သီကာဖြဲကံုး နိႈင္းဆလို့မရ
စကားသံ သဲ႕သဲ႕ေလး
နႈတ္ဖ်ားမွ လြင့္ပ်ံ ေလသံေအးေအး
ခ်ိဳျမိန္လြန္းလွ ခ်စ္သူစကား
ေအးလဲ မေအး ပူလဲဲမပူ
ေႏြးေထြးလြန္းလွေပေတာ့သည္။
ရႊန္းလဲ႕ မ်က္ဝန္း အၾကည့္ တစ္ခ်က္
လြန္စံုမက္လည္း အားအင္ယုတ္ေလ်ာ့
မခံနုင္စြမ္းအား ကာဗာ မရိွ
လိုအပ္သည့္အင္ ထြန္းလင္းေနမင္း
ဖေယာင္းမီးတိုင္ သာလြန္စြမ္းအား
စိတ္အား ခ်ဳပ္ထား နိုင္လြန္းသည္။
ေလလြင့္အေတြး ခပ္ေရးေရးထင္
မၾကာအျပံဳး လိုခ်င္ဆံုးမို့
ရံႈးေပးခါခါ မွားအင္ေထာက္ရႈ
လိုေသာ္အသင့္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ
တစ္ပါး ထိုသူ အသင့္ျဖစ္တည္ေနခဲ႕သည္။
ထာဝရထက္ တစ္ရက္ပို အိုဘယ့္စကား
အမွားမ်ားေသာ္ ရင္ခုန္ တမ္းတ
မထိန္းနိုင္စိတ္ လႈပ္ရွားလြန္းေန
တစ္ေယာက္ေသာသူ သိဖို့ ရည္ရြယ္ေစခဲ႕သည္။
လွပတင့္တယ္ မတူေသာ္လည္း
သူမအလွ ရင္မွာစြဲထင္ ရိုးယဥ္ေသာ္လည္း
ကမာၻဟုျမင္ အဆံုးမရိွ စၾကၤာ ဝဠာ
ကို့ရဲ႕ရင္မွာ သူမွသူ သူမွသူ သူမမွ သူမတစ္ေယာက္သာ။
အိုဘယ္ဘယ့္ ေရႊ အဆင္း
နွလံုးလွ ပံုမသြင္း စိတ္ဝယ္ခိုင္ျမဲ
မိဘတို့ပံု စိတ္အတိုင္းလွ
ေခ်ာနွမငယ္ မိဘတူ ျမင့္ျမတ္
စိတ္ဝယ္စြဲထင္ ေျပာလိုက္ခ်င္မိ
ခ်စ္တယ္ ေမာင့္လွ ကညာပ်ိဳ။
အလြယ္စကား ကမာၻဦးစ
ကမာၻ ဆံုးတိုင္တည္ရိွစကား မရိုးေပေသာ္
စိတ္မွာတိုင္တည္ ကို့ဖက္မွ အတည္ျပဳသည္
အို ေခ်ာနွမငယ္ ထာဝရဆံုးတိုင္ ရင္မွာအျမဲ
ေျပခ်င္စကား မေတြေဝေတာ့ပါ
ထာဝရအတြက္ ခ်စ္တယ္႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