ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကုလားကားႀကိဳက္သူျဖစ္ေပမယ့္ ေဘာလိဝုဒ္ ကားေတြေလာက္သာၾကည့္ၿပီး ေတာင္ပိုင္းကုလားကားမ်ားျဖစ္တဲ့ တမီးလ္ ေတေလဂူး စတဲ့ ဇာတ္ကားမ်ားကိုေတာ့ ေပါကား ဟု သတ္မွတ္ထားသူတစ္ဦးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဇာတ္ကားကို ၾကည့္အၿပီးမွာေတာ့ တစ္နာရီ ေလာက္ဆြံအသြားပါေတာ့တယ္ ေနာက္ၿပီး အရင္က အထင္မၾကီးခဲ့မိတာေတြကိုပါ အားနာသြားမိပါတယ္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ ျမန္မာေပါကားေတြၾကားက ဥပါယ္တံမွ်ဥ္ လို ကြဲထြက္ေနတဲ့ ကားမ်ိဳး ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ဒီဇာတ္ကားက ကုလားကားေတြထံုးစံ ၂နာရီခြဲေလာက္ ၾကာျမင့္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ၂နာရီအတြင္းမွာ အႏွစ္သာရအရမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဇာတ္လမ္းတို ငါးမ်ိဳးကို ခံစားရသြားမွာပါ။ ဇာတ္လမ္းတိုေလးေတြ တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီတိုင္းက ရသတစ္မ်ိဳးဆိုေတာ့ အခ်ိန္၂နာရီခြဲ ေပးရတာ အရမ္းတန္ပါတယ္။ Rating 7.1 ရရွိ္ထားတဲ့ကားျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဆုပါ တစ္ၾကိဳစာရင္း အေပးခံလိုက္ရပါေသးတယ္။ ဇာတ္လမ္းတိုေလးေတြရဲ႕အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေျပာမျပေတာ့ဘူး ကြ်န္ေတာ္စၾကည့္တုန္းက ဟင္ခနဲ ျဖစ္သြားတဲ့ ခံစားခ်က္ေလး ရေစခ်င္လို႔ပါ။ ဒီဇာတ္ကားမွာ ခ်ီးက်ဴးဖို႔ အေကာင္းဆံုးလူကိုျပပါဆိုရင္ မင္းသား Dulquer Salmaan ပါပဲ မတူညီတဲ့ ဇာတ္ေကာင္တိုင္းကို အပိုအလိုမရွိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး သရုပ္ေဆာင္ျပသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ပုဒ္နဲ႔ တစ္ပုဒ္ ၾကားမွာ ဒီမင္းသားပဲဟ ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္မရွိပဲ မင္သားအသစ္တစ္ေယာက္မ်ားလား ထင္မိေအာင္ ကြဲထြက္ေနေအာင္လုပ္ျပသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ပိုမိုက္သြားတဲ့အခ်က္က မင္းသမီးေတြပါ ကြ်န္ေတာ္တခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ မင္းသမီးေတြျဖစ္ေပမယ့္ သရုပ္ေဆာင္ေရာ ရုပ္ရည္ေရာ ေဘာ္ဒီေရာက ဘယ္လိုေျပာရမလဲ လူကို ႏွလံုးေရာဂါ ရေအာင္လုပ္ေနသလိုပါပဲ။
ကဲ အညႊန္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ လူသိပ္မသိတဲ့ ကားေကာင္းေလးေတြေတြ႕ရင္လဲ ညႊန္းေပးပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ။
Myo Khant
MSU-063
Photo Credit: https://www.imdb.com/title/tt6613814/mediaviewer/rm2637833216