Küçük bir kahve molası / A little coffee break (Tr-Eng)

Herkese merhabaaa!

Nasılsınız, iyi misiniz? İyi olmaya çalışıyor musunuz? Beni sorar mısınız bilmem fakat son zamanlarda Nabi'nin değimi ile rüyayı yaşıyorum. Mutluyum.

Bugün sizinle ne hakkında konuşmak, dertleşmek istediğimden pek emin değilim fakat sadece yazmak istedim. Parmaklarım durmadan çalışsın da Nabi sol tarafımda uyumaya devam ederken gereksiz gürültü yapmayayım istedim.

Bir de yazının geri kalan kısmında aralara konularla bağlantısız olduğunu düşündüğüm birkaç medya ekleyeceğim ama onlar benim favorilerimden. Özellikle son zamanların gözdeleri.

Küçük bir kahve yapma molası verdim kendime. O sırada da belki kafam çalışır da ne yazmak istediğime karar veririm diye. Bu sırada da kendime bir sürü soru sordum. Zaten benim klasiğimdir bu. Cevabını alamayacağım soruları bile sormak.

Sorular sormayan bir insanın gelişemeyeceğine, öğrenemeyeceğine inanırım. Bir de bu öğrenmenin yararlı olup olmadığı konusunda kesin bir düşüncem var. Her bilgi faydalı değildir. Bazıları can yakar, bazıları ise kötü ellerde can yaktırır. Bilgi kullanılmak için vardır fakat nasıl kullanılacağı fani ve kötü olan insanlığın elindedir.

Beş parmağımızın beşinin de aynı olmadığı gibi iyi ve kötü insanlar da aynı değildir. O kişinin kötü olduğunu bilirsiniz de sadece diğer kötü insanlardan farkını o gösterene kadar anlayamazsınız ya bir süre, işte o da bir bilgidir ve soru kaynağıdır.

Peki, neden diğerlerinden farkını anlama ya da öğrenme ihtiyacı hissederiz? İsmin önündeki kötü sıfatının yeterli olmamasının sebebi nedir? Aynı soruların öznesi farklı olanları da vardır. İsminin önündeki iyi sıfatının yeterli olmamasının sebebi nedir ki bu iyiliği suiistimal etmek uğruna bile zorlarız, anlamaya çalışırız?

Bu soruların cevaplarını bulabilmek için bazen yollara düşeriz. Bu gerek düşüncelerimize giden gerekse toprak üzerinde bıraktığımız izlerin de bizim beynimize bırakabileceği izlere sahip olan yollar olsun.

En azından bu benim için hep böyle olmuştu. Ne zaman soru sorsam kendime yollara düştüm. Ne zaman soru sorsam kendime düşüncelerimde geziverdim.

Şimdi de birkaç sorum var aslında. Fakat bu sorulardan önce yollara düştüğümden olsa gerek cevapları sorulardan önce bulmuşum. Kendimi yine, yeni ve yeniden sorguladığım bir döneme girmeden hemen önce bulmuşum cevaplarımı. Buna sevindim bir yandan da açıkçası.

Hayatımda neredeyse her şey güzel giderken tepetaklak olmanın ucundan döndüm sanırım. Tabii bir de döngümün kırılmasının getirdiği bir sersemlik var üzerimde. Biraz da agresifim. Herkese karşı değil elbette fakat hayatımda olan bir kişi hariç herkese...

Kafam karıştı, ne yazmak istediğimi dahi unuttum. Yine... Bu seferki kahve molası kötü oldu sanırım. Ama ihtiyacım da vardı. Bir fincan kahve içerek Nabi'nin kanatlarının altına saklanmaya ihtiyacım vardı.

İzlediğimiz filmlerin güvenli alanım olmasına ihtiyacım vardı. Sorularımın cevabını bulabilmek için bu filmleri izlerken uykuya dalmaya ihtiyacım vardı. Bir de Nabi'nin kanat seslerinin kesilip kesilmeyeceğini anlayabilmek için durmaya ihtiyacım vardı.

Hepsini aldım.

Bunların hepsi, ben daha sorularını sormadan cevaplanmış şeylermiş. Soruları kelime kelime dizince aklımdaki gökkuşağına o zaman anladım. Neyse... Ben yine başka bir yazıyı serenada çevirmeden bu zırvalamayı okuduğunuz için teşekkür edip gitsem iyi olacak gibi.

Bu, aslında benim için anlamı büyük, zırvalamalarımla dolu yazıyı okuduğunuz için teşekkür ederim. Bir sonraki zırvalamamın Tarot ile ilgili olmasını istiyorum ve planlıyorum. O zamana da kadar da kendinize çok iyi bakın, sevgiyle ve sağlıkla kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.

Hello everyone!

How are you, are you all right? Are you trying to be well? I don't know if you ask about me, but lately I've been living the dream as Nabi calls it, I'm happy.

I'm not sure what I want to talk to you about today, but I just wanted to write. I wanted my fingers to work non-stop so that I don't make unnecessary noise while Nabi continues to sleep on my left side.

In the rest of the post, I will add a few media that I think are not related to the topic, but they are some of my favourites. Especially the recent favourites.

I gave myself a little coffee break. In the meantime, I asked myself a lot of questions. This is my classic routine anyway. Even asking questions that I can't get the answer to.

I believe that a person who does not ask questions cannot grow, cannot learn. I also have a definite opinion about whether this learning is useful or not. Not all knowledge is useful. Some of it hurts, some of it causes pain in bad hands. Knowledge is there to be used, but how it is used is in the hands of mortal and evil humanity.

Just as all five of our five fingers are not the same, good and bad people are not the same either. You know that a person is bad, but you can't understand the difference between him/her and other bad people for a while until he/she shows the difference, that is also a source of knowledge and a source of questions.

So, why do we feel the need to understand or learn how they differ from others? What is the reason why the adjective bad in front of the name is not enough? The same questions have different subjects. What is the reason why the adjective good in front of the name is not enough, so that even for the sake of abusing this goodness, we push and try to understand?

In order to find the answers to these questions, we sometimes go on the road. Whether it is the roads that lead to our thoughts or the roads that have traces that the traces we leave on the soil can leave on our brains.

At least this has always been the case for me. Whenever I asked myself a question, I hit the road. Whenever I asked myself a question, I travelled in my thoughts.

And now I actually have a few questions. But since I was on the road before these questions, I must have found the answers before the questions. I found my answers just before I started a phase in which I questioned myself again, again and again. I'm happy about this on the other hand, frankly.

I think I came back from the edge of being turned upside down when almost everything is going well in my life. Of course, there is also a dizziness brought on by the breaking of my cycle. I am also a little aggressive. Not to everyone, of course, but to everyone except one person in my life...

I'm so confused, I forgot what I wanted to write. Again... I think the coffee break was a bad thing this time. But I needed it. I needed to hide under Nabi's wings with a cup of coffee.

I needed the movies we watched to be my safe space. I needed to fall asleep while watching these movies to find the answers to my questions. And I needed to stop to see if Nabi's wings would stop flapping.

I took it all.

All of these things were answered before I even asked the questions. When I put the questions word by word, that's when I realised the rainbow in my mind... Anyway... I think I'd better thank you for reading this rubbish and leave before I turn another post into a serenade.

Thank you for reading this post full of my ramblings, which actually means a lot to me. I want and plan my next ramble to be about Tarot. Until then, take care of yourself, stay with love and health and please remember that;

You are the only one of you.