ဒီလိုရက္ပိုင္းေတြ သင္ၾကားေပးရျခင္းက တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး သင္ၾကားေပးရျခင္းနဲ႔မ်ား ညီမ်ွေနမလား...
ကိုးတန္းကလည္း ကိုးတန္းအေလ်ာက္၊ ဆယ္တန္းကလည္း ဆယ္တန္းအေလ်ာက္ ေတာ္ေတာ္ကို အာေပါက္မတတ္ သင္ၾကားေပးရတယ္...
အဂၤလိပ္စာသင္ရေတာ့ ပိုဆိုးေနသလားမသိဘူး...
ေ႐ွ႔ကေန စာပိုဒ္ေတြခ်ေပးေနတယ္၊ ေအးရာေအးေၾကာင္း လိုက္ဆိုတယ္...
တစ္ေခါက္ႏွစ္ေခါက္ ခ်ေပးတာမဟုတ္...အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ...
တစ္လံုးျခင္းခ်ေပးလိုက္၊ စကားစုလိုက္ခ်ေပးလိုက္၊ စာေၾကာင္းလိုက္ခ်ေပးလိုက္...
သူတို႔ကို ထ,ဖတ္ခိုင္းလိုက္ရင္ တလြဲေတြ ဖတ္ေတာ့တာပဲ...
စာလံုးေတြကို အသံထြက္ မွားဖတ္တယ္...ဒါကေတာ့ နားလည္ေပးလို႔ ရပါတယ္...ဖတ္ပါမ်ားလာရင္ အသံထြက္ မွန္လာႏိုင္ပါတယ္...
ဆိုးတာက the နဲ႔ they, I နဲ႔ it, he နဲ႔ she ကြဲကြဲျပားျပား မဖတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး...
သင္ၾကားမႈမွာ အာရံုစူးစိုက္ထားဖို႔၊ စာေမးပြဲဆိုတာထက္ သိသင့္သိထိုက္တာ၊ တတ္သင့္တတ္ထိုက္တာေလးေတြကို သိထားဖို႔၊တတ္ထားဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းတရားေတြလည္း သေဘာေပါက္ေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာထားေပမယ့္လည္း...
စာကိုပဲသင္ေနရင္ ၿငီးေငြ႔မွာ၊ အာရံုမစိုက္မွာစိုးလို႔ သူတို႔နဲ႔နီးစပ္တဲ့ ေခတ္ေပၚစကားလံုးေတြ၊အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔လည္း ဟာသေလးေတြ၊ရယ္စရာေလးေတြလည္း အေျခအေနကိုလိုက္ၿပီး ေျပာျပေပးပါရဲ႕...
ေက်းဇူး႐ွင္ေလးေတြက ရယ္စရာသာ လိုက္ရယ္ၾကတယ္၊ မွတ္စရာဆိုရင္ မမွတ္ၾကပါ...
ေမာ္ဒယ္ကိုးေယာက္ေတာ့ မွတ္မိတယ္...
can,could,shall,should,will,would,may,might,must ဆိုေတာ့ၾက အိုးနင္းခြက္နင္း...
ဒီနစ္ပိုင္းေတြမွာ သိသာလာတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ႐ွိပါတယ္...
ကေလးေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အေျခခံပါခဲ့တဲ့ ကေလးေတြရယ္၊ လံုးဝကိုအေျခခံမပါပဲ ဘာမွကိုမသိတဲ့ ကေလးေတြရယ္ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္လာပါတယ္...
အလယ္အလတ္ နည္းနည္းပါးပါးသိခဲ့တဲ့ ကေလးေတြဆိုတာ သိပ္မေတြ႔ရေတာ့ပါ...