"သံုးရာသီေဆာင္း"
ဆြတ္စို ရီေဝ
လြမ္းမ်က္ရည္နဲ႔
လမ္းခြဲးရမည့္ မနက္ျဖန္။
ေရာင္နီေသာက္ေသာက္
အေမွာင္သည္ကာ ေပ်ာက္၍
မိုးေသာက္ ေဆာင္းလမ္း
ျမဴႏွင္းျဖန္း၍ ပန္းပြင့္မ်ားပင္ ပြင့္ေျခၿပီ
အလြမ္းႏွင့္ ခရီးဆက္ရမည့္သူအဖို႔မွာကား
ဪ.....
ရင္တြင္းမွာက ဘယ္သို႔နည္း
ရင္တြင္းမွာက မည္သို႔နည္း။ ။
မင္းသိုက္ထြန္း
တညလံုး အိပ္ေရးပ်တ္ထားသည္ကတေၾကာင္း
ခ်စ္သူႏွင့္ခြဲးခြာရသည္ကတေၾကာင္း ႏံုးခ်ိေပ်ာ့ေခြေနေသာ
မိမိကိုယ္ကိုပင္ သတိမထားမိ အခ်စ္ႏွင္ဘဝ မည္သည္က
ပို၍အေရးႀကီးသည္ပင္ ေဝခြဲး၍မတတ္ေတာ့ေပ။
ဘန္ေကာက္သို႔ထြက္ခြာမည့္ ႏွစ္ထပ္ကားႀကီးေပၚသို
ေလးလံစြာ တတ္လိုက္ၿပီး ကားေဘးမွာ ရပ္ၾကည္ေနေသာ
ခ်စ္သူကိုပင္ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ကမ႓ာေပၚက ၏
အေကာင္းဆံုးေသား အားေဆးေတြပင္ ေသာက္၍ရမည္မထင္။
နာက်င္ေသားစိတ္ခံစားမႈကပင္ စကားလံုေတြ ဆြံ႕အေစသည္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ ကားႀကီးစတင္ထြက္ခြာလာေတာ့သည္။
"နင့္လိုအတန္းစားေကာင္က ငါ့ညီမကိုနဲ႔ တူသလားတန္သလား
စဥ္းစားဟဲ့ သူေတာင္းစာ ေနာက္တခါဘာသံညာသံၾကားလို႔ကေတာ့ ပါးကြဲးဖို႔သာျပင္ထာ"
နားထဲတြင္သူအမရဲ႕ ႀကိမ္းဝါးဆဲးဆိုေသားအသံမ်ားကပင္ နားထဲကမထြက္ပါ။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ပင္ စိတ္နာဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္
ညံ့ဖ်င္းလြန္းတဲ့ တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔
ကြၽန္ေတာ္အသံုးမက်မႈေတြကိုလည္ ျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ေပ။
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္လြန္းတဲ့ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ကိုဟုတ္တိပတ္တိ
လက္ေၾကားမတင္းတဲ့ကြၽန္ေတာ္ အစစအရာရာမွာ
သူမ်ားေတြေနာက္အျမဲးက်န္တတ္တဲ့ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္အရာကိုမွ
အေလးနက္မထားဖူးတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ဘေဘားမတူႏိုင္တာလဲး
အထူးဆန္းႀကီးေတာ့ ဟုတ္မည္မထင္ပါ...။
ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္ ၿပီးအေတြးေခၚရင့္က်တ္တဲ့ခ်စ္သူကိုပဲ
ဘဝမွာ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ခ်စ္သူျဖစ္ဖူးတယ္။
ကြၽန္ေတာ္သူမကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို
အရမ္းခ်စ္တယ္ အဲ့ဒီအခ်စ္က ခုလို ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ
ကိုစတင္တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ အဓိကေသာ့ခ်က္ပင္မဟုတ္လား။
(အပိုင္း - ၃ ဆက္လက္ဖတ္႐ႈေပးပါရန္)
RSM-5