Pagkain sa araw-araw ang iniisip ng ama’t ina
Palahaw ng mga paslit na ang tiyan ay gutom na
Tipikal na pamilya sa sustansya ay salat nga.
Kay hirap na nga ng buhay ang anak ay lima pa
Hindi ba nila naisip ang panggatas ng mga bata
Kaya naman lumalaking sakitin at patpatin pa nga
Nanlilimos at nanghihingi ng awa sa iba
Naghihintay na may maglaglag ng munting barya
Upang may ilaman sa kumakalam na sikmura
Hindi natin kasalanan kung pinanganak na mahirap pa sa daga
Ngunit kung sa pagtanda ay walang tayong ginawa
Karapat-dapat nga na tayo’y kaawaan ng madla.
