Na Bieruńskim rynku spotkasz Utopca
Postać niby żaby, niby chłopca
Nikt już przed nim się nie chowa
Bajtle wchodzą mu na głowa
Nie miał dobrej sławy i urody
Ubranie kapało mu z wody
W "Żabim Kraju" żył
Pieroński gizd z niego był
Lubił psikusy i psoty
W głowie miał tylko głupoty
Po latach stał się bardziej przyjacielski
Zgubił swój charakter niszczycielski
Ludzie schodzili mu z drogi
Stwór, miał kopyto zamiast nogi
Chodził w kapeluszu albo magierce
Utopił nie jedno biedne serce
Nosił paradnie fajka
Spotkać go - to nie była bajka
Kusił panny szlajfkami
Oglądał się za babami
Przybierał zwierzęce postacie
Kto go spotkał, robił w gacie
Szpetny jak żaba z błonami,zielony
Na czerwono obleczony
Świeciły mu się te rybie patrzołki
W szakiecie mioł flaszka gorzołki
Parzył kawa na Kopcu
Każdy w Bieruniu słyszoł o Utopcu
Rano tracił swoje czarcie moce
Straszył ,tylko w noce
W Bieruniu poczuł się jak w raju
Nie męczył już tak ludzi w "Żabim Kraju"
Teraz jest na rynku z nami
I cieszy się selfikami
Kto sobie pod Utopcem kusiki daje
Zawsze już se przaje
Bierunioki tak Utopca polubili
Bieg Utopca mu zrobili
Biegać z Utopcem , każdy może
Zebrany grosz, dzieciom pomoże
BIERUŃ CI PRZAJE❤
Moje pierwsze spotkanie z Utopcem , było gdy miałam 5 lat.
Pojechałam z koleżanką do jej babci na jabłka. Na moim pierwszym rowerku " Reksio", dumnie bez kółek. Moja koleżanka rok młodsza, z podpórkami. Zadowolone, pokonałyśmy niezły dystans ok. 2 km od domu.
Babcia nie była zadowolona gdy nas zobaczyła. Zabrała rower i nas odprowadziła do domu. Mieszkała na Kopcu. Gdy przechodziłyśmy mostem przez rzekę opowiedziała nam o Utopcach. O tym , że miałyśmy szczęście, że nie wciągły nas do rzeki. Babcia koleżanki była miłą kobietą, która nastraszyła mnie najmocniej w życiu.
Ludzie w Bieruniu kiedyś wierzyli w te demoniczne postacie.
Miasto otaczają rzeki Wisła, Gostynka oraz Mleczna. W okolicy były bagna i stawy ,a w nich pełno Utopców.
Bieruń nazywany był "Żabim Krajem"
Wierzono, że Utopce topią ludzi. Przybierały postacie ryb, żab albo stworków.
Upodobały sobie Kopiec, miały swoje imiona. Szanowano ich zwyczaje i schodzono im z drogi.
Nie wolno było ich lekceważyć, ani rozgniewać. Dorośli straszyli dzieci Utopcami. Z czasem one stały się dla ludzi bardziej przyjacielskie.
Pięknie zilustrował te postacie Roman Nyga. Artysta z Bierunia.
"Stworoki śląskie"
Na rynku stoją tablice z informacjami o Utopcach
Serdecznie zapraszam na Bieg Utopca, który cieszy się dużym zainteresowaniem . Po biegu jest super impreza z sercem❤
🐸💦❤