Si Juana ay isang batang may di maipaliwanag na kakayahan. Siya ay anak nina Juan at Ana. Si Mang Juan ay kilala na isang lasinggero at basagulero, habang si Aling Ana ay isang butihing maybahay na palaging nagugulpi kapag lasing ang asawa. Si Aling Ana ay isang mapagmahal na ina kung kayat hindi niya binabaliwala ang kakayahan ng anak.
Isang gabi ng umuwi si Mang Juan na lasing sa kanilang bahay, nadatnan niya si Juana na tila may kinakausap bintana. Agad niya itong nilapitan ngunit walang makita.
"Sino ang kinakausap mo?!" galit na tanong ni Mang Juan.
"Si Benny po itay yun kaklase ko po noon." sagot naman ni Juana.
"Paulit-ulit ko na lang ba na sasabihin sayo na tigilan mo na ang mga pinag-gagawa mo diba at isa pa matagal nang patay yung batang iyon!." sabay palo sa anak.
Dumating si Aling Ana at dali-daling kinuha ang anak mula sa mga palo ng asawa. Ngunit di pa makuntento ang galit na lasing at pati si Aling Ana ay pinagdiskitahan rin.
"Sabihin mo diyan sa anak mong bobo na tigilan na niya ang kalokohan niya, hindi ba siya nahihiya sa ating mga kabaryo? Pati pa tayo nadadamay." sigaw ng lasing.
Umalis si Mang Juan at kinandaduhan ang mag-ina sa kwarto. Labis na umiiyak si Juana habang yakap-yakap ng ina at pilit namang pinatatahan. Pina-iintindi ni Aling Ana ang anak na pagpasensyahan na lang ang ama dahil ito ay lasing.
"Mali po ba ako ina at totoo ba ang sinasabi ng iba na salot po ako?" umiiyak na tanong ng anak.
"Walang mali sayo anak. Biyaya ng Maykapal ang iyong kakayahan. Tanging ama mo lang ang di makaintindi at ibang tao niyan dahil hindi nila kayang tangapin ang iyong nagagawa." paliwanag ng ina.
"Kung gayon po ina bakit sinasabi nilang kampon ako ng demonyo, dahil po ba may koneksyon ako sa mga mupayapa na at mga engkanto?" dagdag na tanong ng anak.
"Hindi anak, hanggat ginagamit mo ang iyong kakayahan sa kabutihan ay mananatili kang anak ng Diyos at hindi sa kadiliman." payo ng ina.
Kinaumagahan ay binuksan na ni Mang Juan ang kwarto upang mapagsilbihan siya ng kanyang maybahay ngunit ayaw pa rin niyang palabasin si Juana roon para daw magtanda.
"Wag po itay. Huwag mo po akong ikulong rito!!!" umiiyak na nagmamakaawa ang anak.
Walang magawa si Aling Ana sa kalagayan nang anak dahil kagustuhan ito ng kanyang asawa. Naiwan si Juana sa loob ng kwarto at patuloy na umiiyak nang biglang may bumulong sa kanya. Maya-maya pa ay may narinig ang mag-asawa na sigaw at dali-dali naman silang nagtungo sa kwarto.
"Anong nagyayari sa iyo anak?!" tanong ng ina sa bata.
"Wala na ang inyong anak. Napasaakin na siya dahil sa sobrang sakit na kanyang nadarama mula sa inyo." nag-iibang tinig na nagmula sa bibig ng kanilang anak.
"Tulungan mo ang ating anak Juan!!!"
Pero pati si Mang Juan ay walang magawa mula sa sumasanib sa anak.
Nawalan ng buhay ang anak at sinisisi ang mga sarili.