image source
လူ့ေလာကတြင္ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးထဲက
တစ္ခုကား ေဒါသပင္ျဖစ္သည္။ေဒါသသည္ လူ့စိတ္ကို
အပင္ပန္းေစဆံုးေသာ လက္နက္တစ္ခုျဖစ္သည္။လူ့စိတ္ကို အျမင့္ဆံုးထိ လႊင့္ပစ္နိုင္သလို ဟိုးေအာက္ဆံုးထိ
ဆြဲခ် ေခၚေဆာင္တတ္သူသည္လည္း ေဒါသပင္ျဖစ္၏။
ပုထုဇဥ္လူသားတို့သည္ ေဒါသနွင့္မကင္းနိုင္ၾကေပ။ေန့
စဥ္ေန့တိုင္း ေဒါသျဖစ္စရာ အနည္း(သို့)အမ်ား သာကြာ
ျခားျပီး ရွိတတ္ၾကသည္။
ေဒါသသည္ အရွိန္နွင့္သြားတတ္သူျဖစ္သည္။အစ
ပ်ိဳးခဲ႔မိရင္ အဆံုးစြန္ထိ အရွိန္အဟုန္နွင့္ဆြဲေခၚတတ္၏။
သူသည္ အရာရာကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။တြားသြားကေလးငယ္သည္ ေဒါသျဖစ္သည့္အခါ သူ့၏ကစားစရာအရုပ္ေလးကို ထုေခ် ဖ်က္ဆီးပစ္သကဲ႔သို့ နိုင္ငံအာဏာရွင္
တို့သည္ ေဒါသျဖစ္ၾကသည့္အခါ နိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း စစ္ခင္းရင္း ဖ်က္ဆီးျဖစ္တတ္ၾကသည္။ေဒါသသည္တန္ဖိုးရွိေသာ အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။လူ့
ဘဝကို ဖ်က္ဆီးနင္းေခ်တတ္၏။ယုတ္စအဆံုး တန္ဖိုး
ရွိလွေသာ လူ့အသက္ကိုပင္ နႈတ္ယူတတ္ေလသည္။
image source
လူ့တို့၏တစ္ေန့တာ မနက္အိပ္ရာထျခင္းမွစတင္၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒါသျဖင့္အစျပဳမိခဲ႔ေသာ္ ထိုေန့၏
ျဖစ္ပ်က္သမ်ွအရာရာတို့သည္ တက္တက္စင္ လြဲမွားတတ္ေလသည္။ေဒါသျဖင့္ အစျပဳခဲ႔သျဖင့္ လုပ္သမ်ွအရာ
တို့သည္ အလြဲလြဲအမွားမွားျဖစ္ကာ ထိုသို့ျဖစ္သည္ကိုပင္တဖန္ ေဒါသျဖစ္ရျပန္ပါသည္။ဤသို့ျဖင့္ပင္ ေဒါသတစ္ခုေပၚတစ္ခုဆင့္လ်က္ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္ေသာ ျဖစ္
ရပ္မ်ားျဖစ္ၾကရေလသည္။ေဒါသသည္ ေလာင္မီး အဟုန္နွင့္ေတာက္ေလာင္ေစနိုင္သလို ဂြမ္းစကို ရႈိ႕ထားေသာ
မီးကဲ႔သို့ တနု့ံနံု့ တေငြ့ေငြ့ျဖင့္လည္း ေလာင္ေစတတ္၏။အရွိန္အဟုန္နွင့္မီးသည္ ပို၍ ပ်က္စီးေစသကဲ႔သို့
တေငြ႔ေငြ႔ျဖင့္ ေလာင္ေသာမီးသည္လည္း အူသည္း
ပ်က္မတတ္ ခံရခက္ေလသည္။ဤကား ေဒါသတည္း။
ကမ႓ာဦးအစမွသည္ ယခု ၂၁ရာစုတိုင္ေအာင္ ေဒါသ
ျဖင့္ ေကာင္းက်ိဳးေဆာင္ခဲ႔သည္ယူ၍ မၾကားဖူး၊မျမင္ဖူး၊မရွိခဲ႔ဖူးေခ်(ရွိခဲ႔သည္ဆိုေစကာမူ အလြန့္အလြန္နည္းေသာအျခင္းအရာသာျဖစ္လတၲ့ံ)။ေဒါသေၾကာင့္ မီးေလာင္၏။ေဒါသေၾကာင့္ လူသတ္မိ၏။ေဒါသေၾကာင့္ မလုပ္သင့္ေသာ အလုပ္မ်ားလုပ္မိ၏။ေဒါသေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာဆိုးက်ိဳးမ်ားသည္ ေရးလ်ွင္၊ေျပာလ်ွင္ ကုန္နိုင္ဖြယ္မရွိေပ။ေသခ်ာသည္ကား ေဒါသေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးမရွိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
image source
ကမ႓ာဦးေခာတ္သည္ ဆင္ျခင္တံုတရား ကင္းမဲ႔ေသာ
ေၾကာင့္ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ တုိ့ ျပင္းထန္ၾက၏။သို့ေသာ္လည္း ယေန့ တရားေတာ္ ဓမၼေတာ္၊အဆံုးအမ ၾသဝါဒတို့ျဖင့္ ထည္ဝါလာေသာ ၊တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေသာ ေခာတ္တြင္လည္း ထိုေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟတို့သည္ ကင္းစင္ပေပ်ာက္ျခင္းမရွိဘဲ ပို၍ပို၍သာ ဆိုးရြားလာေနခဲ႔ပါသည္။ဗုဒၶတရားေတာ္နွင့္အညီက်င့္ၾကံေနထိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ားအပ က်ြန္ုပ္တို့လို ပုထိုဇဥ္လူသားမ်ားသည္ ထိုသံသရာထဲတြင္ လံုးေထြးပတ္ခ်ာလည္လ်က္ရွိေနၾကသည္။တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ေမတၱာေရဓာတ္တို့သည္ ကင္းမဲ႔လာၾကကာ ေလာဘေၾကာင့္ တိုက္
ခိုက္ၾကကုန္၏။ေဒါသေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္ၾကကုန္၏။ေမာ
ဟေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္ၾကကုန္၏။အမွန္တကယ္ ေတြး
ၾကည့္ၾကသည့္အခါ ထိုအျခင္းအရာတို့သည္ အင္မတန္
ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါသည္။သို့ေသာ္လည္း အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ကို သိရွိၾကပါေသာ္ျငား
ထိုစက္ကြင္းထဲမွာ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ရႈန္းမထြက္နိုင္
ၾကေပ။အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ေတြးစရာ တစ္ပံုတစ္ပင္နွင့္ဤညသည္ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညတစ္ညျဖစ္ေခ်ဦးေတာ့မည္တကား။
ေလးစားစြာျဖင့္
ေႏြဦးသစ္
@kyawthuyein
MSC-252