[အပိုင္း(၁)မွအပိုင္း(၁၁)ထိ](ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၁)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၂)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၃)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၄)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၅)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၆)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၇)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴးအပိုင္း(၈)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴး အပိုင္း(၉)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴး အပိုင္း(၁၀)
ဘဝတစ္ဆစ္ခ်ိဴး အပိုင္း(၁၁))
အပိုင္း(၁၂)
အပိုင္း(၁၃)
အပိုင္း(၁၃)မွအဆက္.
ေနေသာ္ႏွင့္ေဒၚခ်ိဴေလးတို႔ ေဆး႐ုံေပၚသို႔ေရာက္သြားျပီဆိုရင္ပဲ အခန္းထဲ သုတ္သုတ္ႏွင့္ထြက္လာေသာ ရဲထက္ႏွင့္ပက္ပင္းတိုးလိုက္ေတာ့သည္။
"ေဟ့ေကာင္ ေနေသာ္ရာ မင္းသြားတာလဲ အၾကာႀကီးပဲကြာ ဟိုမွာ ဟိုခေလးမေလး မင္းကုိတခ်ိန္လုံးေမးေနတယ္ ၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ေျပာေနတယ္ ေနာက္တစ္ခုက သူေျပာတဲ့စကားအမူအရာေတြက ႏြယ္နဲ႔တစ္ထပ္တည္းပဲကြာ ငါသူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး လန္႔ေတာင္လန္႔႔ခ်င္လာၿပီ" ေၾကာက္လန္႔စိတ္အနည္းငယ္ျပေနေသာ ရဲထက္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲ ေရပက္မဝင္ႏိူင္ေအာင္ ေျပာေနေတာ့သည္။
"ငါသိပါတယ္ကြာ ငါအိမ္ကုိေခၚျပန္မွာပါ သြားမယ္ အထဲကုိ"
"ဘာာာ.....ဘယ္လို..ဘယ္လို"ရဲထက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားသည္။နားမလည္ႏိူင္လြန္း၍အံံ့ျသေနေသာ ရဲထက္တစ္ေယာက္ ေနေသာ္ေနာက္သို႔ တြဲလဲ တဲြလဲပါသြားေတာ့သည္။
"ေဟာ ကုိျပန္လာၿပီ ၾကာလိုက္တာကုိရယ္ ႏြယ္ျဖင့္ေစာင့္ေနရတာ လည္ပင္း ေညာင္ေရအိုးျဖစ္ေတာ့မယ္ၿပီးေတာ့ ကို ႏြယ္ဒီမွာ ဘာလို႔ေန ေနရတာလဲဟင္ ႏြယ္ဘာမွမျဖစ္တာ အိမ္ကုိုျပန္ၾကမယ္ေလ ေနာ္ ကုိကုိ ဆရာဝန္ကုိသြားေျပာေပး"အခန္းထဲသို႔ဝင္လာခ်င္းပင္ ႏြယ္မွ ဆီးႀကိဳေျပာလိုက္ၿပီး အိမ္သို႔ျပန္ရန္ ဂ်ီက်ေတာ့သည္။
အင္းပါ ႏြယ္ရယ္ ကုိ အိမ္ျပန္ေခၚသြားေပးမယ္ေနာ္ ကိုအခုပဲ ဆရာဝန္ကုိ သြားေျပာေပးမယ္ေနာ္"ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေနေသာ္ ဆရာဝန္အခန္းသို္ ့ ပ်ာပ်ာျဖင့္ ထပ္မံထြက္သြားေတာ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ဝင္ခြင့္ျပဳပါဆရာ"အခန္းဝမွေန၍ ေနေသာ္ ဝင္ခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့ ဝင္လာပါ"အခန္းထဲသို႔ေနေသာ္ ႐ိုက်ိဴးစြာဝင္သြားလိုက္သည္။
"ထိုင္ပါ ထိုင္ပါ ဘာကိစၥရိွလို႔လဲခင္ဗ်"
"ကြၽန္ေတာ္က အခန္း(၁၀၁)ကပါ..လူနာ႐ွင္ေဆး႐ုံက ဆင္းလို႔ရ မရ အေျခအေနေလးသိခ်င္လို႔ပါ"
"ေျသာ္ အခန္း(၁၀၁)ကလား လူနာအေျခအေနကေတာ့ စိုးရိမ္စရာမရိွေတာ့ပါဘူး ဆင္းခ်င္ရင္ ဆင္းလို႔ရပါတယ္"ဂ်ဴ တီကုတ္ဝတ္ဆင္ထားေသာ ဆရာဝန္ေလးမွာ စားပဲြခုံေပၚမွ လူနာစာရင္းမ်ားအား လွန္ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ဆရာဝန္ေလး၏ ပုံစံမွာတည္ၿငိမ္လြန္းေနသည္။
"ခဏေန ေဆး႐ုံဆင္းလက္မွတ္ လာယူလိုက္ပါ"ဆရာဝန္ေျပာစကားမ်ားၾကားေနရေသာ္လည္း ေနေသာ္ပုံစံမွာ အသက္မဲ့ေနေသာေက်ာက္႐ုပ္ပမာ တုတ္တုတ္မ်ွမလႈပ္။ထို႔အေျခအေနကုိ ဆရာဝန္က ရိပ္မိ၍
