بهار زمان تازه شدن طبیعت است. روزی که طبیعت پس از مرگ در زمستان دوباره برمی خیزد و سرسبزتر از همیشه زندگی دوباره خود را با طراوت جشن می گیرد. این کانون خوشی ها سرمست از زندگی دوباره انواع حیوانات را دوباره گرداگرد سفره ی سرسبز خود جمع می کند تا برایش سرود سرزندگی سر دهند.
درختان سرسبز در باد می رقصند و نسیم بوی بهار را در فضا می چرخاند.
باد زوزه کشان چمن ها را نوازش می کند و با پیچیدن در میان شاخه های درختان هورا می کشد.
صدای خش خش های برگ ها مانند موسیقی دلنواز گوش ها را نوازش می دهد و بلبل بر شاخه های درخت سرمست از خوشی، سرود بهاری سرمی دهد.
کوه ها که عمری مرده بودند دوباره جان می گیرند و رودخانه ها از دل طبیعت سربرمی آورند. مردگان دوباره زنده شدند!