกตาว่าขวดได้เยอะแล้วเดี๋ยววันหลังตาแวะไปเอาด้วยนะ แกพยักหน้างึกๆแล้วก็เดินจากไป ป้าที่ดิฉันพงคุยอยู่บอกว่าตาคนนี้แหละแกเป็นเศรษฐีแถวนี้หนูไม่รู้จักเหรอ ดิฉันทำหน้างงๆ ตานี่แหละเขาเป็นพ่อของเจ้าของอู่รถทัวร์บริษัทนำเที่ยว อ้าวทำไมแกถึงมาเก็บของเก่าละ ลูกๆแกห้ามแกก็ไม่ฟังแกบอกนั่งๆนอนๆแล้วแกปวดขาแกเลยไปเดินเก็บของเก่าทุกวัน โถดิฉันรู้สึกสงสารแกที่แท้แกก็ผ้าขี้ริ้วห่อทอง
***ขอบคุณสำหรับการโหวตและกำลังใจดีๆจากเพื่อนๆกัลยานมิตรที่ดีและเพื่อนๆที่มาคอมเมนต์ทุกท่านค่ะ*** Thank you all❤ @fernnc