Tej, wiara, jakiś czas temu lajsnąłem se (= nabyłem drogą kupna) małą ale wielce poprawiającą mi humor książeczkę autorstwa Marka Szymańskiego, znanego jako Wuja Czechu, pod tytułem "Dej mi szpycnońć na Twom giyre". Pozwalam sobie poniżej chyba najlepszy (przynajmniej w mej opinii) wierszyk z tejże książeczki zamieścić poniżej.
Mom dwa lata, dwa i pół
sama włażę już pod stół,
umiym olbyc se majtochy,
sama myje tyż kielochy!
Jak se spucne pyre z gzikiem,
to lofruje zes wózikiem!
Umiym już przewinąć lalke,
umiym lumpki wetkać w pralke!
Łaże w rajtkach se po chacie,
bo przestałam rąbać w gacie!
Umiym laczki tacie podać,
no i zaczłam w kuńcu godać!
Ile czasu można gurzyć?
Tyż już zaczło mi sie dłużyć!
Teroz dyrdok moge ubrać
i do wiary ciyngiym blubrać!
Dziadzia przyniós zes Lubonia
na biegunach dla mnie konia,
bo huźdowke nam na dworze
zajuchcili gymylorze!
Może szczapiom ich zaś szkioły,
zanim pójde już do szkoły,
bo zielastwa całom wuchte
wytośtali nom na juchte!