Steemit မိသားစုဝင္မ်ားအား က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသမိုင္း ကူးယူကာ
ေရးသားေဖၚျပျခင္းအား အနည္းငယ္ မ်ွရွင္းျပခြင့္ျပဳပါ။
က်ိဳက္ထီးရိုးသမိုင္းအက်ဥ္းအား ကူးယူေဖာ္ျပရျခင္းမွာ
၁ - မသိေသးသူမ်ားအားသိရွိေစရန္
၂ - သမိုင္းသိၿပီး ဘုရားဖူးမသြားနိုင္ေသးသူမ်ား အတြက္သိထားေစ
ခ်င္ေသာဆႏၷ
၃ - ေရာက္ရွိၿပီးသူမ်ားလဲ ဘုရားဖူးကာ ျပန္ခဲ႔ၾကသည္ကမ်ားသည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ (က)ဘုရားသမိုင္း
(ခ)သြားေရာက္ခဲ႔လ်ွင္ မိမိေရာက္ရာေနရာသမိုင္း
(ဂ)က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား၏ထူးျခားခ်က္
ထိုသို႔မိမိကသိထားလ်ွင္ျဖင့္ သြားေရာက္ဖူးေမ်ွာ္သည့္အခါ ဤေနရာ
သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာသည္။ဘာ့ေၾကာင့္ ဤအမည္တြင္
သည္ ဆိုတာ သိရွိထားပါက လြန္စြာတန္းဖိုးရွိေနေပလိမ့္မည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိကိုယ္တိုင္ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားမွတပါး
က်န္ရွိေသာ အေၾကာင္းရာမ်ားကိုမသိ ဝင္သာကန္ေတာ့ခဲ႔သည္။မိမိသာသိရွိထားမယ္ဆိုလ်ွင္ အလြန္ၾကည္ညိုေလးစား တန္ဖိုးထားစြာ
ရွိေနမည္ မဟုတ္ပါလားခဗ်ာ။ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျပန္လည္ကာ မ်ွေဝ
ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
က်ိဳက္ထီးရိုးသမိုင္းအက်ဥ္း
ဇင္းက်ိဳက္ေတာင္နွင့္ ဇြဲကပင္ေတာင္ ဆိုသည္ကား က်ိဳက္ထီးရိုးသမိုင္း အေျခခံရာ တိႆကုမာရမင္းသားနွင့္ သီဟကုမာရမင္း
သား ညီအကိုရင္းနွစ္ပါးတို႕ တရားရွာမွီး က်င့္ႀကံ အားထုတ္ေနထိုင္ခဲ့ ႔ၾကရာ ေဒသျဖစ္ခဲ႔ေပသည္။
အခ်ိန္ကား ဘီစီ (၆၄၀) ခုနွစ္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား မပြင့္မီအနွစ္(၅၀) အလိုကျဖစ္ခဲ႔သည္။ဇင္းက်ိဳက္ေတာင္ကားမဇၨဂီရိဟု အမည္တြင္၍ ထိုအနီး၌ သုဘိႏၷနာဂရ မင္းေနျပည္ေတာ္ႀကီး ရွိခဲ႔ဖူး သည္။ဘုရင္တိသဓမၼရာဇာနွင့္ သီရိကပၸေဒဝီ တို႔တြင္ သားနွစ္ပါး ထြန္းကားကာ အကိုတိႆကုမာရ မင္းသားကား (၂၃)နွစ္ ညီငယ္ သီဟကုမာရကား (၂၁) နွစ္ အရြယ္တြင္ ထီးနန္းမခံယူပဲ နွစ္ဦးလံုး မိဘနွစ္ပါးအားခြင့္ပန္ကာ ရေသ့ရဟန္းျပဳကာ ေတာထြက္ခဲ႔သည္။ အ ကို ရဟန္းျဖစ္သူတရားရွာမွီးရာ ေဒသ ဇင္းက်ိဳက္ေတာင္ အေနာက္ ေတာင္ဘက္သည္ ပင္လယ္ကမ္းေျချဖစ္ၿပီး ေဘာဂဝတီ နဂါးျပည္မွ နဂါးမမ်ား လူအသြင္ဖန္ဆင္းကာ လာေရာက္ေပ်ာ္ပါးေလ့ရွိရာ ထိုေဒသတြင္ ေနထိုင္ေသာ ဝိဇၨာေဇာ္ဂ်ီတို႔ ႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳေလသည္။ဝိဇၨာနွင့္ နဂါးမတို႔ ေပါင္းသင္းေပ်ာ္ပါးရာမွ ရလာေသာ နဂါးဥတို႔မွာ နဂါးျပည္သို႔ ျပန္ပါမလာပဲ လူ႔ျပည္၌က်န္ရစ္ခဲ႔ၾကသည္။တေန႔တြင္ မိဘမဲ႔ျဖစ္ေန ေသာ နဂါးဥႏွစ္လံုးကို တိႆရဟန္းက ေတြ႔ရွိသြားရာမွ ဇြဲကပင္ ေတာင္တြင္ တရားအားထုတ္ေနေသာ ညီငယ္သီဟရေသ့အား ဥ တစ္လံုးခြဲ၍ေပးကာေမြးျမဴေစာင့္ေရွာက္ေစခဲ႔သည္။အ႑ဇျဖစ္ေသာ ထိုဥနွစ္လံုးမွာ လူသားေက်္ားေလးမ်ားအျဖစ္ ေပါက္ဖြားလာေသာအခါ တိႆရေသ့ႀကီးထံတြင္ ဖြားေသာသားအား ေနထြက္ခ်ိန္တြင္ဖြား၍ သူရိယကုမာရ ဟူ၍လည္းေကာင္း အမည္ေပးခဲ႔ၾကသည္။သို႔ေသာ္ စႏၷကုမာရမွာ ၁၀ ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ ေက်ာက္ေရာဂါ ဆြဲကပ္၍ ေစာစီးစြာကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ မဇၩိမတိုင္း မိတၳီလာျပည္ရွိ သူေဌးႀကီးတစ္ဦး၏ ဝမ္း၌ပ႒ိသေႏ ၷျပန္၍တည္သည္ ဟုဆုိသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီမွ ေမြးဖြားေသာသားကား ေနာင္တြင္ ရဟႏၱာတစ္ဆူျဖစ္ၿပီး ေဂါတမျမတ္ စြာဘုရားရွင္အား သုဝဏၰဘူမိသို႔ ၾကြခ်ီရန္ ပင့္ေလ်ာက္ေသာ ဂဝံပတိရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ ျဖစ္လာေပသည္။ေမြးစားသားေတာ္နွင့္ အတူ ေနထိုင္၍ တရားက်င့္ၾကံေသာ တိႆရေသ့ႀကီးမွာ ဇင္းက်ိဳက္ေတာင္မွခြာ၍ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္မ၏ ေျမာက္ဘက္ရွိ မုဆိုးေတာင္တြင္ေျပာင္း ေရႊ႕တရားအားထုတ္ေသာအခါ ရြာေပါင္း (၃၀)ေေက်ာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကရင္ေစာ္ကဲႀကီး ဘိုးေကာ္လြတ္နွင့္ဇနီး နန္းၾကာဟဲ တို႔ကလာ ေရာက္ဖူးေမ်ွာ္ ကိုးကြယ္ၾကသည္။၎တို႔ဇနီးေမာင္နွံက သူရိယကုမာရမင္းသားေလးအား သားအျဖစ္ေမြးစားခြင့္ ေတာင္းၾကရာ ထိုသူငယ္မွာ တစ္ခ်ိန္တြင္ သုဝဏၰဘူမိေနျပည္ေတာ္၌ မင္းအျဖစ္ မင္းအျဖစ္ ရရွိေတာ့မည္ ျဖစ္သျဖင့္ မေပးပဲထားခဲ႔သည္။တိႆရေသ့ႀကီးမွာ ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ နဂါးဥ ႏွစ္လံုးအား က်ီးကန္းဂူ အတြင္းမွရရွိ
ျပနါသည္။ထိုဥနွစ္လံုးအား ညီအကိုနွစ္ဦး ခြဲေဝယူကာ ေမြးစားခဲ႔ျပန္ရာ သမီးငယ္နွစ္ဦးဖြားခဲ႔၍ တိႆရေသ့ႀကီးထံမွ သမီးငယ္မွာ ဘိုး ေကာ္လြတ္နွင့္ နန္းၾကာဟဲတို႔ေမြးစားခြင့္ရခဲ႔သည္။ဤသမီးငယ္နွင့္အတူ ပန္းတင္ေက်ာက္ျဖာ၌ေတြ႔ေသာ ေယာက်္ားေလးကိုလဲ ရေသ့ ႀကီးက တပါထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။ဘိုးေတာ္လြတ္တို႔ ရရွိေသာ ေမာင္နွမနွစ္ဦးကား ေရႊနန္းက်င္နွင့္အကို ငပန္းတင္တို႔ ျဖစ္လာၾက သည္။ထို႔ေနာက္တြင္ နဂါးဥဖြား သူရိယကုမာရသည္လည္း သုဝဏၰဘူမိျပည့္ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္ေသာအခါ ရေသ့နွစ္ပါးအမည္ကိုယူ၍ တိႆဓမၼသီဟရာဇာတြင္သည္။ေရႊနန္းက်င္သည္ မင္းမိဘုရားျဖစ္ခဲ႔ၿပီး ေနာက္ က်ိဳက္ထီးရိုး ရင္ျပင္အနီး၌ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။မိတၳီလာျပည္ အတုလသူေဌးႀကီး၏သမီး သုမနေဒဝီမွေမြးေသာ သားငယ္မွာ( ၈ ) နွစ္သား အရြယ္ျဖင့္ပင္ ရဟႏၲာျဖစ္ကာ ဂဝံပတိအမည္တြင္ကာ မဇၩိမ ေဒသသို႔ ၾကြသြားၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္အား ပင့္ဖိတ္ခဲ႔သူျဖစ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္လည္း သုဝဏၰဘူမိ သို႔ ၾကြခ်ီၿပီး ခုနွစ္ရက္ပတ္လံုး သီတင္းသံုးေတာ္မူ၍ တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆး တိုပ္ေက်ြးၿပီး ေနာက္ မဇၩမေဒသသို႔ ျပန္ၾကြရန္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္၌ တိႆရေသ့ သီဟရေသ့တို႔ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ ဆံေတာ္ေျခာက္ဆူ ေပးသနားေတာ္မူခဲ႔သည္။မဟာသကၠရာဇ္ ၁၁၈ခု ဘီစီ ၅၇၅ ခုနွစ္တြင္တိႆရေသ့ႀကီးမွာ အိုမင္းျခင္း အျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိၿပီး နတ္ရြာနိဗၺာန္လားေတာ္မူမည့္
အေရးကို ျမင္လာသည္။ထို႔ေၾကာင့္ မိမိဦးေခါင္းတြင္းသိမ္းစည္းထား
ခဲ႔ေသာ ကလာသရေသ့ႀကီး၏ ဆံေတာ္အပါအဝင္ ဆံဓာတ္ေတာ္မ်ားအား မိမိဦးေခါင္းပံုနွင့္တူေသာ ေက်ာက္လံုးေတာ္၌ ဌာပနာရန္ ဆႏၷ ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။
ရေသ့ႀကီး၏ဆႏၷအတိုင္း သိၾကားမင္းသည္ သမုဒၵရာ တြင္းမွ ေက်ာက္လံုးႀကီးအား ရွာေဖြေပးၿပီးေနာက္ ဗုဒၶ၏ဆံေတာ္မ်ားအား ထိုေက်ာက္တုန္းေတာ္ႀကီး အတြင္း၌ ထည့္သြင္း ဌာပနာေလသည္။ဘုရင္တိႆဓိမၼသီဟရာဇာလည္း ေတာင္ဇြန္းအငူတြင္ တည္းတည္းေလးတင္ထားေသာ ေက်ာက္လံုးေတာ္ႀကီးေပၚ၌ ေစတီတစ္ဆူ တည္ထား ကိုးကြယ္ေလရာ (ယခင္ - က်ိဳက္ဣသိယို - ရေသ့ရြက္ ေသာဘုရား)ယခုက်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား ဟူ၍ တြင္ခဲ႔ပါေလသတည္း။
ေနာက္လာမည့္postတြင္က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားအားဘူမိေဗဒပညာရွင္တို႔ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္နွင့္ထူးျခားခ်က္အား
ဆက္လက္ေဖၚျပ ေပးသြား
ပါမည္။
ေရးသားသူ - msc - 042
@mgmgaung (or) kokokyaw