အခ်ိန္အခါမေရႊး လူ႔ဘဝႀကီးမွာ တိုးလည္း တိုးတက္နိုင္တယ္ ဆုတ္လည္းဆုတ္ရွဳပ္နိုင္တယ္ ျမင့္လည္းျမင့္သြားနိုင္တယ္ နိမ့္လည္း နိမ့္က်သြားနိုင္တယ္ လူေကာင္းနဲ႕လည္း ေတြ႕နိုင္တယ္ လူဆိုးနဲ႕လည္းေတြ႕နိုင္တယ္ ဒါေပမယ့္ လူ႔ေလာကႀကီးမွာ ေကာင္းဆိုးႏွစ္တန္ ကံစီမံရာ ခံႀကရတယ္ ကံေကာင္းဘို႔ အေရးႀကီးတယ္ ကံဆိုတာ တစ္ျခားမဟုတ္ပါ မိမိလုပ္ေနေသာ အလုပ္ပါ မိမိဘာမွမလုပ္ ဘာမွ ျဖစ္မလာဘူး တိုးတက္ေအာင္ မိမိဘယ္လိုလုပ္မလဲ မိမိယုတ္နိမ့္တာ ဘာေႀကာင့္လဲ မိမိဆက္ဆံေပါင္းသင္းေနတာ ဘယ္လိုလူလဲ လူဆိုးလား လူေကာင္းလား မိမိအသိဆုံးျဖစ္ပါလိပ္မယ္ ဘာေႀကာင့္ ယုတ္နိမ့္ရာမွ တိုးတက္ခဲ႕ရသလဲ တိုးတက္ရာမွဘာေႀကာင့္ ယုတ္နိမ့္သြားရသလဲ ဦးတည္ခ်က္က မိမိေပၚမူတည္ေနပါတယ္ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ႔ပါ လူမုိက္တုိ႔သည္ အခ်စ္ကုိ တမ္းတ၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔တြင္ မိမိကုိယ္ကုိ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈ ဟူ၍မရွိဘဲ ခ်စ္သူမ်ား ရွာ၍သာ ေနရ၏။လူေတာ္မ်ားသည္ အခ်စ္ကုိ ျငင္းပယ္ၾက၏။ အထီးတည္းေနျခင္းျဖင့္သာ ေက်နပ္ၾက၏။သုိ႔ျဖစ္၍သူတစ္ပါးအား မီွခိုအားကုိးရမည့္အခ်ိန္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္မူ ဒုကၡကို ခံစားရေလ၏။ပညာရွိမ်ားမွာမူ အခ်စ္ကုိ မတမ္းတ။ ခ်စ္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အခ်စ္ခံရရန္ေသာ္လည္းေကာင္းျ ငင္းဆုိျခင္းမရွိ။ ယင္းအတြက္ သူတုိ႔သည္ အထီးတည္းလည္း ေပ်ာ္၏၊ခ်စ္သူႏွင့္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္သည္သာျဖစ္၏။လူမုိက္တုိ႔သည္ ရမက္ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္း၌သာ အညံ့ခံၾက၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ မၾကာခဏ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ရ၏။လူေတာ္မ်ားသည္ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾက၏။သုိ႔ေသာ္ မိမိကုိယ္ကုိ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္မူ လံုးေထြးရုန္းကန္ေနရ၏။ပညာရွိမ်ားမွာမူ မိမိ၏ ခ်စ္ျခင္းကုိ ဖြ႔ံၿဖိဳးေစ၏။ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္ အခ်စ္မွ အခ်စ္စစ္သုိ႔ လည္းေကာင္း၊အခ်စ္စစ္မွ လႊမ္းၿခံဳျဖန္႔ၾကက္ေသာ အခ်စ္သုိ႔ လည္းေကာင္း၊လႊမ္းၿခံဳျဖန္႔ၾကက္ေသာ အခ်စ္မွ ပကတိ သန္႔စင္ေသာ အခ်စ္သုိ႔ လည္းေကာင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေစ၏။
