PVV Demo

De PVV demo
20 Januari
Rotterdam

Onze bus was prachtig roze, dus de stemming zat er gelijk al goed in. Met een roze bus, richting een demonstratie die best wel eens behoorlijk groot zou kunnen worden. Dat zou opvallen, en ja, daar doe je ook een demonstratie voor.
Een hoop gesprekken op de heenweg in de bus, hoe ziet je leven er uit als je besluit een rol voor de PVV te gaan spelen, er voor uitkomen dat je PVV stemt zorgt al vaak voor rare dingen, denk hierbij aan verlies van baan, vrienden die het eigenlijk met je eens zijn, maar in het openbaar niet met een PVV aanhanger gezien kunnen worden, want wat zouden de mensen er wel niet van denken als je daarmee omging, affijn, het openlijk PVV sympathisant zijn, heeft zijn prijs, dat kan ik je wel vertellen.
Ik kan hier helemaal gaan uitleggen, waarom alle beelden die velen hebben van PVV'ers niet kloppen, maar ik zou zeggen, praat er eens met eentje, hoor zijn of haar zorgen en kom erachter dat je helemaal niet zoveel van mening verschilt. En dan nog een leuk weetje, en voor je geruststelling, ze bijten niet, mooi he?

Natuurlijk werd er naast gepraat, ook wel een beetje veel gelachen in de bus, en ik kan je verzekeren, ook eerste kamer leden hebben humor. Met een groep van mensen uit Flevoland, en die bestond uit vrijwilligers, stemmers, kandidaat raadsleden, raadsleden, kamerleden gingen we dus rond het middaguur op pad. Het toilet in de bus was niet toegankelijk, dus toen we in de richting van de stad Rotterdam kwamen, stonden de blazen flink op knappen. Er was een man bij ons, die vanwege zijn gezondheid een noodzaak had om naar het toilet te gaan. Mooi is, dat wanneer je dat duidelijk maakt, een hotel zo'n man gewoon de toegang weigert. Over menselijkheid en verdraagzaamheid gesproken, maar goed, een eettentje naast het hotel gaf toestemming, waarvoor nog dank. In de stad reed er een gigantisch aantal politie agenten op paard, in auto's en liepen er ook vele agenten om ons heen. Een klein groepje antifa had ons gespot, maar dropen af zodra de agenten ze sommeerden om vooral het plein te verlaten. Geen gedonder, daar kwamen we niet voor, en de politie had dat volgens mij al snel door. Gewone mensen, met open gezichten die hun stem wilden laten horen. Ik pakte aan wat me werd aangeboden aan dingetjes die vrijwilligers rond deelden, en jawel, ik kreeg het zo besproken en gewilde bandje.

Plotseling kwam de club in beweging. Hoeveel het er waren is altijd lastig in te schatten, maar een paar honderd, zoals ik op de mainstream media zag, is natuurlijk een lachertje. Toen de stoet in gang kwam, en dat was omdat Geert Wilders begon te speechen, zag ik geen lege plek meer. Het moeten er ruim meer dan duizend geweest zijn, en ik gok zelfs 1500.

Na de speech kwamen we in beweging, we liepen een ronde door de stad, en het verliep prima. Politie liep om ons heen, mensen keken, soms afkeurend, soms een instemmende knik, zoals het hoort. Onze groep had afgesproken om ons als modelburgers te gedragen, dus losse papiertjes in de jaszakken, netjes doorlopen, en naar huis.
Helaas moest er zo nodig een groep van een andere partij, ik zal geen namen noemen, maar ik DENK dat je wel weet wie ik bedoel, die onze stoet perse op wilden houden. Natuurlijk liep Geert voorop, en omdat de tegendemonstranten nogal dreigend over schenen te komen, en de beveiliging het niet vertrouwde, moest Geert snel weg. Helaas. Iedereen eigent zich zomaar het recht toe om een aangevraagde demonstratie te dwarsbomen. Deze tegendemonstratie was niet bekend, dus niet legaal? Ik vraag het mij af. Natuurlijk liep de spanning even op, we hadden een man in een rolstoel mee, onze stem laten horen, dat was het. Waarom worden mensen hun stem ontnomen en treedt een burgemeester niet op?
Toen Geert weg was, en het haantjesgedrag door de politie onder de duim werd gehouden, konden we verder en liepen we naar de bussen. De provocatie was nutteloos geweest, en mijn petje af voor de agenten die de groepen uit elkaar hielden, zo kon een vreedzame demonstratie gewoon keurig en netjes verlopen, en was de stad Rotterdam nog net zoals toen we aankwamen, heel. Want zo kan het ook.

Voor wie me niet geloofd, zie onze prachtige roze bus.

Op weg naar huis waren we moe maar voldaan en steenkoud, dat dan weer wel. Maar we hadden ons doel bereikt. Een behoorlijke opkomst, een stem die duidelijk was, en geen kiezelsteentje van zijn plek. De ribbelchips en cola was wel verdiend, vonden wij. Nadat we met de pet rond waren gegaan om de chauffeur te bedanken namen we afscheid in onze vertrouwde prachtige Almere. Onze Lelystadse vrienden moesten nog even verder, maar voor ons was het klaar. Opvallend was dat de mainstream media er nauwelijks aandacht aan besteedde. Wellicht omdat er geen rellen waren geweest, een keurige demonstratie door dat enge PVV volk, daar kunnen we niets mee, eigenlijk is het schandalig. Binnenkort is Amsterdam aan de beurt met een demonstratie van extreem links. Ik hoop voor Amsterdam dat ze zich net zo keurig gaan gedragen als wij deden, maar met Hamburg in het achterhoofd, vrees ik het ergste. Mij zullen ze daar niet zien die dag, ze demonstreren maar zoveel ze willen, een tegendemonstratie lijkt me ongewenst.
Thuis bekeek ik nog even mijn oogst van de dag, ik was tevreden, op naar de gemeenteraadsverkiezingen, en mijn advies is, hoe kan het ook anders, stem PVV ;)