دی‌اکسید کربن مهم‌ترین گازی است که در اثر گلخانه‌ای دخالت دارد و مسئول گرم شدن کره‌ی زمین است. اکنون غلظت این گاز به ۴۱۰ قسمت در میلیون رسیده است و بالاترین سطح آن در طول ۸۰۰ هزار سال گذشته است.
Image credit: pixabay.com
تا قبل از انقلاب صنعتی، غلظت دی‌اکسید کربن در طول هزاران سال هیچگاه از ۳۰۰ بالاتر نرفته بود.
با وجود خطرات واضحی که گرم شدن کره‌ی زمین دارد، متأسفانه کشورهای مختلف در سراسر جهان همچنان به سوزاندن سوخت‌های فسیلی ادامه می‌دهند و سطح دی‌اکسید کربن هوا رو به افزایش است و اقدامات برای کاهش آن با موفقیت توأم نبوده است.
برای اینکه ابعاد این مشکل به خوبی روشن شود، کافی است توجه کنیم که تا قبل از دهه‌ی ۱۹۶۰، سطح دی‌اکسید کربن هوا ۳۱۰ بود و اکنون به ۴۱۰ رسیده است. این نخستین بار در تاریخ است که سطح دی‌اکسید کربن از ۴۱۰ بالاتر رفته است و تقریباً ۳۰ درصد بالاتر از سطح آن در حدود ۶۰ سال قبل است.
تجمع گاز‌هایی مانند دی‌اکسید کربن، متان، و اکسید نیترو باعث تغییرات اقلیمی و آب‌وهوایی در سرتاسر کره‌ی زمین می‌شود و در نهایت ممکن است سبب شود که کره‌ی زمین برای نسل‌های آینده غیرقابل سکونت باشد.
تا قبل از انقلاب صنعتی در اواخر قرن نوزدهم، سطح دی‌اکسید کربن ۲۸۰ بود. اما به دنبال انقلاب صنعتی—به علت سوزاندن سوخت‌های فسیلی—سطح گازهای گلخانه‌ای شروع به افزایش کرد.
حتی در زمان حاضر نیز به علت افزایش گازهای گلخانه‌ای، دمای هوا در مناطق مختلف کره‌ی زمین به سطحی رسیده است که بر اساس تغییرات طبیعی آب‌وهوایی قابل توضیح نیست.
از اواخر قرن نوزدهم که ثبت دما و مطالعات هواشناسی آغاز شده است، دمای هوا در سرتاسر زمین ثبت گردیده و اکنون مطالعات نشان می‌دهد که دمای جهانی در سال ۲۰۱۲ داغ‌ترین دما در طول تاریخ مضبوط هواشناسی بوده است.
در طول سالیان اخیر، چندین بار در قرن بیست و یکم دمای سالیانه به رکورد بی‌سابقه‌ای رسیده است. به طور کلی، در تمام سالیان اخیر دمای سالیانه از متوسط دمای قرن بیستم بالاتر بوده است. در واقع، تمام ۱۶ سال قرن بیست و یکم در میان گرم‌ترین سال‌های کره‌ی زمین بودند. گرم‌ترین سال‌های کره‌ی زمین همگی بعد از سال ۲۰۱۰ تاکنون اتفاق افتاده‌اند.