ရပ္ကြက္ထဲက မရွပ္ေတး
လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ဘက္ေလာက္က ရွပ္ေတးမေလးတို႔ အမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ဆုံးသြားခဲ့သည္။ အေမျဖစ္သူက သမီးေလးတစ္ေယာက္ ထဲရွိျပီး စပ္စုတက္ေသာ လည္း အမ်ဳိးခ်စ္သူေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “သခင္ဖိုးလွၾကီး”လမ္းရွိ႕ ေဆြမ်ဳိးနာေရးကို အေမျဖစ္ သူက မအားေသာေၾကာင့္ သမီးနာေရး လိုက္ပို႕လိုက္ပါအုံးေနာ္လို႕ေျပာျပီး အလုပ္ကို သြားေလသည္။ “ဟုတ္ကဲ့ အေမ သမီးပို႔လိုက္ပါမယ္” မရွပ္ေတးကေတာ့ ၊ အငိုလြယ္၊ အရယ္လြယ္တတ္ပႏွင့္။ ရွပ္ျပာ ရွပ္ျပာနဲ႕ လိမ္းဖီးျပီး နာေရးအိမ္သို႔ လိုင္းကား စီးသြားေလသည္။ သခင္ဖိုးလွၾကီး မွတ္တိုင္တြင္ စင္းလိုက္ျပီး နာေရးအိမ္နဲ႔ ေ၀းေနေသာေၾကာင့္ ဆိုက္ကားစီးျပီး နာေရးမွာ မိသားစု ကိုစားတ၀ငိုဖို႔ ၾကိဳေတြးေနရင္း ၀မ္းနည္းမိေနသည္။
သူက” ဆိုက္ကားဆရာေရ သခင္ဖိုးလွၾကီးလမ္းက နာေရးပို႔ေပးရမလဲ” ဆိုက္ကားဆရာကဟ နီးနီးေလးဘဲ ၃၀၀ေတာ့ေပးပါ။ လမ္းကလဲေကာင္းေတာ့ ေျပာေျပာဆိုနဲ႔ ရွပ္ေတးမတစ္ေယာက္ နာေရးအိမ္သို႔ ေရာက္ပေရာ။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၂ကထိုးျပီ ။ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ ရွပ္ေတးမတစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚကိုအေျပးအလႊားတကလိုက္သည နာေရးခ်ခ်ိန္ကလဲ နီးျပီဆိုေတာ့ လူၾကီးေတြက အေခါင္းပိတ္မယ္ သား၊ သမီး၊ ေမာင္ႏွမ၊ တူ၊ တူမေတြ ကန္ေတာ့ျကေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ မရွပ္ေတးကလည္း အမ်ဳိးေတြ မၾကည့္အား အသုဘကိုလည္း မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ေရာေရာင္ ငိုျပီး ကန္ေတာ့ေနေလသည္။ အားသုဘေခါင္းလဲ ပိတ္ျပီးေၾကးစည္ အတီးမွာ အမ်ိဳးေတြမ်က္ႏွာ ၾကည့္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ သူမေတြ႔ေပ ။
ငိုလို႔လည္း ၀ေတာ့ အေဒၚအေဒၚ ေရႊျပည္သာက ေဒၚျကင္တို႔ မေရာက္ၾကေသးဘူးလားလို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမေျဖဘဲ ၾကည့္ေနသည္။ ဆက္ေမးလိုက္ေသးသည္ ရွမ္းျပည္မွာ တာ၀န္ၾကေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕သားေရာ မလာဘူးလားဟု ေမးလိုက္ေသးသည္ ဘူးမွမေျဖၾကျပန္သည္။ မရွပ္ေတးရဲ႕ အေမး ႏွစ္ခုလုံးကိုဘူးမွ မေျဖတက္ၾကပါ။ ျပန္ေျဖတာကေတာ့ “ေၾသာ္ အခု ကန္ေတာ့ၾကတာ သူ႔သမီူေတြ အကုန္ဘဲ” အဲ့ေတာ့ၾကမွ မရွပ္ေတး မတစ္ေယာက္ ကဲငါေတာ့ အသုဘမွားျပီ အခုေသတဲ့ သူကဘယ္သူလဲ ဟင္ ရွပ္ရွပ္နဲ႔ေမးလိုက္ တဲ့အခါ လက္သမား ျမင့္ေသာင္းပါ။ ဟင္ ဒါဆို ကီ်န္မအမ္မွားျပီ ဟိုဘက္လမ္းမွာ အသုဘ ရွိေသးလား၊ ရွိတာေပါ့ ဒီေန႔ အသုဘခ်ဘဲ ၊ အဲ့ေတာ့ၾကမွ ငါေတာ့ အသုဘမွားျပီး တ၀ ငိုလိုက္ျပီ။ ရွက္လိုက္တာ ဆိုျပီ ဆိုက္ကားတစ္စီး ငွားျပီး ေေနာက္တစ္လမ္းထဲ ၀င္လိုက္သည္။
အိမ္ေရွ႕သိုေရာက္ေသာအခါ သ႔ူအမ်ဳိးမ်ား မ်က္ႏွာကို အဲ႔ေတာ့မွ ျမင္ေလေတာ့သည္။ ေနာက္ၾကေနျပီး မသိမသာေလး အိမ္ေပၚတက္သြားသည္။ မရွပ္ေတးမ်က္နွာကေတာ့ ျပဳံးစိစိ နဲ႔ အမ်ဳိးေတြက တၾကည့္ၾကည့္ ျဖစ္ေနျပီး။ မရွပ္ေတး အခုမ် လာရသား။ ငါတို႔ကေမွ်ာ္ ေနၾကတာ။ ဟာအကိုရယ္၊ ကြ်န္မ အျဖစ္က ေတာ့မေျပခ်င္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ညီမရဲ႕။ အစ္ကိုရယ္ အိမ္ ေပၚေရာက္မွဘဲ တိုးတိုးေျပာ ေတာ့မယ္ ဆိုျပီး အိမ္အေပၚထပ္သို႔ ေရာက္ေကာ အေၾကာင္း အျဖစ္ျပက္ေတြ ကိုကုန္စင္ေျပေတာ့မွဘဲ အသုဘလာေသာ ေဆြတစ္သိုက္လုံးကိုပင္မမႈ႕ေတာ့ဘဲ ၊ ေအာ္ ျဖစ္ရေလ ရွပ္ေတးမရယ္ ဆိုျပီး ရယ္သံမ်ားလႊမ္း ကုန္ေတာ့ လူၾကိးေတြက ဟ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဟ နင္တို႔ေတြ အသုဘ အိမ္မွာ ငိုသံမၾကားဘဲ ရယ္ေနၾကတာ ၾကားလို႔မွ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား။ ငိုအားထပ္ ရယ္အားက ပိုျပီးသန္တဲ႔ ရွပ္ေတးမ တစ္ေယာက္ အမ်ဳိးေတြး ၾကားမွာ ေျပာမဆုံးေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့သည္။
အားလုံးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။ အမွားမ်ားပါရင္လည္း နားလည္ ဖက္သား ေပးေစခ်င္ပါသည္။ ”Steemit” ခ်စ္ေသာ သူအားလုံးကို ေလးစားသမ႔ႈ ျပဳေသာ အားျဖစ္ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္။
“STEEMIT”မွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား အားလုံးေအာင္ျမင္က်ပါေစဗ်ာ။
Original writer by@hlamyothet
Credit image>>>Google image