"ဘာေျပာစရာက်န္ေသးလို႔လဲ ေျပာစရာရိွတာ ပြင့့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလို႔ရပါတယ္ လူနာနဲ႔ဆရာဝန္ၾကားမွာ ဘာမွအားနာစရာမလိုပါဘူး ေျပာစရာရိွတာေျပာပါ"ဆရာဝန္ဘက္မွ လမ္းဖြင့္ေပးေလေလ ေနေသာ္ စိတ္ထဲမ႐ိုးမရြျဖစ္ေလေလပင္။ေမးခ်င္ေသာအေၾကာင္း သိခ်င္ေသာအေၾကာင္းမ်ားကုိ မည္သို႔စေမးရမည္ မည္သို့စေျပာရမည္မသိေတာ့။ခဏအၾကာ
"ဟိုဟာေလ .....ဆရာ ဘယ္ကေနစေျပာရမလဲ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲခင္ဗ်ာ ေျပာပါ ေျပာပါ အားမနာပါနဲ႔"ထစ္ေငါ့ ထစ္ေငါ့ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ္အား စိတ္႐ွည္စြာျဖင့္ ဆရာဝန္ခမ်ာ ဆက္ေမးလိုက္သည္။
"ဒီလိုပါ ဆရာ အခု ကြၽန္ေတာ့္လူနာမွာ နဂိုပုံမွန္စိတ္မရိွေတာ့ဘူးဆရာ သူ႔ကိုယ္ထဲမွာ တစ္ျခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ ဝင္ပူးကပ္ျခင္းခံေနရတယ္ဆရာ..အဲ့ဒါ"
"ခဏေနပါဦး အခု ညီေလး ေျပာပုံအရဆိုရင္ ေသခ်ာလွခ်ည္းလား အကုိက ညီေလးလူနာကုိကုေပးေနတဲ့ဆရာဝန္ေနာ္"ဆရာဝန္မွာ ေနေသာ္စကားအားဆုံးေအာင္နားမေထာင္ႏိူင္ဘဲ ၾကားျဖတ္ ဝင္ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
credit image https://www.bugetul.ro/cnas-vine-cu-schimbari-importante-cine-va-prescrie-medicamentele-compensate/]https://www.bugetul.ro/cnas-vine-cu-schimbari-importante-cine-va-prescrie-medicamentele-compensate/()[
"ကြၽန္ေတာ္ သိပါတယ္ဆရာ အခုဟာက ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာသိေနလို႔ ေျပာရတာပါ အဲ့ဒီ ဝင္ပူးေနတဲ့စိတ္က ေသဆုံးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးရဲ႕ စိတ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ"
"ေဟ..!!..."ေနေသာ္စကားအဆုံးမွာေတာ့ ဆရာဝန္ထံမွအာေမဋိတ္သံ အံ့ၾသေသာအမူအရာမ်ားျဖင့္ ထိုင္ေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းထမတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ေနေသာ္မွဆက္ၿပီး
``ဟုတ္တယ္ဆရာ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူမွ ကြၽန္ေတာ့့္ခ်စ္သူအစစ္ပါ"ထိုအခါမွ ဆရာဝန္လည္း ထိုင္ခုံေပၚ ျဖည္းညႇင္းစြာျပန္ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္
"ညီေလး အကိုအခုေျပာျပမဲ့ စကားေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ေနာ္"ဆရာဝန္မွာ ေနေေသာ္အား စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ကာ စကားေျပာရန္ ဟန္ျပင္လိုက္သည္။
"ဒီလိုကြ ဆရာတို႔က်န္းမာေရးနယ္ပယ္မွာေတာ့ အခုလိုမ်ိဴးတစ္ခါမွမၾကဳံဖူးဘူး ေနာက္ႁပီး ဆရာတို႔မသိစိတ္တစ္ခုက လူနာခႏၶာကိုယ္ထဲ ဝင္ေရာက္႐ွင္သန္ေနမႈအတြက္လည္း ခြင့္မျပဳႏိူင္ဘူး"ဆရာဝန္၏စကားမွာ ျပတ္သားလွသည္။ေနေသာ္ ေခါင္းေလးငု႔ံကာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေတာ့သည္။ဆရာဝန္မွဆက္ၿပီး
"တကယ္လို႔ ဒီကိစၥဟာ ညီေလးေျပာသလိုမ်ိဴး အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဆရာ့အေနနဲ႔ နဂိုမူလအတိုင္းျပန္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ခက္တာက ဆရာ့တို႔အေနနဲ႔ယခုလိုမ်ိဴးကိစၥကုိေတာ့ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာနဲ႔ ကုသႏိူင္စြမ္းမရိွဘူး ဒီေတာ့ ညီေလးကုိအႀကံတစ္ခုေပးခ်င္တယ္"ဆရာဝန္ႀကီးမွာ ေျပာလက္စ စကားကုိေခတၱရပ္လိုက္ၿပီး ေနေသာ့္တစ္ခ်က္အကဲခက္လိုက္သည္။ေနေသာ္ကေတာ့ ေခါင္းငု႔ံ၍နားေထာင္ျမဲပင္။
ဆက္လက္ေရးသားေဖာ္ျပပါဦးမည္။
Author by @nandasai(msc.076)