Około sześciuset zdjęć z telefonu i dodatkowe z aparatu, które nie wiem jak na ten moment skopiować, są owocem wyjazdu do miasta Osijek w Chorwacji, który skończył się kilka godzin temu (patrząc na czas dojazdu do Krakowa), sporo wrażeń przeżyć i doświadczeń, czeka na uporządkowanie w mózgu, pamięci i w formie wpisu (a raczej wpisów i relacji z kolejnych dni), tym razem trochę bardziej składanego mam nadzieję.
Wybaczcie proszę jakość zdjęć nieumiejętnie i na szybko trzaskanych telefonem - moja foto-filozofia naśladując azjatyckiego turystę sprowadza się do maksymalizacji ilości i założenia, że któreś musi się udać (tak jedno na dwadzieścia :) )
Zbiórka i wyjazd nastąpiły w piątek (właściwie w nocy z czwartku na piątek 21/22 stycznia, o godzinie pierwszej) dotarłem rowerem, około pół godziny przed czasem, wioząc duży plecak i mały z prowiantem, podręcznymi akcesoriami i książkami. Bus zawiózł nas (około dwunastu osób) do Tarnowa - gdzie połączyliśmy się z grupą lokalną i ludźmi przywiezionymi z Rzeszowa.
Miałem spore obawy, co do ewentualnych biurokratycznych komplikacji (mój zabytkowy telefon nie jest w stanie pobrać i wyświetlić paszportu covidowego) na szczęście wystarczył taki w formie papierowej (choć mail od pracodawcy nakazywał zabranie obu form - mobilnej i tradycyjnej).
Tym śmieszniej, że jedyna kontrola nastąpiła na granicy węgiersko - chorwackiej (kolega z pracy uświadomił mnie że Chorwacja nie leży w strefie Schengen).
Podróż przez kilkanaście godzin była umiarkowanie męcząca - wbrew ekscytacji, (nie opuszczałem kraju od grudnia-stycznia 2014/15 roku) widoki wszędzie wydawały się dosyć podobne i monotonne - pobocze dróg-autostrad i pola - zacząłem robić jednak zdjęcia po chorwackiej stronie granicy i na tym upłynęła mi około godzina dojazdu do docelowego miasta Osijek.
Dotarliśmy popołudniu, poznawszy dwóch wespół-zakwaterowanych kolegów Tomka i Pawła ruszyłem zacząć zwiedzać miasto by wykorzystać ostatnie godziny światła słonecznego.
