ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ႕ ေနာက္ဆံုးနွစ္ ေအာင္စာရင္းေတာ့ ထြက္လာခဲ႕ျပီ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြပါသလို ဝမ္းနည္းျခင္းေတြလည္း ေရာေထြးလ်က္ေပါ့။ ေအာင္သြားတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ထပ္တူထပ္မ်ွ ဂုဏ္ယူမိသလို ရံႈးနိမ့္သြားတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္လည္း ထပ္တူခံစားမိပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း စာရင္းထဲမပါလာသူမို ့ ရင္ဘတ္ခ်င္းေဖာက္ထြင္းျကည့္လို ့ ျမင္ေနရပါတယ္။
စာေမးပြဲဆိုတာ ကံ ညာဏ္ ဝီရိယ သံုးခုတိုက္ဆိုင္မွ ေအာင္ျမင္တယ္လို ့ထင္တယ္။ အေျကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေျကာင့္ ဒီလိုရံႈးနိမ့္မႈေတြ ျကံဳေတြ႕တတ္ပါတယ္ ။အဓိကေျပာခ်င္မိတာက ကိုယ္တိုင္အရံႈးမေပးမိဖို ့ပါ။ စာေမးပြဲက ဘဝတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး လတ္မွတ္တစ္ခုမ်ွသာပါ။ ဒီလက္မွတ္ရွိမွ လူရာဝင္သြားသလိုေတာ့ မခံစားေစခ်င္ပါဘူး။ အေကာင္းဘက္ကေတြးရင္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႕ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူဘဝကို ေနာက္တစ္နွစ္ ထပ္ေနခြင့္ရလို ့ ကံေကာင္းတယ္လို ့ေတာင္ ေျပာလို ့ရပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႕ အရင္လိုေတာ့ တို ့သူငယ္ခ်င္းေတြ သိပ္မကဲျကေတာ့ဘူးေပါ့ဟာ။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေလာက္ စာအတူတူျပန္လုပ္ျကတာေပါ့ ။ဘြဲ႕ရပညာတတ္ေတြ လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြ ဖိစီးေနတဲ႕အခ်ိန္ တို ့က ေက်ာင္းေတာ္ျကီးမွာ ကေလးေတြလိုပဲ ျပန္ေဆာ့ျကရမွာ ငါေတာ့ ေတြးျပီး ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနေသးတယ္ ။ဒါေျကာင့္ ငါ့ခ်စ္ခ်စ္ေတြ စိတ္မညစ္နဲ႕ စိတ္ဓာတ္မက်နဲ႕။ ေအာင္သြားတဲ႕ မမေတြေခၚျပီး ငါ့တို ့ကို ဂုဏ္ျပန္ျပဳခိုင္းျကမယ္ ။တစ္နွစ္ဆိုတဲ႕ အခ်ိန္က မနည္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေက်ာင္းသူဘဝကို တစ္နွစ္ျပန္ေနခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ဝမ္းသာစရာေကာင္းလဲ။ ဖိုက္တင္း ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေရ ။
( စာရင္းထဲမပါလာေသာခ်စ္ခ်စ္ကဲ အားေမြးထားျက အျပတ္ကဲျကမယ္ေဟ့ )