Omdat de regen voorbij is
In de nattigheid van mijn koude lichaam,
Ik blijf die stap volgen
Voor jou het bereik van je hart
Op de doornen die getuigen worden
En af en toe wind tederheid strelen,
Ik blijf je schaduw krabben
Hoewel het alleen in mijn gedachten is
Nooit gedacht om te stoppen
Er zijn nog veel stappen om te lopen,
Omdat ik nog steeds meer wil weten over je hart
En wil je nog altijd de adem van je lichaam ruiken