စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ဆိုဒီမိုးကရြာၿပီ။ ေရွ႕ႏွစ္ရက္ကဆိုရင္လဲၾကည့္ဦးေလ မိုင္မိုင္ ကေတာ့မိုးမရြာခင္ေလးသိမ္းၿပီးျပန္မယ္ေပါ့ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ေစာေစာစီးစီးဆိုင္ပိတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့တယ္။ မိုင္မိုင္ ဆိုင္ကေနထြက္ၿပီး မီးပိြဳင့္မိေနတုန္း ရုတ္တရတ္ႀကီးဘာသံမွေတာင္မေပးဘဲနဲ႔ ဝုန္းဒိုင္းက်ဲ ရြာခ်ပါေလေရာ။ မိုးကာလဲမပါ မိုးရြာထဲဆိုက္ကယ္ေမာင္းရင္းလဲထီးမေဆာင္းတက္ေတာ့ ရႊဲၿပီေပါ့တကိုယ္လံုး။ ငယ္စဥ္ေက်ာင္းတက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ မိုးေရထဲထီးမေဆာင္းဘဲအဖြဲ႕လိုက္လမ္းေလ်ာက္ရတာသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ခုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲမပါဘူး ကိုယ္တေယာက္ထဲရယ္ လမ္းေလ်ာက္ရတာလဲမဟုတ္ေတာ့စိတ္ကူးယဥ္စရာလဲမေကာင္းဘူးေလ။ မိုးထဲေရထဲဆိုက္ကယ္ေမာင္းရတာသိပ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတာ။ အရွိန္နဲ႔က်လာတဲ့ မိုးေရစက္ေတြကအသားေပၚက်ရင္အရမ္းစပ္တာ။ လက္အိပ္ကလဲမပါေတာ့ပိုဆိုးတာေပါ့။လက္ေတြဆိုတာက်ိန္းစပ္ေနတာပဲ။ မီးပိြဳင့္ကေနလြတ္လာေတာ့အျမန္ေရာက္မယ့္အတြင္းလမ္းထဲခ်ိဳးဝင္လိုက္တယ္။ သဲသဲမဲမဲရြာေနတဲ့ မိုးေမွာင္ေမွာင္ထဲဟိုးတေမွ်ာ္တေခၚလယ္ကြင္းေတြရဲ႕အဆံုးမွာ မွိန္ျပျပပဲျမင္ရတဲ့ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုေတြကေနအလုပ္ဆင္းလာၾကတဲ့စက္ဘီးေတြဆိုက္ကယ္ေတြတုတ္တုတ္ေတြတအုပ္ႀကီးကိုလွွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ဒီအုပ္လမ္းမေပၚမေရာက္ခင္ဒီလမ္းကိုျမန္ျမန္ျဖတ္မွျဖစ္မယ္မဟုတ္ရင္လား မိုင္မိုင္ဒီေန႔အိမ္ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္ေရာက္ဖို႔မလြယ္။ မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး။ အေတြးနဲ႔အတူေရွာ့ထတဲ့လီဗာကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလးဆြဲလိုက္သည္။ မိုးေရနဲ႔ကတၱရာလမ္းနဲ႔စလစ္ျဖစ္မွာေၾကာက္ေသာ္လဲ အထည္ခ်ဳပ္အုပ္ထဲဝင္တိုးရမွာေလာက္ ေတာ့မေၾကာက္ေပ။ သူတို႔ကဒလြတ္ေမာင္းၾကတာ ေရွ႕ေတြေနာက္ေတြၾကည့္တာမဟုတ္။ မိုင္မိုင္တို႔ျမိဳ႕ေလးမွာေတာ့အထည္ခ်ဳပ္ဆင္းခ်ိန္ဆိုရင္ဒီလမ္းကိုေရွာင္ၾကသည္သာ။ကသမ္းကရမ္းေတြ။အခ်ိန္မွီေလးကပ္လြတ္သြားေတာ့မွ ဟူးခနဲသင္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။မိုးကလဲတလံုးေကာင္းေကာင္းရြာၿပီးၿပီဆိုေတာ့နဲနဲစဲစျပဳလာသည္။လူလဲတကိုယ္လံုးရႊဲရဲႊစိုၿပီးၾကြတ္စုတ္ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့မိုးမင္းကေက်နပ္သြားပံုရတယ္။(ျပဇာတ္မင္းသားမိုးမင္းမဟုတ္မိုးနတ္မင္းႀကီးျဖစ္သည္။)မိုးလဲတိတ္ၿပီ။ မိုင္မိုင္တို႔ကြ်န္းသာယာဝင္းထဲလဲေရာက္ၿပီ။အိမ္ေရွ႕ေရာက္ၿပီမို႔ဆိုက္ကယ္ကိုဆိုက္ကယ္ေတြသိမ္းတဲ့တဘက္ဝင္းထဲသြင္းၿပီး ေသာ့ဖြင့္ကာ တစက္စက္တုန္ေနသံေပးၿပီးေျပေျပျပစ္ျပစ္ရွိလွတဲ့ေလွကားေတြေပၚေျပးတက္ကာဒုတိယထပ္ရွိ B3 ဆိုတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးတံခါးေခါက္လိုက္သည္။ က်ယ္ေလာင္တဲ့တံခါးေလာ့ျဖဳတ္သံႏွင့္အတူေနာက္က်လိုက္တာမလာေသးလို႔စိတ္ပူေနတာလို႔စီးေျပာသည့္အဖြားအို၏ပါးျပင္အားအာဘြားတခ်က္ေပးၿပီးေနာက္ ေစာေစာသိမ္းတာပဲလမ္းေရာက္မွမိုးကတအားရြာလာလို႔ေျဖးေျဖးေမာင္းလာရေတာ့ၾကာသြားတာဟုေျပာကာေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ရင္းေကာ္ဖီတခြက္ေလာက္ေဖ်ာ္ထားေပးရင္အာဘြားတခ်က္ေပးမည္ဟုလွမ္းေအာ္လိုက္ကာေရပန္းအားဖြင့္ခ်လိုက္ေလသည္။ေႏြးသြားတဲ့အထိအေတြ႕။ထိုအရသာကိုမိုင္မိုင္အရမ္းႀကိဳက္သည္။ မိုးေအးေအးမိလာတဲ့အခ်ိန္ေရခ်ိဳးလိုက္ရင္တကိုယ္လံုးေႏြးခနဲခံစားလိုက္ရတာ။အေႏြးဓါတ္ကိုခံစားေနတုန္းတံခါးေခါက္သံႏွင္အတူ ေကာ္ဖီတခြက္နဲ႔ပါးတျခမ္းကေစာင့္ေနလို႔ျမန္ျမန္ထြက္ခဲ့ေတာ့ေျမးေခ်ာေရဆိုတဲ့ဖြားရဲ႕အသံအဆံုးအျမန္ဆံုးအဝတ္အစားလဲကတံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီးဖြားဖြားခါးကိုဖက္ကာေျမးအဖြားႏွစ္ေယာက္ေကာ္ဖီတခြက္အာဘြားတခ်က္ျဖင့္မိုင္တို႔ရဲ႕ညခင္းေလးျပည့္စံုသာယာပါၿပီေလ။