ဤနည္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႕မႈကုိ ရွာေတြ႕ၾက၏။ပညာရိွ သူသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္မလုပ္ဘဲ၊မာနေထာင္လႊားျခင္းလည္း မရွိဘဲ၊တည္ၿငိမ္ေသာစိတ္ကိုထား၍ ဂုဏ္ၿပိဳင္ျခင္း၊ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳမူျခင္းလည္း မရွိဘဲ မိမိေကာင္းစြာ သိေသာအခ်က္ကို ေ ေၿပာဆိုရာ၏။တစ္ဖက္သားက ေကာင္းမြန္စြာေျပာဆိုေသာ စကားကိုလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာလက္ခံရာ၏။ေကာင္းမြန္စြာ ေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္သည့္ တိုင္ေအာင္ႀကိမ္းေမာင္းျခင္း မျပဳရာ။သူတစ္ပါးအား ခ်ဳပ္ျခယ္ျခင္းကိုလည္း မျပဳရာ။စကားအနည္းငယ္ ခၽြတ္ေခ်ာ္သြားသည္ကိုလည္း အျပစ္မယူရာ။အကိုးအကားေတြမ်ားစြာ ရြတ္၍လည္း မလႊမ္းမိုးရာ။ယုတိၱယုတၱာျပဳ၍လည္း မဖိႏွိပ္ရာ။အမွန္အမွား ေရာေထြးေနေသာ စကားကိုလည္း မေျပာရာ။ပညာတကယ္တတ္သူက ဘယ္ေတာ့မွ မဆဲဘူး ဒါေပမယ့္ စကားလုံးေလးမ်ားနဲ႔ ေသေအာင္ ႐ုိက္သတ္တတတ္သည္။ပညာ႐ွိက အမ်က္ေဒါသကုိ လူသိေအာင္ ထုတ္မျပတတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ လုပ္ရပ္မွန္ကန္မႈ ႏွင့္
သက္ေသျပတတ္သည္။ပညာမဲ့က ဆဲလည္းဆဲတတ္ၿပီး ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာ လုပ္တယ္ေလ ဒါေပမယ္ သၾကၤန္ အေျမႇာက္လုိ အသံက်ယ္ၿပီး လူမေလးစားပါဘူး။လူလိမၼာ အမ်က္ အျပင္မထုတ္သလုိ ပညာ႐ွိက အမ်က္ကုိ လူျမင္ေအာင္ မျပတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုန္႔ျပန္မႈတုိင္းက ပညာသားပါၿပီး စကားတစ္လုံးက လူတစ္ေယာက္၏ဘ၀ကုိ မ်ားစြာ သက္ေရာက္မႈ႐ွိတယ္။ပညာ႐ွိတုိ႔ ေတြးၾကည့္ရင္ ေျပးၾကည့္တာထက္ မွန္သလုိ ပညာ႐ွိတုိ႔ တုန္႔ျပန္ခံရရင္လည္း လူမုိက္ဆယ္ေယာက္ထက္ ပုိေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ပညာ႐ွိ ဆုိတာ အေကာင္းအဆုိးကုိ ခြဲခြားသိျမင္သလုိ တုန္႔ျပန္သင့္သည္ကုိလည္း အဆင့္အတန္း႐ွိစြာ တုန္႔ျပန္တတ္ၿပီး ဥပကၡာျပဳေတာ့မယ္ဆုိရင္လည္း ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာမလုပ္ဘဲ ျပတ္သားစြာ လစ္လ်ဴ ႐ႈတတ္ျကသည္။ပညာမဲ့သူ အေယာက္တစ္ရာက သင့္ကုိမုန္းတီးေနတာထက္ ပညာ႐ွိ တစ္ေယာက္က သင့္ကုိ လစ္လ်ဴ ႐ႈၿပီး ဥပကၡာျပဳသြားမွာကုိ ပို၍သတိျပဳသင့္ပါသည္။