ပ္ိေတာက္တစ္ခက္ အနားမွာ ခ်လို႔ေပါ့
အထီးက်န္ ျခင္းကေတာ့ မူးယစ္ေနေလရဲ႕ ေႏြေလပူ သက္ျပင္းခ်ခ်ိန္ တမာရနံ႔က ႏွစ္သိမ့္ျခင္းနဲ႔ ေဖးကူလို႔ အသံၾကားရာ ၾကည့္မိေတာ့ ငုဝါ တို႔လည္း ယိမ္းကေနၾကပီေလ ေနာက္နွစ္သၾကၤန္ ဒီခ်ိန္ခါမွာ မင္းရယ္ကိုယ္ရယ္ လက္အတူတြဲလို့ သၾကၤန္တြင္းမွာ ေလွ်ာက္လည္ပစ္မယ္ ပိေတာက္ေတြလည္း အားက် တမာေတြလည္းကခုန္ ငုဝါတို့လည္း ယိမ္းသမျဖစ္ၾကေစသား... ဒီႏွစ္အတြက္ ပိေတာက္တစ္ခက္နဲ့ေရတစ္ခြက္ေတာ့ steemitေပၚကေန ေလာင္းလိုက္ျပီးေနာ္
ေမာင္ေလာင္းတဲ့သၾကၤန္ေရနဲ့ ေအးျမပါသား။ ေဆာင္းကုန္လို႔ ေႏြကူးစ တန္ခူးလရာသီက ႏွစ္ေဟာင္းကုန္၍ ႏွစ္သစ္သို႔ ကူးေသာကာလ အလွထူးသည့္ ဤတန္ခူးလ ရာသီတြင္ ႏွစ္က်င္းပၿမဲျဖစ္ေသာ အတာသၾကၤန္ပြဲေတာ္သည္ တန္ခူးလ၏အလွကို အဓိကျဖည့္စြက္ေပးေနသည္။ အတာ ဟူေသာအဓိပၸါယ္မွာ ကူးေျပာင္းျခင္းဟူ၍ ေကာက္ယူၾကသည္။ ကူးေျပာင္းျခင္း အဓိပၸါယ္ရသျဖင့္ အတာသၾကၤန္ဟု သမုတ္ေခၚတြင္သည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ထင္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ဤတန္ခူးလရာသီသို႔ေရာက္ေလတိုင္း သၾကၤန္ပြဲေတာ္က်မည့္ ရက္ကို လက္ခ်ဳိးေရတြက္ရသည္မွာ အေမာပင္ျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း သၾကၤန္ရက္မ်ားအတြင္းတြင္ ၿမိဳ႕တြင္း၌ ေရပတ္ခံလွည့္လည္ကာ ႏွစ္သစ္ကို အေပ်ာ္သက္သက္ျဖင့္ ကုန္ဆံုးေစခဲ့သည္။ ယခင္ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္တြင္ တမူထူးျခားလွသည္။ ထိုအေၾကာင္းေတြကို မိုးမခခ်စ္သူေတြကို ေဖာက္သည္ျပန္ခ်ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ စာေရးေဖာ္မိတ္ေဆြ ဆရာမ ႏြိဳင္သဲနီ၏ဖိတ္ၾကားမႈအရ ကြၽန္ေတာ္သည္ ဆရာမ၏ဇာတိျဖစ္ေသာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဘုရားႀကီးကုန္း႐ြာေလး သို႔ သၾကၤန္မတိုင္မွီကပင္ ဆရာမႏွင့္အတူ ေရာက္ရွိေနခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္၏စိတ္ဘဝတြင္ ေက်းလက္သၾကၤန္ျဖစ္၍ ေပ်ာ္မွေပ်ာ္ရပါ့မလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္စိတ္တို႔ကသာ လႊမ္းမိုးေနေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားႀကီးကုန္းရြာေလးက ကြၽန္ေတာ့္အား ထူးျခားလွသည့္ တန္ခူးလရာသီအလွႏွင့္ စတင္မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ဘုရားႀကီးကုန္း႐ြာေလး၏ အလွႏွင့္စာဖြဲ႕မကုန္ႏိုင္ေသာတန္ခူးလရာသီအလွတို႔က တင့္တယ္စြာယွဥ္တြဲ၍ လွေပသည္။
