ENG
All rights of this article belong to me.
"Good night my darling..."
"Sleep well, my beautiful wife."
Now it was time to move on to their soft beds. It was past eleven o'clock. Their last sweet getaway was the reason they went to bed late. But that's tolerable because the donuts they ate were delicious and sweet.
When she went to bed, the woman turned her back to her husband, supported her waist and belly with pillows, and fell asleep to relieve the tiredness of the long day. The husband first kissed his wife on the forehead, then smell her hair and placed a kiss on her hair. Then he lay down on the bed and hugged his wife.
They slept soundly for a few hours. The house was very quiet, there was no one else in this flat. Their upper and lower neighbors were also quiet people in their own right and did not have the habit of making noise at late hours. Then something happened. The woman woke up in pain. Unable to understand what had happened, the man awoke to his wife's painful cry. It took a few seconds for him to wake up and realize what had happened. "The baby was coming!"
The woman was screaming madly with her growing pains, they were extremely panicked. Although her husband tried to calm her down to no avail, this was no easy situation and her breathing deeply was not the solution.
They hurriedly made their way to the hospital, it took them about fifteen minutes to arrive at the nearby hospital they had previously agreed upon. Since it was night, the roads were more empty, it was nice that there was no traffic. In the metropolis, they lived in, they would normally arrive in half an hour during the daytime.
As soon as they entered the hospital, nurses and doctors swarmed over them. The woman was immediately taken to the delivery room. Her husband was also there to support her. This was a cold room, there were many devices and operating room materials.
The man was both happy and sad. They had tried so hard to have a baby, it took years of IVF treatment finally, his wife got pregnant and now minutes later they were going to have their first baby in their arms it was an incredible thing, a tremendous joy. But witnessing the woman's suffering saddened him. Ever since he awoke, his wife had been shaking in pain and wailing.
Throughout the birth, the woman screamed and screamed. Being with her husband provided moral support to the woman. It wasn't long before she had the baby she had been carrying and bonded with for nine months, but she had never expected such a difficult birth. It was a very long and challenging experience.
Finally, the woman's screams stopped and were replaced by baby cries. The man's eyes were wide as he stared at the baby. The nurse wrapped the baby in a towel and placed it on the man's lap. The man was looking at the baby in his arms with admiration. He was so tiny, the man had a similar shock when he heard his heartbeat on the ultrasound. But this time, he could feel his heartbeat, his movements, his voice, everything in his hand. It was another happiness. As soon as he noticed the tears flowing from his eyes, he heard a voice.
"Bring our son to me."
The man looked at his wife and slowly laid the baby in her arms. The first meeting of mother and son. The baby had calmed down a bit and the crying sound had lessened as if he had felt that it was his mother. The woman placed a long kiss on the forehead of this lovely baby lying in her arms. This union made her forget all the hardships she had been through. The pain of the treatment that lasted for two years, the hormonal and physical wear of the nine months, and the pain that she had been screaming for the last hour suddenly disappeared. She had her baby in her arms and that happiness was priceless.
TR
Bu yazının tüm hakları şahsıma aittir.
"İyi geceler hayatım..."
"İyi uykular güzel karım."
Şimdi yumuşak yataklarına geçme vaktiydi. Saat on biri geçmişti, yaptıkları son tatlı kaçamağı yatağa geç girmelerinin sebebiydi ama bu tolare edilebilir bir şey çünkü yedikleri donut çok lezzetli ve tatlıydı.
Yatağa geçince kadın sırtını kocasına döndü, yastıklarla belini ve karnını destekledi ve uzun günün yorgunluğunu atmak için uykuya daldı. Kocası önce karısını alnından öptü sonra kadının saçlarını kokladı ve saçlarına da bir öpücük kondurdu. Sonra yatağa uzandı ve karısına sarıldı.
Birkaç saat deliksiz uyudular, ev oldukça sessizdi onlardan başka kalan yoktu bu dairede. Alt ve üst komşuları da kendi hallerinde sessiz insanlardı ve geç saatte ses yapma gibi adetleri yoktu. Derken bir şey oldu. Kadın, acıyla uyandı. Ne olduğunu anlayamayan adam da, karısının acı dolu çığlığına uyandı. Kendine gelip ne olduğunu anlaması bir kaç saniyesini aldı. "Bebek geliyordu!"
Kadın, artan sancılarıyla çıldırmış çığlık atıyordu, panik son safhadaydı. Kocası her ne kadar onu sakinleştirmeye çalışsa da boşunaydı, bu kolay bir durum değildi ve kadının derin nefes alıp vermesi çözüm değildi.
Apar topar hastanenin yolunu tuttular, daha önceden anlaştıkları yakındaki hastaneye varmaları on beş dakika sürdü yaklaşık. Gece olduğu için yollar daha boştu, trafik olmaması güzeldi. Yaşadıkları metropolde normalde yarım saatte anca varırlardı gündüz vakti.
Hastaneye girer girmez, hemşireler ve doktorlar başlarına üşüştü. Kadın derhal doğumhaneye alındı. Kocası da destek olmak için oradaydı. Burası soğuk bir odaydı, çok değişik cihazlar ve ameliyathane malzemeleri bulunuyordu.
Adam, hem mutlu, hem üzgündü. Bir bebek sahibi olmak için çok uğraşmışlardı, tüp bebek tedavileri yıllar sürmüştü ve sonunda eşi hamile kalmıştı ve şimdi dakikalar sonra ilk bebeklerini kucaklarına alacaklardı bu inanılmaz bir şeydi, müthiş bir sevinç. Ama kadının çektiği acıya şahit olmak onu üzmüştü. Uyandığından beri karısı acı içinde sancılarla sarsılıp, feryat ediyordu.
Doğum boyunca kadın çığlık çığlığa bağırdı, kocasının yanında olması ona hem moral hem destek sağlamıştı. Dokuz ay boyunca karnında taşıdığı ve bağ kurduğu bebeğine kavuşmasına az kalmıştı ama hiç bu kadar zor bir doğum beklemiyordu. Bu, çok uzun süren ve zorlayıcı bir tecrübeydi.
Nihayet, kadının çığlıkları durdu ve yerini bebek ağlaması aldı. Adamın gözleri kocaman olmuş bir şekilde, bebeğe bakıyordu. Hemşire kadın bebeği bir havluya sarıp, adamın kucağına bıraktı. Adam, kucağındaki bebeğe hayran hayran bakıyordu. Çok minikti, ultrasondan kalbinin atışlarını dinlediğinde de buna benzer bir şok yaşamıştı adam. Ama bu sefer kalp atışlarını, hareketlerini, sesini her şeyi elinde hissediyordu. Bu bambaşka bir mutluluktu. Gözlerinden akan yaşları fark ettiği anda bir ses duydu.
"Bana da getir oğlumuzu.."
Adam karısına baktı ve yavaşça bebeği karısının kollarına bıraktı. Anne ve oğlun o ilk buluşması. Bebek biraz daha sakinleşmiş ve ağlama sesi azalmıştı, sanki annesi olduğunu hissetmişti. Kadın, kollarında yatan bu sevimli bebeğin alnına uzun bir öpücük kondurdu. Bu kavuşma, yaşadığı tüm zorlukları ona unutturmuştu. İki yıl süren tedavinin acılarını, dokuz ay boyunca hem hormonal, hem fiziksel yıpranmasını, son bir saattir çığlık çığlığa yaşadığı sancılar birden gitmişti. Bebeğini kucağına almıştı ve bu mutluluk paha biçilemezdi.
