Görsel:Sevim Dinçel
Merhaba,
Rutinim beni kapsar, sınırlarım yoktur ama sınırlarım çoktur. Arasında beni bulana gönlümü kaptırıyorum ama bu zamanın ötesinde bir kaptırmak. Kavgalarım beni kapsar, bu da rutinimdir. Çoğu şeyin birazından fazlasına sebep budur. Varlığıma da, düğümlere ilmek atıp cebime atılmasına da. Cepleri severim, saklanmak benim işim. Çünkü memnun olmakla olmamanın arasındaki farkı bilmiyorum. Bildiğim şey, dengede durmak ve istediğim an bilerek altımdan o ipi çekmektir. Bilmediğim daha çok şey var. Ama asla ümitsiz değilim ben, cebimde çiçek taşırım, bazen de şapkamda. Cebimi bazıları, şapkamı kimseler bilmez. Yabanlığımdan vazgeçemem, kendini kandırmayan köşeleri olan her insanoğlu gibi. Köşeler yabandır çünkü ve bir kenarın en köşesine dönmek gayretidir benimki. Bunca silsileden sonra sabahın birinde içeride olmanın ve dışarıda kalmanın arasındaki o saçma yere sıkışıyorum. Masadaki tüm dağınıklığa da kefilim!