Jeśli choć trochę śledzisz współczesną literaturę polską, nazwisko Andrzeja Pilipiuka prawie na pewno obiło Ci się o uszy. Jeśli jesteś do tego miłośnikiem fantastyki – z dużym prawdopodobieństwem przeczytałeś przynajmniej jeden z utworów Wielkiego Grafomana. A jeśli spodobał Ci się jeden – to raczej na tym jednym się nie skończyło...
Podobnie było i jest ze mną. Całkowitym przypadkiem kiedyś w bibliotece wpadły w moje łapki „Kroniki Jakuba Wędrowycza”, a potem to już poszło! Od tej pory zawartość Pilipiukowej półeczki się bardzo rozrosła (choć jeszcze sporo przede mną!), a większość nowości to dla mnie punkt obowiązkowy. Tak było i tym razem, choć „Po drugiej stronie książki” to książka w dorobku Pilipiuka dość niestandardowa. Wystarczy powiedzieć, że tym razem głównym bohaterem nie będzie Wędrowycz, nie będzie doktor Skórzewski, ani też Robert Storm. Tym razem będzie nim...
Tak, zgadliście. Oczywiście – sam Andrzej Pilipiuk! Zamiast wciągających opowiadań lub powieści dostajemy książkowych rozmiarów zapis wywiadu, czy może lepiej – rozmowy z pisarzem. Dla fanów to prawdziwa gratka i możliwość lepszego poznania swojego ulubionego autora – nawet jeśli wcześniej czytało się różne wywiady, czy nawet miało się z nim bezpośrednią styczność na różnego rodzaju konwentach.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie – jednych najbardziej zaciekawią historie z dzieciństwa Andrzeja, innych – tajniki jego warsztatu pisarskiego, jeszcze innych – wspomnienia z trudnych lat PRL, albo ciekawostki związane z poszczególnymi utworami, pierwowzory bohaterów, sposoby kreowania ich postaci, czy choćby lokalny wojsławicki patriotyzm i działalność fundacji mającej na celu jak najlepsze zbadanie i zachowanie historii wsi.
Z mojego punktu widzenia najciekawsze było chyba odkrycie, że łączy mnie z autorem dość dużo ulubionych książek z dzieciństwa, w tym niezbyt raczej dziś popularny „Gagatek”. Z przyjemnością oglądałem też towarzyszące rozmowie zdjęcia, przybliżające zarówno postać autora, jak i miejsca akcji dobrze mi znanych opowiadań.
Z kolei wątki i poglądy na tematy współczesne i społeczne przyjmowałem ambiwalentnie – w pewnych kwestiach mógłbym się bez najmniejszego problemu podpisać pod wypowiedziami pisarza, w innych – mam inne zdanie, ale szanuję podane argumenty, odmienny punkt widzenia i możliwość dyskusji, są też takie tematy, w których stoimy na całkowicie przeciwnych biegunach. Niemniej doceniam, że wyraża to, co myśli, nie przejmując się przesadną poprawnością polityczną.
Książka w pełni spełniła moje oczekiwania, a nawet przekroczyła je z naddatkiem. No i zachęciła do zapoznania się także z tymi utworami, które do tej pory zaniedbywałem.
PODSUMOWANIE
Rozmiar: solidna (480 stron)
Szybkość czytania: szybko
Wciąga: bardzo
Dla kogo: pozycja obowiązkowa dla miłośników twórczości Andrzeja Pilipiuka. Dla pozostałych – warto bliżej poznać nietuzinkowego twórcę, jednak brak choćby ogólnej znajomości jego twórczości spowoduje, że część pytań i odpowiedzi będzie trudna do zrozumienia.
Zalety: rozmiar i szczegółowość, rozmówca porusza bardzo wiele tematów z najróżniejszych dziedzin życia Wielkiego Grafomana, dając tym samym czytelnikom możliwość bardzo dobrego poznania pisarza jako człowieka; liczne ciekawostki; koteł z okładki.
Wady: cena okładkowa jest dość wysoka, opłaca się poszukać promocji, czy wręcz okazji z drugiej ręki. Innych wad nie widzę.
Ocena: w swojej kategorii oczywiste 10/10