“ေဟ့…. မိခ်ဳိေရ ၿမိဳ႕ကဧည့္သည္ ေခၚခဲ့ပါအံုးဟ”
“ထန္းလ်က္နဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းေလး တိုက္ခ်င္လို႔ပါ”
မိခ်ဳိဆိုတာ ေတာ့ ႐ြာခံေဒသကလူေတြက ဆရာမ ႏြိဳင္သဲနီအား အခ်စ္စႏိုးျဖင့္ေခၚေသာ နာမည္ျဖစ္သည္။ အဘဦးဖိုးကြန္း ျခံေထာင့္ရွိ ပိေတာက္ပင္ႀကီးမွာလည္း ပင္လံုးၫြတ္မွ် ထိန္ထိန္ေဝပြင့္ဖူးေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္အေနႏွင့္ အဘဦးဖိုး ကြန္းေကြၽးေသာ ထန္လွ်က္နဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း ေက်းလက္သၾကၤန္ပြဲကို ပါဝင္ဆင္ႏႊဲရန္ ေပ်ာ္ရႊင္စျပဳလာသည္။သၾကၤန္ အႀကိဳေန႔တြင္ေရပက္ကစားသူတို႔မွာ သေျပခက္မ်ားျဖင့္ တဦးကို တဦး နံ႔သာေရမ်ားျဖင့္ပက္ဖ်န္းကာ ဘုရားႀကီး ကုန္းရြာေလး၏ သၾကၤန္ကိုဖြင့္လွစ္လိုက္သည္။ ႐ြာလည္ရွိ စုေပါင္းေရပက္မ႑ပ္မွာလည္း ၿမိဳ႕ေပၚကဲ့သို႔ ေရပက္ခံကားမ်ား မရွိေသာ္လည္း ေရပက္ခံလည္းမ်ားျဖင့္ စည္ကားလွေပသည္။ ဗုတို၊ မိပန္း၊ တာေတ စသည့္ သူတို႔ကေလးတသိုက္က လည္း အတာသၾကၤန္ကို ပါဝင္ဆင္ႏႊဲကာ ေပ်ာ္မဆံုး တျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနၾကသည္။ သူတို႔ကေလးေတြ၏စိတ္ထဲတြင္ သၾကၤန္ရက္ေလးမ်ားကုန္ဆံုးသြားမည္ကို ႏွေျမာစိုးရိမ္ေနပံုသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဗုတိုဆိုေသာ္ကေလးက ရြာဦးေစတီ ဘက္သို႔လွည့္ကာ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး “သၾကားမင္းႀကီး ေဆးတံေမ့လို႔ ျပန္လာယူပါေစ” ဟု ဆုေတာင္းေနသည္။ အၾကၤန္ အၾကတ္ေန႔မွာ စတုဒီသာေတြ ေကြၽးၾကသည္။ သာေအးတို႔ ကာလသားတသိုက္ကလည္း အဘဦးဖိုးကြန္း၏ ပိေတာက္ပင္မွ ပိေတာက္ပန္းမ်ားကို ခဲရာခဲဆစ္ခူးယူကာ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ေရႊမိတို႔အပ်ိဳတသိုက္ကို ပိုးေၾကး ပန္းေၾကး ေပးေနၾကသည္။ သၾကၤန္ အႀကိဳ၊ အက်၊ အၾကတ္၊ အတက္၊ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္သို႔ ကူးေျပာင္းလာခဲ့သည္။ ထို႔ေန႔တြင္ နံနက္ပိုင္း မွာ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲက်င္းပၾကၿပီး ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားပင့္ဖိတ္ကာ ပရိတ္တရားနာယူၾကသည္။ ဤနည္း ျဖင့္ ဘုရားႀကီးကုန္းရြာေလး၏ ႏွစ္သစ္ႀကိဳပြဲေလးၿပီးဆံုးခဲ့ေလၿပီ။ ေတာင္ေလ မျမဴး ပိေတာက္ မဖူးလည္း စိတ္ကူးေလးႏွင့္ ရူးရသည္ ျမဴးၾကြၿပီ။ ဥၾသ မတြန္က်ဴး ငုေရႊ မဖူးလည္း တန္ခူးေတးႏွင့္ ျမဴးၾကြသည္ ထူးပၿပီ။ မိုး၀ဠာ တင့္လွ်မ္း ဧၿပီဆန္းရင္ သၾကၤန္ကို မွန္း တမ္းတရသည္ လြမ္းရၿပီ။ ေနေရာင္ မထိုး တိမ္ေမွာင္ မိုးသည္း ရြာသြန္းသည့္မိုးဘသၾကၤန္မိုးဟု သတ္မွတ္ရသည္ မွတ္ရၿပီ။ ေရႊျပည္ေတာ္လည္းေ၀း အျပင္ကမၻာ ေငးလည္း ရင္မွာကြယ္ အေတြးႏွင့္ အေဆြးႏွင့္။ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ ႏွစ္သစ္ကူး သိပ္မထူးလည္း စိတ္ကူးေလးႏွင့္ ျမဴးရသည္ ထူးရၿပီ။
လတန္ခူးေပမုိ့ အလွထူးပါဘိ ျမျမဖူးရယ္တဲ့ခုိင္ေရႊဝါ တကယ္တမ္းသာျဖင့္ ဘယ္ပန္းေနာ္ စံမတူူး နႏၵမူလုိဏ္ဂူမွာလ ပစၥကာေခ်ြးေတာ္ သိပ္ရတယ္ ေအးရိပ္ဆာယာ တႏွစ္တြင္ သည္ တလေပပ တလတြင္ တရက္ထဲ ခက္ခဲတဲ့ ရက္ဗုဒါၶ ပြင့္ႀကရွာ စုံျမိုင္တြင္း ျမဴမင္းလြင္ထန္ ျကဴသင္းဟန္ ဂိႏၼာန္မုိ႔ ဆန္းသေလာက္မလင္းနုိင္ဘူး အုိကြယ္ ပိေတာက္မင္း တႏွစ္တခါ ပစ္မခြာ ခ်စ္သဒၶါလွ်မ္း ေမတၱာဖ်န္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။ မ်ဳိးျမန္မာ ႀကိဳးရွာ ရိုးရာမပ်က္ တိုးကာဖက္တဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။ ဆန္းသေလာက္အခင္းနဲ႔ ေအးကြက္အမွန္ ပန္းပိေတာက္သင္းတဲ့ ေက်းလက္ သႀကၤန္။ ေငြဖလားနဲ ့ ဆံေတာက္ ကညာေဆြ ေရကစားမယ္ကြယ့္ အေရာက္လာသေလ ေမအမ်ားရဲ့ ပိေတာက္၀ါေရႊေဟ့။ အတာေရပက္ၾက ေအးျမသကို နံ႔သာေရစက္က ေမႊးလွသဗ်ဳိ။ ဆံေတာက္တရစ္တို ့ ေရကစားေပ်ာ္ ပိေတာက္ခ်စ္လို ့ ျပည္တလႊားေမာ္ရွင့္။ အစဥ္ေရွးရႈကုန္ ေတြးဆသေလ ယဥ္ေက်းမႈဂုဏ္ ေရွးကအေမြရွင့္။ တႏွစ္ခြာေပါ့ အညစ္အေၾကးဖယ္ တႏွစ္လာေတာ့ အသစ္ေဆးကြယ္။ အလႉဒါန ျပဳၾကသူငါ
လူလာသမွ် ယုယျပဴငွာေလ့။ မိုဃ္းနဘံ တက္ၾကြ က်ဳပ္ႏွလံုး အေျဖေပၚ ဒိုးသံစြက္ပါ့ မုန္႔လံုးေရေပၚေတာ့။ ငါးလႊတ္ဆဲမို ့ သူႏႊဲငါေပ်ာ္
ႏြားလႊတ္ပဲြမို ့ သူလည္းပါသေတာ့္။ သေျပႏုနဲ ့ ေတာင္းဆုေႁခြခ်င္ ေငြခရုနဲ ့ ေကာင္းမႈ ေ၀သရွင္။ ေအးကြက္အမွန္ ေက်းလက္ သႀကၤန္ အလွထူးေစဖို ့ ျမဖူးေ၀ ေရႊပိေတာက္ပန္းရယ္က
ေ၀ေမာက္လန္းျဖာ တႏွစ္ဆန္းၿပီေကာ ျပည္တေလွ်ာက္ စခန္းမွာ အသစ္လွ်မ္းပါေရာ
ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္ တရက္ေန႔မွာ သက္ႀကီးဆို ပူေဇာ္ပဲြေတြနဲ ့ဆင္ႏႊဲေပ်ာ္ ရိုးရာဓေလ့ကို
ၾကည္ေမြ႔တယ္ေလး။