သုတ ႏွင့္ ႐သ ဟူ၍ အဆိုေတာ္မ်ားဟု မထင္မွတ္ေစလိုပါ။ ရသဟူသည္ ရသစာေပကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး သုတသည္ ဖတ္စရာ အေထြေထြဗဟုသုတ(general knowledges) တို႔ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ မၾကာေသးမွီက ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္အပင္ခံပုဂၢဳိလ္ကိုယ္တိုင္ ရသစာေပစကားဝိုင္း၊စာေပစကားဝိုင္း(discussions)စသည့္ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးပြဲတို႔ကို ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းအလိုက္က်င္းပ ျပဳလုပ္ေပးလွ်က္ရွိသည္။ဤသည္မွာ လြန္စြာေကာင္းမြန္သည့္အရာပင္ျဖစ္သည္။
ထိုေဟာေျပာေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားက ရသစာေပ၏ အေရးပါပံု၊ လူတို႔၏ခံစားခ်က္၊ဘဝသ႐ုပ္ေဖာ္စသည္တို႔ကို ေပးစြမ္းႏိုင္မႈ စသည္ျဖင့္ အခ်က္မ်ားစြာေဆြးေႏြးၾကသည္မွာ အားတက္စရာပင္ျဖစ္ပါသည္။ထို႔အျပင္ ရသစာေပတြင္မကဘဲ သုတစာေပတြင္လည္း ေလ့လာမႈရွိရန္လိုအပ္ပါသည္။မၾကာေသးမွီက myanmar money drop စသည့္တို႔ကဲ့သို႔ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရာတြင္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ရသစာေပသာမက သုတစာေပမ်ားမ်ားဖတ္ရန္လိုအပ္ေသးေၾကာင္းေတြ႕ႏိုင္ေပသည္။
သုတ စာေပမ်ားဖတ္႐ွဳ႕မွသာ ႏိုင္ငံ့အေရး၊ကမာၻ႕အေရး၊ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းတြင္ ျဖစ္ေပၚေနမႈ၊သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၊အေထြေထြဗဟုသုတ စသည္တို႔ကို သိရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
တဖက္တြင္လည္း သုတစာေပမ်ားကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားသိရွိေစရန္ ဗဟုသုတအျဖစ္ေပးရန္လိုအပ္သကဲ့သို႔ တစ္ဖက္တြင္လည္း အဆိုပါ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔၏ စိတ္ခံစားမႈ၊ကိုယ္ခ်င္းစာတရားထားတတ္မႈ၊တာဝန္ယူတတ္မႈ စသည္တို႔ကို ရသစာေပမွသာ ေပးစြမ္းႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ရန္မွာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးမ်ား ဖတ္႐ွဳ႕ေလ့လာမည္ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္မ်ား၊ရပ္ကြက္စာၾကည့္တိုက္မ်ား၊ စာေပ(literature)ေရခ်မ္းစင္မ်ားတြင္ ရသ စာေပႏွင့္ သုတ စာေပ ႏွစ္မ်ိဳးလို႔ ကို မွ်တစြာထားရွိေပးထားရန္လိုအပ္ပါသည္။ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားအေနႏွင့္လည္း မိမိတို႔သားသမီးမ်ားျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို အရြယ္မတိုင္ခင္၊ဆယ္တန္းမေအာင္ခင္ ဝတၳဳမဖတ္ရ၊အခန္းဆက္ရွည္ေဆာင္းပါးမ်ားမဖတ္ရဟု မတားျမစ္သင့္ပါ။
ထိုသို႔တားျမစ္မည့္အစား သူ႔အသက္အရြယ္ႏွင့္သူ သင့္ေလ်ာ္သည့္ ပညာေပး ဝတၳဳေဆာင္းပါးမ်ား၊ဘာသာေရး၊လူမႈေရး အသိပညာေပးသည့္ ရသစာေပမ်ားကိုလည္း ဖတ္ခြင့္ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ သုတစာေပ ႏွင့္ ရသစာေပတို႔ကို သင့္ေလွ်ာ္သည့္အရြယ္တြင္ မွ်တစြာ(balance ျဖစ္စြာ)မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးမ်ားကို ေပးၾကရန္တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။
written by @mgtoetat
photos by @mgtoetat
MSC-073
post on busy