ကဲ ေနာက္တစ္ပုဒ္ေပါ့
လူတိုင္းကငယ္ရြယ္စဥ္ ဒုကၡေတြန႔ဲၾကံုေတြရလို႔ၿပီးၿပီ မထင္လိုက္ပါန႔ဲ။ ေက်ာင္းစတတ္တ့ဲအရြယ္က်ေတာ့ မိဘေတြရ့ဲဆိုဆံုးမစကားေတြကိုလဲ နားေထာင္ရ ဆရာဆရာမေတြရ့ဲဆိုဆံုးမစကားေတြကိုလဲနားေထာင္ရန႔ဲ နားပူေနၾကတာအမွန္ပါ။ ဤက့ဲဆို ဆိုဆံုးမစကားေတြကို မားခံတ့ဲ ကေလးငယ္ေတြ႐ွိသလို မနာခံတ့ဲကေလးငယ္ေတြလဲ႐ွိတတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကေလးငယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ ေဆာ့မတ္တတိၾကတယ္ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာပဲသူတို႔သတိၾကတယ္ေလ။ မိဘေတြဆံုးမတာက္ိုေတာ့နားေထာင္ပါတယ္ ေနာက္ကြယ္က်ေတာ့လဲ တစ္မ်ိဳးလုပ္ၾကျပန္တယ္။ မိဘေတြက ဘာသာေရးကိုင္း႐ိႈင္းေရာင္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ ဘုရား႐ွိခိုးျခင္း တရားထိုင္ျခင္း လူႀကီးမိဘေတြကို ဘယ္လိုဆက္ဆံရမလဲဆိုတာေတြကိုဆံုးမၾကတယ္။(ဥပမာအေနျဖင့္_လူႀကီးမိဘ ဆရာသမားေတြ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကို ေဟာေျပာျပသ ဆံုးမတတ္ေတာ သံဃာေတာ္ေတြ ေ႐ွ့ေရာက္ရင္ လက္ကိုပိုက္ ေခါင္းကိုငု႔ံကာသြားရမယ္လို႔ ဆံုးမၾကတယ္။)အရင္ေခတ္ကေလးငယ္ေတြက်ေတာ့လဲ အေဆာ့ေတြမက္လြန္းလို႔ လူႀကီးမိဘေတြမွာ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းၾကတာအေမာပဲ။အခုေခတ္ကေလးေတြက်ေတာ့လဲ ဖုန္းတစ္လံုးန႔ဲပင္ တစ္ေနကုန္အခ်ိနိေတြကုန္ေနတာေပါ့။ ကဲဘာေတြကြာလဲေပါ့ အရင္ေခတ္ကေလးေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ က်န္းက်န္းမာမာန႔ဲ ႐ွိတတ္ၾကတယ္ ကေလးၿပီၿပီဟန္ခ်ီခ်ီေဆာ့က်ေတာ့ ကို္ယ္လက္လႈပ္႐ွားမႈ႐ွိၾကတယ္ေတာ့ က်န္းမာၾကတာေပါ့။ အခုေခတ္ကေလးေတြက်ေတာ့လဲ က်န္းမာေရးခ်ဴ ခ်ာၾကတယ္ ကိုယ္လက္လႈပ္႐ွားမႈမ႐ွိေတာ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးေလ။ အရင္ေခတ္မိဘေတြကဆံုးမသေလာက္ အခုေခတ္မိဘေတြက်ေတာ့လဲ သားသမီၿငိမ္ရင္ၿပီးေရာလႊတ္ထားတတ္ၾကတယ္ေလ။ ေခတ္ကာလေျပာင္းလာတာန႔ဲ အက်င့္ေတြပါေျပာင္းလာတတ္ၾကၿပီေလ။
ကဲဒါေလးကေတာ့ငယ္စဥ္ အခါကေလးငယ္ေတြကို အ႐ငိကလို႔ေဆာ့ေစခ်င္လို႔ပါ။ ကေလးငယ္ရ့ဲဖြံၿဖိဳးတိုးတတ္မႈေတြအတြက္ပါ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
@smileking
